In kerkelijk Nederland is de in Mijnsheerenland geboren en getogen Alexander Noordijk geen onbekende. Als kind had hij de ambitie predikant te worden. Die droom kwam uit en sinds 2018 gaat hij als dominee voor in een Amsterdamse protestantse kerk. De openlijke homoseksuele voorganger kijkt samen met Gaykrant terug op de conversietherapie* die hij op zijn 23e onderging.
Tekst: Paul Hofman
Uitsluiting
Vorige week presenteerde minister De Jonge (Volksgezondheid, CDA) de uitkomsten van een onderzoek naar homogenezing aan de Tweede Kamer. Aanleiding voor het onderzoek was de zorg over jongeren en kwetsbare LHBT-ers die deze conversietherapie ondergaan.
Op dit moment zijn in Nederland ongeveer vijftien therapeuten op dit terrein actief. Wat is jouw reactie?
“Als eerste ben ik blij dat er een onderzoek heeft plaatsgevonden, want dat werd tijd. Zelf heb ik samen met mijn partner ook onze bijdrage hieraan geleverd. De uitkomsten laten zien wat ik zelf als voorganger van twee geloofsgemeenschappen nog steeds krijg te horen. Met name van jongeren die in orthodox – evangelische geloofsgemeenschappen zitten en veel sociale druk ervaren vanuit hun directe omgeving. Zij worden niet geaccepteerd en hen wordt verteld dat er een weg is voor genezing. Als deze jongeren er niet aan mee willen werken dan leidt dat tot uitsluiting. Deze orthodox-christelijke geloofsgemeenschappen geloven stellig dat een homoseksuele of biseksuele oriëntatie een defect is dat moet genezen worden. Sterker nog, het moet worden uitgedreven. Deze kerken hebben naar hun zeggen een Bijbelgetrouwe visie en bezitten de echte waarheid. Volgens deze geloofsgemeenschappen moet de homoseksueel moet blijven zoeken naar de oorzaak van zijn of haar scheefgroei. En als je niet geneest, dan moet je je seksuele gevoelens onderdrukken Mocht je er als homo uiteindelijk voor kiezen om een relatie aan te gaan met iemand van je eigen geslacht dan wordt je verzocht om de kerk te verlaten, dit gebeurde bij een vriend van mij die lid was van een baptistengemeente.”
“Deze orthodox-christelijke geloofsgemeenschappen geloven dat een homoseksuele of biseksuele oriëntatie een defect is dat moet genezen worden”
Conversietherapie
Je hebt zelf conversietherapie ondergaan toen je jong was. Hoe was dat?
“Ik kan het mij nog goed herinneren als de dag van gisteren. De eerste drie keer vond dat plaats in een evangelische gemeente. Daar werd gezegd dat ik in zonde leefde en dat ik nooit een vol-waardig mens zou kunnen worden als ik mijn homoseksualiteit ten volle zou gaan uitleven. Ze ver-telden mij dat God hen een opdracht had gegeven. Hij kon mij genezen van deze vulgaire seksualiteit. Ik werd met Bijbelteksten om de oren geslagen dat ik echt niet in orde was. Men praatte lang op mij in en ik ben tenslotte overstag gegaan.”
Wat dacht je?
“Als ls God dit echt van mijn verlangt en als ik geaccepteerd wil blijven in de groep dan moet ik het maar toelaten.”Die eerste keer werd ik bij gemeenteleden thuis ontvangen. Er stonden mensen om mij heen die in tongentaal baden om genezing vroegen. Keihard werd op mijn hoofd gedrukt en gegild of de homoseksuele demon mij zou willen verlaten. Toen ik in mijn studentenhuis aankwam was ik de weg helemaal kwijt en wist ik het allemaal niet meer. Een week later constateerde men dat ik nog niet helemaal genezen was. Tja, dat klopte wel ik had nog steeds mijn homoseksuele gevoelens. Ze stonden erop dat ik nog een keer langs moest komen. Dat deed ik en toen begon de nachtmerrie die tien jaar van mijn leven heeft gekost. Nogmaals bidden en in brabbeltaal spreken wat men in de Bijbel de taal van de engelen noemt.”
“Ik was totaal overstuur, ik huilde intens, ik had hoofdpijn. Ik was zo bang geworden dat ik mezelf kwijt was geraakt.”
