Wanneer Benjamin Ector, de voorzitter van COC Eindhoven (“‘en regio’, niet vergeten!”) eindelijk een momentje heeft gevonden om Gaykrant op zaterdag 15 april te woord te staan, kijkt hij even naar de nieuwste versiering aan de gevel van Pand 54. “Ik sta er nog steeds van te genieten. Wat is ‘ie mooi hè?” En met een voldane zucht richt hij zich vervolgens tot de verslaggever van Gaykrant; het zoveelste gesprek dat hij voert na een zeer bewogen week.
Tekst en foto’s: Ronald Mol
Benjamin Ector is nog nèt geen jaar voorzitter, maar bij COC Eindhoven en regio is hij al lang geen onbekende meer. “Ik kom hier al vanaf mijn zeventiende, toen begon ik als vrijwilliger met bardiensten. Daarna was ik even weg, maar werd daarna assistent-secretaris en vervolgens secretaris.”
Voorzitter is dan inderdaad een logische vervolgstap…
“Ogenblikje hoor!” zegt Ector terwijl er juist op dat moment weer iemand op zijn schouder heeft getikt. Vriendelijk staat hij iedereen te woord op deze toch wat beladen dag. Eén van de vrijwilligers complimenteert hem met zijn speech. Terwijl Ector erbij staat zegt ze met een gespeelde fluistertoon: “Hij was toch zenuwachtig!”
En hij doet het nochtans zo goed als boegbeeld!
Nog voor hij daar op kan antwoorden wordt Ector alweer aangesproken door iemand die ‘heel even tussendoor’ een klein vraagje voor hem heeft: “Nog een ogenblikje hoor!”
De reden waarom ‘boegbeeld’ Benjamin Ector deze zaterdag zo veel bevraagd wordt, staat in schril contrast met de feestelijke stemming van de dag. Een twintigtal hooligans trok de week daarvoor de regenboogvlag van de gevel Pand 54. Ook scholden ze de jongeren uit die even daarvoor het pand verlaten na een Jong&Out bijeenkomst. Eén van de COC-vrijwilligers ging achter de hooligans aan, maar kreeg daarbij met geweld te maken.
Daarna zat de schrik er logischerwijs goed in. Ook Ector werd die week erna “volkomen geleefd.” Hij probeert het allemaal op zich in te laten werken, maar het is duidelijk dat het hem nog niet echt lukt: “Als je dan ziet hoeveel mensen er vanuit allerlei hoeken van Nederland naar Eindhoven komen om hier steun te betuigen. Heel overweldigend. Ik denk dat ik het me pas morgen of volgende week echt zal gaan beseffen.”
En hoe zit het met de steun vanuit de officiële instanties?
“De whatsappgroep met COC-voorzitters is zo ongeveer direct ontploft. En daarnaast heb ik ook heel veel steun ervaren vanuit de gemeente. Diverse ambtenaren en wethouders hebben gedurende de week contact gehouden met COC Eindhoven. Dat voelt echt heel goed. En ook vanuit de politie is er vanaf het begin een hele goede communicatie naar ons toe geweest.”
“Een heel aantal van die jongeren kruipt hierdoor weer terug in de kast, voor zover ze er al uit waren.”
Op het moment dat de vlag van de gevel werd gerukt was er binnen net een bijeenkomst van Jong&Out geweest…
Ector: “Ja, daar zit de schrik er echt goed in. Het heeft zelfs trauma’s veroorzaakt. En dat is ook het verdrietige eraan; een aantal van die jongeren kruipt hierdoor weer terug in de kast, voor zover ze er al uit waren. We hebben nadien natuurlijk alle hulp aangeboden, waaronder slachtofferhulp. Een aantal van hen hebben daar ook al gebruik van gemaakt.”
“En,” vervolgt Ector, “ook heb ik tegen ze gezegd: ‘Maakt me niet uit wat jullie willen, we gaan het proberen te regelen.’ Hoe we dat met de kosten doen, dat zien we later dan wel weer. Want dit is wel de volgende generatie: jongeren die onze hulp bij het uitkomen voor wie ze zijn en het opkomen voor wat ze zijn, keihard kunnen gebruiken. Voor hen doen we het.”
COC Nederland
Dat het om de volgende generatie gaat, maakt Astrid Oosenbrug, de voorzitter van COC Nederland, die middag ook heel duidelijk in haar speech. Eerst verontschuldigd ze zich nog voor het feit dat ze het van papier opleest. Maar zodra ze is begonnen, wordt al snel duidelijk dat de woorden op papier eigenlijk rechtstreeks uit haar (moeder)hart komen: “Ik klink niet alleen kwaad; ik bén het ook. Volwassen mannen vinden het nodig om kinderen de stuipen op het lijf te jagen. Waar zit dan je verstand? Blijf met je tengels van onze jongeren af!”
Maar uit haar speech blijkt dat er nog steeds ruimte is voor relativering. Oosenbrug komt met een opsomming van tekenen van solidariteit. De regenboogvlag wordt vandaag volgens haar onder andere gehesen door: “Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Groningen en Arnhem. En de HEMA.” En daarmee laat Nederland een goede kant van zichzelf zien volgens Oosenbrug: “Voor haat geeft Nederland liefde terug. Dus wees jezelf, trek je niets aan van haters.”
Tweede Kamerlid Lisa van Ginneken (D66) is speciaal naar Eindhoven afgereisd. Strijdbaar laat ze weten hoe de Nederlandse regenbooggemeenschap in de praktijk zal laten zien dat ze zich niets aantrekt van haters: “Allereerst: blijf van onze jongeren af. En wat je ook doet met onze vlag; we hangen toch steeds weer een nieuwe op hoor. Tot de haters normaal gaan doen!”
En die boodschap hebben de bewoners van Eindhoven niet alleen heel goed begrepen, ze dragen de boodschap ook massaal uit. Lopend en rijdend door de stad zou je door de grote hoeveelheid regenboogvlaggen en Pride Progress vlaggen haast denken dat Pride Eindhoven al begonnen is. Ook de overburen van Pand 54 hangen -juist voor het officiële moment van de dag- nog even een regenboogvlag op. Daarbij verbaal geholpen door de op straat verzamelde groep van zo’n 150 tot 200 sympathisanten. (‘Rood moet boven! Omdraaien!’) Zodra de vlag bij de buren eenmaal goed hangt, klinkt een luid applaus. Dat applaus wordt die dag alleen nog maar overtroffen zodra de nieuwe Eindhovense regenboogvlag aan de gevel van Pand 54 is gehangen.
En zo brengen de inwoners van Eindhoven het motto van ‘hun PSV’ ook in de praktijk als het gaat om ‘hun LHBTI+ers’. Want in Eindhoven weten ze: Eendracht maakt macht.