Wat stemmen anno 2021 zo ingewikkeld maakt, is dat er niet alleen dualiteit tussen partijen bestaat. Nee, in het meest idiote tijdperk ooit speelt dualiteit zich nu ook af binnen partijen zelf. Geef toe: een partij die homorechten zegt te behartigen, kan niet tegelijkertijd de grootste tegenstanders van de LHBT+ community willen binnenharken onder het mom van diversiteit. Het is het één of het ander.
Of je zet je in voor individuele vrijheid, of je zet je in voor groepscultuur die individuele vrijheid als iets uitheems beschouwt. Men kan niet beide groepen tevredenstellen binnen één partij. De PVDA, D66 en Groenlinks vallen voor mij dus af als mogelijkheid.
Ook kun je als partij niet te hoop lopen tegen middeleeuwsheid en vrijheid bevechten, maar tegelijkertijd tegen wetsvoorstellen stemmen die de rechten van homoseksuelen en vrouwen beschermen. Je kan niet tegen onderdrukking van vrouwen zijn, en tegelijkertijd vrouwen terug achter het fornuis willen en met dedain over deze bevolkingsgroep spreken. De PVV en FVD zijn dus ook al geen optie voor mij.
In een seculier land stemmen op partijen die religieuze dogma’s met hand en tand verdedigen is ook van de gekke. Daardoor zullen de Christenunie, het CDA, de SGP en DENK never nooit op mijn support kunnen rekenen. Sterker, ik zal altijd ageren tegen politiek die zich door een entiteit laat leiden en daarmee pure arrogantie en perversiteit verkoopt onder het mom van religieuze vrijheid.
Ook het diepste rood van communisme is not my cup of tea. Juist de optie om meer te kunnen bereiken dan anderen zorgt voor fluïditeit en creativiteit, voor de broodnodige concurrentie die verbetering brengt en geen starre stilstand. De SP valt daarmee ook buiten mijn boot.
Een karakterloze partij die met alle winden meedraait slechts om aan de macht te blijven heeft niet het beste met haar stemmers voor, maar vooral met zichzelf. De VVD heeft voor mij afgedaan. Het liberale harnas dat zij dragen is er slechts één van boterzacht plastic gebleken. Corona heeft onverwachts veel intenties blootgelegd en die intenties zijn er duidelijk op gericht om het volk de mond te snoeren en als buikspreekpoppen te kneden naar een volgzaam, kritiekloos model, iets waar Rutte enkele jaren geleden nog stevig tegen ageerde.
Hoe kan men sowieso een keus maken als geen één partij nog echt stelling neemt, maar zich richt op de weke massa. Polderen tussen partijen is al vermoeiend, polderen binnen partijgelederen is echter waanzin ten top. Duw er dan direct een één-partijenstelsel door, verbied dan de vrijheid van meningsuiting, verban kritiek. Delegeer de staatsomroep nog net iets intenser dan nu al het geval is en kom uit voor je werkelijke doel, namelijk macht vergaren. Zoveel mogelijk.
Macht om te bepalen wat anderen mogen vinden, zeggen en voelen.
Om mijn stempapiertje toch niet respectloos door de plee te spoelen stem ik dit keer muitend op de Partij voor de Dieren. Niet omdat zij geen denkbeelden verkondigen waar mijn mond van openvalt, maar omdat ze te klein zijn om daadwerkelijk deel uit te maken van bepalende besluitvorming. Ja, het is voor mij enkel de naam die het hem doet, zoals een ander stemt op het ‘frisse’ uiterlijk van een ideale schoonzoon, val ik dit keer voor de naam Partij voor de Dieren. Ik pas mijn niveau wel aan.
Als ik anno nu moet kiezen tussen mensen en dieren is de keuze sowieso snel gemaakt.
Zonder enige twijfel.
Ik wens iedereen veel succes met het maken van verstandige of onverstandige keuzes. Volg vooral je gevoel. Maak klein groot, en groot klein. Alleen dan zal de gevestigde eenheidsworst een toontje lager gaan zingen, en dat is mijns inziens broodnodig.
*
Bernard John Jansz (pseudoniem van John Thobokholt) is schrijver en zelfbenoemd provocateur met publicaties in Mens en Gevoelens, Gay News en Tijdschrift voor Verzorgenden. In het dagelijks leven is hij persoonlijk begeleider en teamleider verstandelijk beperkten. Bernard woont in Zeeland.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