Weg kwijt
”Ik moest – zo stelden zij – door een maagdenvlies heen breken om op nieuw geboren te worden. Dat bleven ze maar herhalen en herhalen. Toen ze klaar waren ben ik naar buiten gerend naar de trein. Ik was totaal overstuur, ik huilde intens, ik had hoofdpijn. Ik was zo bang geworden dat ik mezelf kwijt was geraakt.”
“In die tijd studeerde ik theologie aan de Christelijke Hogeschool Ede. Ik praatte met een paar docenten die mij niet begrepen. Zij hadden maar een enkele boodschap: ‘als homo kon ik geen predikant worden.’ Later werden mij pillen voorgeschreven door een christenpsychiater. Hij zei mij dat de oorzaak van mijn homoseksualiteit een serotonine tekort was. Ik heb die medicatie geweigerd en ben opgestapt. Tien jaar lang liet ik de kerk links liggen. Ik hield wel van Jezus maar niet van al zijn kinderen, dat kon ik niet meer. Die vele jaren zijn van mijn leven ontnomen en in die periode heb ik mijzelf altijd lopen checken of ik op meisjes of op jongens viel.”
Persoonlijk
“Dat een meerderheid in de Tweede Kamer pleit voor een verbod op de conversietherapie juich ik toe. Daar sta ik helemaal achter, want het effect op de mentale gezondheid liegt er niet om. Ik spreek niet alleen uit eigen ervaring of die van mijn partner die jarenlang bij Different (Tot Heil Des Volks) onder behandeling is geweest om van zijn homoseksuele gevoelens te genezen. Maar ook de persoonlijke gesprekken die ik in mijn werk als predikant voer.”
“Voor mij kan de wet met een verbod er niet snel genoeg komen”
“Het wordt tijd dat men ziet dat dit niet oké is. We hebben het wel over mensenrechten. Men zegt weleens dat mensen deze therapie vrijwillig ondergaan, maar het is een belangrijke vraag of dat wel zo is. Je wordt gevormd door de omgeving waarin je opgroeit, of je nu christen of moslim bent, je wilt graag aan de norm van die omgeving voldoen. Je wilt niet uitgesloten worden. Als de keuze is: bidden of uitsluiting, dan kun je je afvragen, waar is dan God nog in het spel?”
Duivelsuitdrijving
“Voor mij kan de wet met een verbod er niet snel genoeg komen. Er moet recht worden gegaan aan mensen die door het ondergaan van deze therapie schade is aangedaan. Denk aan heftigte gebedssessies en duivelsuitdrijving. Naast een wet ben ik ook voorstander van een gedragscode voor homopastoraten om de grenzen met elkaar te vinden waar mensen schade oplopen. Het effect op mijzelf was dat ik jarenlang last had van het controleren of ik wel of niet homoseksueel was. Ik was heel bang geworden dat God mij had veranderd. Ik trok mijzelf steeds meer terug en dacht dat ik er niet mocht zijn. ik was verstoten van de christelijke geloofsgemeenschap waar ik niet meer welkom was. Het resultaat daarvan was dat ik dacht verliefd te zijn geworden op een meisje en dat God van mij verlangde dat ik met haar een relatie zou krijgen en later kinderen. Het duurde een half jaar, maar het werd uiteindelijk niets. Ik kleedde haar liever aan dan uit.”
“Ik kleedde haar liever aan dan uit …”
“Uiteindelijk kwam ik een psychiater tegen die mijn klachten erkende en mij doorverwees naar een collega. Dat was mijn redding. Ik kwam weer helemaal tot mijzelf. Het heeft jaren van mijn leven gekost. Naar buiten toe heb ik de schijn opgehouden. Ik was altijd vrolijk, maar diep van binnen was het hel. Nu lach ik en ben ik een vrolijke gast. Ik ben zelfs voorganger geworden binnen de Protestantse Kerk Amsterdam én van een geloofsgemeenschap Stroom. Jaren later vragen de bewuste docenten van de Christelijke Hogeschool Ede mij om vergeving. Het zorgde voor een stukje heling.
