Op 8 juni publiceerde Gaykrant op initiatief van Gaykrantmedewerker Ranjith Postma een polemiek tussen Laurens Buijs en Rick van der Made, oud-hoofdredacteur van Gaykrant. Een polemiek is een openlijk gevoerde pennenstrijd, die zich vaak afspeelt tussen vakgenoten. Het woord is afgeleid van het Griekse woord voor oorlog voeren. Nu kan er van het stuk veel gezegd worden, maar oorlog werd het niet. Gelukkig maar. Het stuk van Rick en Ranjith kreeg daardoor een toegevoegde waarde. Omdat het pijnlijk duidelijk maakt hoe verbeten Buijs blijft vasthouden aan zijn eigen oogkleppen.
Tekst: Ronald Mol, hoofdredacteur
Dat is een patroon dat ook naar voren komt in het verslag van het kort geding dat Buijs aanspande tegen de UVA:
Nog zo’n stukje proza:
Buijs, 29 september 2022: “Wat interessant om dit inkijkje te geven in de geest van een gecorrumpeerd mens die de eigen corruptie recht probeert te lullen. Je steekt je eigen vrienden en beste collega’s een mes in de rug, je heult met autoritaire en narcistische krachten om je eigen baantje te redden, en wast vervolgens je handen in onschuld. Je schuift mij alle streken in de schoenen waar je je zelf schuldig aan hebt gemaakt.”
Of deze:
Buijs, 17 januari 2023: een brief aan een collega waarin hij het onder andere heeft over “jullie demonische brief naar de decaan” Ook schrijft hij aan deze collega: “Dat jij zo’n doodeng en door en door kwaadaardig persoon bent wist ik trouwens niet en had ik ook echt niet verwacht.
En deze:
Buijs, 20 januari 2023, in een e-mail aan een collega: “Je bent echt totaal geschift jij”.
Het verslag van het kort geding, aangespannen door Buijs tegen de UVA, is de moeite van het lezen waard. Bovenstaande stukken bewijzen dat. Om het stuk van Rick en Ranjith te voorzien van extra duiding, voegde ik een noot van de redactie toe. Waarin de lezer naar dat rechtbankverslag van het kort geding werd verwezen.
Daarmee kon het stuk online, wat mij betreft.
Vanuit de kant van Rick en Ranjith zag ik namelijk een dappere poging om iemand die zich in het verleden op positieve wijze heeft ingezet voor de regenbooggemeenschap, weer tot rede te brengen. Daar hebben zij tijd en moeite in gestoken. Helaas greep Buijs de uitwisseling voornamelijk aan om zijn optreden te bagatelliseren. Op zijn anti-woke-stokpaardje galoppeerde hij door de polemiek. Een korte samenvatting van de grote boodschap van Buijs? Iedereen is gek, behalve hij.
Yeah. Right.
Helaas waren er met Buijs afspraken waren gemaakt, waardoor de plaatsing van deze noot van de redactie niet mogelijk was. Afspraak is afspraak, dus die noot verdween. En daarmee het artikel ook. Want ik wilde de lezers iets meer duiding kunnen bieden. De lezers van Gaykrant verdienen die ook.
Van de weeromstuit ging Laurens de Huil-Buijs uithangen. Ach… Van hem kan ik het hebben. De oogkleppen waarmee hij zichzelf heeft uitgedost, zitten hem blijkbaar erg goed. Maar het is ergens ook een beetje sneu als je hem telkens weer zijn neus ziet stoten. Terwijl zijn zelfkritische vermogen totaal kwijt geraakt lijkt te zijn, blijft hij zich krampachtig vastklampen aan zijn oogkleppen.
Uiteraard vond Buijs dat ik hem had gEcAnCeLd!!!1!! En van de weeromstuit vonden de radicaalrechtse trollentroepen uit zijn echokamer dat natuurlijk ook. Het eerste plaatje van vier Pride Progress-vlaggen die zodanig gerangschikt waren dat ze een swastika vormen, verscheen dan ook al snel en kon op de instemming van Buijs rekenen. Maar commentaar van die trollentroepen kan ik hebben. Die zijn toch al anti. En dus totaal niet interessant of verrassend. Daarbij; Buijs heeft mij niet nodig om gecanceld te worden. Hij blijkt daar zelf veel beter in te zijn.
regenboogreacties
Wat het artikel ook had uitgelokt, waren verontwaardigde reacties vanuit de regenbooggemeenschap. De gemeenschap waar Gaykrant zich primair op richt. Ook dat was geen verrassing. Toen NOS Buijs opvoerde om zijn licht te laten schijnen over de haat die LHBTI+ jongeren te verduren kregen na een bijeenkomst van Jong&Out in Pand 54, waren de reacties ook niet mals. En dat begrijp ik.
Types als Buijs, maar ook de Roze Leeuw, passen namelijk niet bij het ideaal waar Gaykrant voor staat. Daar schreef ik eerder deze column over. Aan de andere kant is het totaal weglaten van een tegengeluid ook niet verstandig. Want nogmaals; ik waardeer de poging van Rick en Ranjith om Buijs van zijn kokervisie af te helpen. Het is jammer dat het niet is gelukt om Buijs tot enige zelfkritiek van betekenis te bewegen.
Wat ik minder kon waarderen, waren de reacties van mensen die het stuk überhaupt niet gelezen hadden. De snedige commentaren waarin gevraagd werd of we binnenkort ook een leuk interview met Thierry Baudet gingen plaatsen; daar kon ik nog wel om lachen. (Het antwoord op die vraag is overigens nee; tenzij hij de al jaren in de Amsterdamse gayscene rondzoemende geruchten nu eens gaat bevestigen.) Maar dat Gaykrant – nota bene door mensen vanuit onze community- voor van alles en nog wat uitgemaakt werd, dat ging en gaat me te ver.
Herplaatsing
Speciaal voor die mensen plaatsen we het stuk daarom alsnog. Met deze editorial eraan gekoppeld. En een oproep: eerst lezen, dan twitteren.. Probeer te begrijpen wat de schrijvers probeerden te doen.
En wees daarbij vooral geen Huil-Buijs.
Ronald Mol
Hoofdredacteur
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
