Sinds 1996 zijn de Roze Filmdagen niet meer weg te denken uit de Amsterdamse LHBT+ gemeenschap. Het filmfestival vindt jaarlijks plaats in maart. Door de uitbraak van het corona-virus kon het vorig jaar niet plaatsvinden. Maar dit jaar is het festival terug. Niet fysiek maar op een andere manier, van 11 tot 21 maart. Gaykrant spreekt met directeur Werner Borkes. “We hebben een naam hoog te houden”
Tekst: Paul Hofman
Vandaag gaan de Roze Filmdagen van start. Vorig jaar viel het festival in het water door het uitbreken van COVID-19. Later volgde wel een mini-versie. Jullie hebben dit jaar besloten het toch door te laten gaan. Hoe gaat het eruit zien?
Tijdens de REDUX-dagen (nazomer 6 Roze Filmdagen 2020, PH) in het najaar merkten we hoe groot de behoefte was aan het samen bekijken van ‘onze’ verhalen. Nadat we lang hebben ingezet op een hybride festival met vertoningen zowel in de zaal als online, hebben we uiteindelijk moeten besluiten geheel online te gaan. Simpelweg omdat de avondklok, en het nog niet opengaan van Het Ketelhuis en andere bioscopen, vertoningen in de zaal onmogelijk maakten.
We houden wel de festivalstructuur aan met vaste starttijden waarop drie verschillende films per tijdblok aanvangen. Mocht daar geen film voor je tussen zitten, dan kun je altijd nog terugvallen op een van de elf programma’s met korte films die tijdens de festival week on demand te zien zijn. Ook zijn bij wijze van randprogramma nog een viertal talkshows gepland met presentatoren Mandy Woelkens en Bo Hanna. De uitzendingen zijn op de weekendmiddagen, zullen festivalthema’s behandelen en gaan over queer filmmaken.
Wat maakt het festival dit jaar zo bijzonder?
Dat we een publiek in heel Nederland kunnen bedienen; elk nadeel heeft zijn voordeel. Waar je je ook binnen de landsgrenzen bevindt, deze editie kun je vanuit je huiskamer meekijken en zo hoef je niets van het festival te missen.
Wat valt je op in de films dit jaar?
De diversiteit aan verhalen en genres blijft onverminderd groot net als onze community, maar tijdens het selecteren was het wel opvallend dat veel van de films die we onder ogen kregen, begonnen bij een einde. Het overlijden van een geliefde of een familielid was vaak het startpunt waardoor onze LGBTQ-protagonist zich onderwierp aan de letterlijke en figuurlijke reis die volgde.
Niet alle aangeboden films met eenzelfde soort uitgangspunt hebben het programma gehaald, maar een aantal presenteren we vol trots. Het is inspirerend om te zien hoe een ogenschijnlijk zelfde begin zo verschillend wordt uitgewerkt terwijl het nergens deprimerend is. Dat was een aantal jaren geleden wel eens anders, toen het maar al te vaak eindigde met het ‘hemelen’ van het LGBTQ-karakter, als was het een afstraffing.
Is het een uitdaging om elk jaar een goede afspiegeling te maken van de LHBTIQ-letters?
Borkes aarzelt geen seconde voor hij antwoordt: Jazeker, aangezien we afhankelijk zijn van wat er wereldwijd wordt geproduceerd is het soms best lastig om voor sommige ‘letters’ een film te vinden die niet alleen een deel van de community representeert, maar ook filmisch en inhoudelijk gezien aan een bepaalde kwaliteit voldoet. We hebben, ook internationaal gezien, een naam hoog te houden.
Welke film is jouw persoonlijke favoriet dit jaar?
Dat is een vraag die je eigenlijk niet mag stellen, want elke film is mij even lief en slechts één titel noemen zou kunnen betekenen dat ik de anderen minder vind. Elke film heeft een eigen dringende reden om geselecteerd te worden. Of het nu de allerkortste film, een animatie van één minuut is, of een documentaire over veelal onbekend gedachtengoed vanuit Iraaks Koerdistan, ze confronteren, inspireren en entertainen. Het is geweldig om deze verscheidenheid binnen het festival te kunnen laten zien.
Maar als ik dan toch een titel moet noemen dan is het Forgotten Roads uit Chili. Een innemend verhaal over liefde op latere leeftijd, dat je nog lang bij zal blijven door de misschien wel meest innemende hoofdrolspeelster van deze editie.
Meer informatie: www.rozefilmdagen.nl
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