Liefde
“Als voorganger en theoloog geloof ik in inclusiviteit. Dat is de kern van een kerkgemeenschap. Het betekent dat we niemand mogen tegenhouden als zij hun huwelijk willen laten inzegenen door God. Wij zien in de praktijk dat veel LHBT broeders en zusters een relatie willen aangaan. Het gaat om het hoogste gebod wat wij in de Bijbel kunnen lezen: De Liefde. Het huwelijk kan hier een concrete uitingsvorm van zijn, maar dat geldt ook voor een samenlevingscontract. Waar het om gaat dat twee mensen bij elkaar komen, van elkaar houden en samen een geheel vormen.
* Conversietherapie (‘homogenezing’) is een psychologische behandeling of spirituele behandeling met als doel de seksuele geaardheid van een persoon te veranderen van homo- of biseksueel naar heteroseksueel.
Helaas heel herkenbaar verhaal. Al heb ik bij Heil des Volks ook iets goeds geleerd, heeft het mij bevestigt op het dwaalspoor waar ik al jaren op zat als gevolg van de evangelische broeders en zusters waar ik mee omging. God heeft ondanks het dwaalspoor en het Heil des Volks en de pijnlijke coming out toch iets goeds met mij gedaan. Verbod op conversie is goed, maar ook hulp bij coming out is vaak noodzakelijk.
Heel herkenbaar
Ik ben een lesbische transvrouw en heel erg hoe mensen naar me reageerden. Te erg om uit te spreken. Ik ga nog steeds naar een evangelische gemeente en Jezus is mijn redder en alles voor mij.
Ik ga niet meer naar dezelfde evangelische gemeente, want daar wordt ik door de helft niet geaccepteerd.
In de nieuwe evangelische gemeente is niet veel aan de hand want daar zien de meesten mij gewoon als biologische vrouw.
Dus als ik me stil houd is er niks aan de hand. ( die mensen denken net als in de vorige gemeente maar omdat ze niet weten dat ik eerst man was is er niks aan de hand , het zit dus bij mensen die me kennen tussen de oren )
Ik kan me echter niet stil houden en zo ontstaan er zinvolle discussies. Ik merk ook in evangelische gemeenten dat langzaam meer openheid komt voor het lhbtqi + verhaal. En dat is goed te horen.
Tip voor mensen die van Jezus houden en samen met Hem sterk in hun schoenen staan. Ga niet weg maar blijf komen in je / of andere kerk. Om te laten zien dat Jezus ook van ons houd.
Vanmorgen de uitzending de verwondering gezien met DM. Alexander Noordwijk. Verschrikkelijk dat dit nog altijd bestaat. Mijn man zei de mens wil altijd een tegenstander hebben en zich daar tegen verzetten. Wij hebben het mee gemaakt in mijn zwangere periode. Wij hebben elf kinderen, bij de tiende werd er van alles over gezegd. Je moet het weg laten halen want je kan een mongool krijgen. Ze kwamen van de lagere school voor de deur staan roepen. De kinderen werden er om gepest. Ik vind het er g. Maar ik was vol vertrouwen dat het kindje er mocht zijn keer op keer. Het blijft je je leven vervolgen al die kritiek. Vijf jaar geleden heb ik een boekje geschreven over mijn bevallingen, voor mij een soort bevestiging dat het goed is. ” Hoe bevalt een elftal” zo heet mijn boekje. Hartelijk groeten Tini.
Voor mij is God een God van Liefde. Daarin past geen oordeel over mensen die zgn ‘ anders’ zijn. God houdt van ieder mens zonder oordeel. De grootste levensles voor ons als mens op aarde…..de meest bijzondere ook…..probeer het eens. Alleen maar leven vanuit Liefde…..de hemel op aarde en heel licht precies zoals wij bedoeld zijn.
Herkenbaar. Zo griezelig, dat bidden tegen demonische machten en krachten en dan graven in je verleden, welke zonde heb je gedaan dat je nu de deur hebt opengezet en dat er iets “in je” broedt. Eerst denk je ik ben gek, nu denk ik gelukkig, zij zijn de gekken. Christendom is een mijnenveld, wat een ramp verhalen.
Echt superblij dat er nu een wet is aangenomen om deze praktijken – conversietherapie te stoppen en strafbaar te stellen.
Alleen jammer dat de Christen Unie alsook het CDA zich hier niet achter scharen.