Afgelopen woensdag overleed op 83-jarige leeftijd Frits Slump, de eigenaar van homocafé Le Shako, dat van 1977 tot en met 2004 gevestigd was aan het ‘s-Gravelandseveer 2, pal langs de Amstel in Amsterdam. Hier een in memoriam voor deze markante homohoreca-ondernemer.
Tekst: Erwin Kokkelkoren
Foto: Privécollectie
Zojuist bereikte ons het verdrietige nieuws dat Frits van de Shako is overleden. De Shako is, zoals jullie weten, niet de achternaam van Frits, maar de naam van het gay-café aan de Amstel dat hij 30 jaar lang gerund heeft. De kroeg waar ieder van ons op zijn minst een keer of wat dronken is geworden en waar we altijd prettig gezelschap voor de nacht wisten te vinden.
De eerste keer dat ik in de Shako kwam en Frits ontmoette, was ik meegenomen door een vriendje. Nadat we een film hadden gezien wilden we nog wat drinken, maar we hadden samen nog maar 5 gulden op zak. Het vriendje had echter gehoord dat je die avond gratis kon drinken in de Shako omdat Frits zijn verjaardag vierde.
“En ze doen daar sowieso niet zo moeilijk over geld. Als je krap zit schrijven ze je rekening op in een boek. Maar ze stoppen nooit met schenken.”
Toen ik wat later het bomvolle, veel te kleine café binnenliep en mij achter de rug van mijn vriendje tot achter in de zaak had gewurmd, was de eerste aanblik van Frits een enorme schok. Voor me stond een reus van een vent met een enorme bos haar, een inktzwarte baard, een brede lach en met een stem als een dijkwachter. Ik durfde hem geen zoen te geven, ik gaf hem een hand, terwijl ik hem met trillende stem feliciteerde. “Goed je te zien gozer. Neem wat te zuipen van me en vermaak je”, zei hij.
Het zat vanaf de allereerste ontmoeting goed tussen ons. We konden hard lachen, bij vlagen flink schreeuwen en heel erg veel plezier hebben met elkaar.
Maar wat Frits zo bijzonder maakte, uniek, was niet zijn luide stem maar zijn grote hart. Hij hield veel van zijn café maar hij hield nog meer van zijn klanten. Frits had ruimte voor iedereen en voor elk verhaal. En wij, zoekende, feestende, vrijende en struikelende nichten zaten vol met verhalen. Onder het genot van goed gevulde glazen werden die vaak met luide stem en veel emotie gedeeld met Frits.
Er werden soms hete tranen geplengd over verloren liefdes, ongelukkige nachten en later over vrienden die bezweken waren aan de ‘jongensgriep’, zoals Jan van Breda dat zo treffend noemt, maar altijd waren er de begripvolle woorden van Frits. Tenzij je het te bont maakte natuurlijk, dat gaf ie je een schop onder je kont en maakte ie je duidelijk dat er genoeg getreurd was.
Zorgzaam; het lijkt een woord uit een andere tijd, een andere wereld, maar Frits zorgde voor zijn klanten. Hij steunde een klein leger aan beginnende kunstenaars en andere dromers met welgemeende sponsorbijdragen, schrapte wel eens een rekening, leefde mee met iedere gebeurtenis, hoe bizar ook en zorgde altijd voor een lach die iedere wolk aan de hemel deed verdwijnen.
De veertigjarig vriendschap die we deelden is gekruid met een lange lijst aan geweldige, ongelofelijke, vrolijke en mooie anekdotes. Iedere herinnering aan Frits is een mooi verhaal, een warm gevoel. Die herinneringen blijven en zullen alleen maar sterker en mooier worden, want Frits is iemand die je graag bij je houdt, die je niet wilt vergeten.
Alle homo’s die eind jaren 70, begin jaren 80 soms op trillende benen je café binnenliepen zullen vanavond een glas op je drinken Frits. We zullen in stilte nog eens flink met je lachen en prettig dronken worden met je. We wensen je lieve maatje Luuk sterkte, kracht en liefde in deze moeilijke tijd.
We weten in ieder geval wel dat het in het plaatselijke café hierboven een stuk gezelliger, lawaaieriger en warmer zal worden met je komst.
En het eerste rondje is vanaf nu ongetwijfeld van het huis.
*
Zie ook: Homohoreca langs de Amstel
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
Vreselijk veel gelachen met Frits, Ook dat zal ik nooit vergeten, zo nu en dan komt hij weer op in mijn gedachten, Rust in Vrede man, dank je de gezellige warme man die je was.
Ik schrik hiervan. Die lieve Frits overleden ? Mooi geschreven stukje. Enorm met hem gelachen (en gehuild). Nachten lang in zijn café aan de ‘s-Gravenlandseveer doorgezakt en vaak na sluitingstijd nog met hem door bij de bovenburen (ben hun namen vergeten). Frits was altijd het middelpunt: mis zijn café nog steeds. Ben daar voor de 1e keer verliefd geworden op een man. Weet iemand hoe het trouwens met Barman Coen is? Ook mooie herinneringen aan! Familie, vrienden en kennissen van Frits alle sterkte gewenst. RIP lieve Frits ? Koen
Ik kwam via, via, en nog es via een enorm toeval op dit bericht op Facebook. Werkte als schoonmaker enkele jaren in de Shako, en kwam er ook wel eens wat drinken. Niet elke week, maar toch wel regelmatig. Gouwe gast die Frits, die enorme Fries/Amsterdamse beer. Koen en Bonne en Egge waren er toen barman, lieve jongens ! Heel apart gebeuren daar, heb er gekke dingen meegemaakt. Sterkte voor Luuk, zijn sportieve lieve vriend. Ook sterkte voor een ieder die hem moet missen. Ken niet alle namen, maar denk ook aan Bert en June/Junior. Sterkte en gecondoleerd allen, een iconisch pionier van de homohoreca is heengegaan.
Limonade glazen vol met borrel kreeg je er altijd! 🙂
Luuk zijn vriend die er altijd was als de Shako verjaardag vierde.
Koen en Bonne zijn nog altijd samen voor zover ik weet.
Sicco en Piet de eerste barkeepers, Piet die nog een Shako in Antwerpen begon.
Open met gesloten deur tot ver na sluitingstijd.
Een café waar je jezelf kon zijn!
Vandaag, 17 augustus, lees ik per toeval dat Frits begin dit jaar is overleden.
Hij heeft me enorm gesteund bij het mezelf kunnen zijn, daar denk er nog wel eens aan.
Proost!
Wieger je noemt Bert en June van Hotel de Admiraal, Bert was een goeie vriend van Frits. Bert is op de Filipijnen een zaak begonnen zonder June. June heb ik hier ik een kroeg nog wel eens gesproken. Egge werkte tot de cornonacrisis in de Eagle/Dirty Dicks op de Warmoesstraat.
Rust zacht Buurman Frits, was bijna 26 jaar me Buurman leuke gesprekken en natuurlijk Luuk sterkte man met dit verlies……………..