Kwade belangenbehartigers die zich afvragen waarom juist hun achterban als kop van jut moet dienen. Organisaties die verklaren niet te willen meewerken aan ‘dit plan’. Hoe dezelfde fout twee keer gemaakt kon worden. Eerst door een minister van de VVD, daarna door een burgemeester van GroenLinks.
Tekst: Ronald Mol, redacteur politiek
Christianne van der Wal, minister voor Natuur en Stikstof, haalde zich eerder dit jaar de woede van de Nederlandse boeren op de hals. Haar ministerie publiceerde namelijk een kaartje waarop tot in detail was ingekleurd waar in Nederland de stikstofuitstoot naar beneden moest. Soms met wel vijfennegentig procent.
Boeren in die gebieden, die natuurlijk ook niet gek zijn, sloegen direct aan het rekenen. En daarna aan het muiten. Want: de toekomst van hun familiebedrijf stond ineens op het spel. En ze hadden pas nog geïnvesteerd in speciale apparatuur. Apparatuur waarvan de overheid had beweerd dat ze daarmee de stikstofuitstoot effectief konden verminderen. Dure apparatuur.
De opstelling van de overheid deed haast denken aan een scène met de Duitse leraar van het programma Rundfunk: “Jullie hebben allemaal voldoende maatregelen genomen tegen stikstofuitstoot! Of nee, toch niet.” Geen wonder dat de boeren kwaad werden. Jarenlang troffen ze maatregel na maatregel. Investeerden ze toch maar weer in nieuwe technieken, omdat de overheid dat ineens van ze verlangde. Om vervolgens te horen te krijgen: “JULLIE HEBBEN ALLEMAAL EEN ONVOLDOENDE!” Ik zou er ook kwaad van worden. En de boeren vroegen zich terecht af: hoe zit het dan met de andere stikstofuitstoters?
Ondertussen was men in de Stopera, het Amsterdamse stadhuis, druk bezig met het schrijven van een verklaring. Via deze steunverklaring zouden Amsterdamse religieuze organisaties hun steun uitspreken voor de LHBTI+ gemeenschap van de stad. Toen de verklaring af was, stuurde burgemeester Halsema eerst een uitnodiging aan de moskeebesturen van Amsterdam. En die moskeebesturen vroegen zich vervolgens terecht af: hoe zit het dan met de andere geloofsorganisaties? Na nogal wat commotie maakte burgemeester Halsema gisteren bekend dat de steunbetuiging definitief getorpedeerd is.
Zowel bij de boeren, als bij de geloofsorganisaties zit een probleem. Dat mag duidelijk zijn. En dat moet ook zeker benoemd kunnen worden. Maar bij politici zit blijkbaar ook een probleem. Zij zijn als geen ander afhankelijk van draagvlak voor hun plannen. Je hebt als Amsterdamse burgemeester pas voldoende draagvlak wanneer je tijdens de Pride niet alleen zoveel mogelijk groepen op een boot weet te krijgen; maar pas wanneer je er voor kunt zorgen dat ze samen dezelfde route willen varen. De boot van de LHBTI+ steunverklaring is helaas al gezonken, nog voordat de trossen waren losgegooid. Het draagvlak kreeg uiteindelijk toch een onvoldoende. De reden: niet iedereen was aan boord…
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
