Als jongetje weet Sebastiaan al wat hij wil worden: fysiotherapeut. Met hard werken, tomeloze inzet en energie realiseert hij zijn droom. Na het afronden van zijn studie opent hij korte tijd later een eigen praktijk in hartje Amsterdam. Hij werkt zich een slag in de rondte. Tot die fatale dag in 2015: wat een eenvoudige operatie zou moeten zijn, gaat gruwelijk mis. Een juridische strijd ontbrandt. Sebastiaan en zijn vriend zijn radeloos.
Tekst: Paul Hofman
In zijn huis naast zijn praktijk spreken we met fysiotherapeut Sebastiaan*. Samen met de Gaykrant kijken we terug op de zaak dat hem bijna het leven kostte. Vol vuur vertelt hij over zijn beginjaren. ”Dat was een prachtige tijd, een beetje pionieren.” Inmiddels zit hij veertig jaar in het vak. De laatste jaren staan echter in het teken van een zaak dat uit lijkt te lopen op een menselijk drama.
Ongebruikelijk
Zo wordt eind 2013 zijn prostaat verwijderd. Amper een jaar later komt bij toeval bij een routine-controle in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis (AvL). De uroloog stuurt hem door naar een plastisch chirurg in hetzelfde ziekenhuis. Deze stelt een behandelplan op. Hoewel de richtlijnen dit voorschrijven overlegt deze niet met een andere chirurg.
“Dan was het einde verhaal geweest voor mij.”
Beknelling
Het is maart 2015 als de operatie wordt uitgevoerd. Drie dagen later wordt hij ontslagen. Hij is nog maar net thuis als hij steeds zieker wordt en zelfs ontlasting overgeeft. Hij heeft ondraaglijke pijnen. Zijn vriend is dodelijk ongerust. Zijn praktijk draait inmiddels op halve kracht. Begin april wordt Sebastiaan weer opgenomen en na twee dagen volgt een nieuwe operatie om de beklemde darm vrij te leggen en de aangebrachte mat te verwijderen. Tijdens de operatie was het, zoals viel te verwachten, niet mogelijk het buikvlies te sparen. De chirurg kiest voor een risicovolle oplossing. Het blijkt dat tijdens zijn herstel thuis de darm makkelijk had kunnen scheuren. “Dan was het einde verhaal geweest voor mij.” zegt Sebastiaan zachtjes.
Alarmerend
Na de tweede operatie ligt hij nog ruim twee weken in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis. “Denk je dat de behandelend chirurg iets van zich laat horen? Niets maar dan ook niets.” Het lijkt goed te gaan maar toch ontstaat een grote littekenbreuk. Een jaar later, nadat de buikwand is uitgehard, wordt hij opnieuw geopereerd. Nu in het AMC in Amsterdam, want het AvL heeft hem en zijn vriend doodleuk verteld dat zij niets meer voor Sebastiaan kunnen doen. Uit het rapport: ‘De gevonden darmbeknelling, als gevolg van een beklemde darmlis tussen de bij de operatie van maart 2015 ingebrachte mat en de buikwand, wordt operatief opgeheven door verwijdering van de oorspronkelijk ingebrachte mat.’
De klachtencommissie stelt in haar oordeel dat verantwoorde en optimale zorg Sebastiaan is onthouden.
Verzaakt
Hij neemt een slok van zijn cappuccino en vervolgt: “Ik heb een jaar later een klacht bij het AvL-ziekenhuis ingediend. Na grondig onderzoek bleek dat de plastisch chirurg niet gehandeld had zoals van een redelijk bekwaam arts mocht worden verwacht. Ook wordt duidelijk gesteld dat de medicus de plicht van nazorg heeft verzaakt. Niet alleen het geven van informatie aan de patiënt en zijn naasten maar ook het fungeren als aanspreekpunt behoort tot diens taken. “Al met al een onaanvaardbaar risico.” De klachtencommissie stelt in haar oordeel dat verantwoorde en optimale zorg Sebastiaan is onthouden. Ook van de wijze van communiceren, of liever gezegd het ontbreken hieraan, wordt geen spaan heel gelaten. De chirurg wordt in het ongelijk gesteld.
Een heldere uitspraak die maar voor één uitleg vatbaar is, denkt Sebastiaan. “Ik vertrouwde erop dat het AvL snel haar aansprakelijkheid zou erkennen.” Maar de werkelijkheid blijkt weerbarstiger te zijn. Na deze uitspraak volgt een brief van verzekeraar Centramed van het ziekenhuis dat de aansprakelijkheid afwijst. Dat zijn praktijk bijna twee jaar op halve kracht heeft gedraaid en hem inkomensverlies heeft opgeleverd, laat het ziekenhuis en diens verzekeraar koud. Hij is flabbergasted maar besluit te vechten tegen deze beslissing van Centramed. Het hoger beroep gaat over de aanwijzing van de deskundige. Centramed wil dat een plastisch chirurg oordeelt. Zij stellen een arts voor die bij de Bergman kliniek werkt en uitsluitend esthetische operaties als borstvergrotingen doet.
Druppel
“Wij wilden een buikchirurg en dat vond het hof in Amsterdam ook. De door de Amsterdamse rechtbank aangewezen deskundige heeft uiteindelijk zijn rapport gemaakt. Naar aanleiding van dit uiterst kritische rapport weigeren het AvL en Centramed halsstarrig de aansprakelijkheid te accepteren. Daarom moeten Sebastiaan en zijn advocaat weer naar de rechter. De kosten lopen op. De door de rechtbank aangewezen deskundige zegt duidelijk dat de plastisch chirurg van het AvL onzorgvuldig heeft geopereerd en niet gehandeld heeft zoals je van een redelijk bekwaam arts mag verwachten. De rechter deelt die mening. “De weigering is voor mij echt de spreekwoordelijke druppel.” Strijdvaardig zegt hij: “Het kost veel geld en energie. Mij krijgen ze er niet onder.” Tot op de dag van vandaag sleept de zaak Sebastiaan voort.
Spel uit?
De juridische kernvraag van deze zaak is deze: moet een patiënt die alle voorgeschreven, procedurele wegen heeft doorlopen en zijn gelijk kreeg, er niet op kunnen vertrouwen dat de aansprakelijkheidsverzekeraar de schade vergoedt? Zelf moet Sebastiaan slikken. Hij kijkt weg. “Ik ben steeds in het gelijk gesteld.” De juridische kosten zijn inmiddels opgelopen tot meer dan een halve ton. Zal hij straks zijn praktijk moeten sluiten? En waarom mag de plastisch chirurg die de deze misser beging, nog steeds opereren? Hoe dan ook zal de chirurg hier verder mee moeten leven, zegt Sebastiaan. “Maar dat ik moet bloeden voor haar, bijna dodelijke, fout, gaat mij echt te ver.”
Impact
Gaykrant vroeg een reactie van het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis. De woordvoerder zegt: “ (…) voor alle betrokkenen heel spijtig dat deze zaak al zo lang loopt en nu bij de rechter ligt. Dat betreuren we zeer. De impact hiervan is voor iedereen groot. Nu deze zaak onder de rechter is, kunnen en zullen we niet reageren.” Verzekeraar Centramed stelt: “Helaas kunnen wij verder inhoudelijk niet ingaan op uw vragen, gezien onze juridische taak en betrokkenheid bij de behandeling van deze zaak en vanuit privacy overwegingen. Wij hopen op uw begrip hiervoor.”
Van de meer dan 100.000 buikoperaties per jaar in ons land, houdt ruim 10% van de patiënten binnen een jaar een littekenbreuk over. Chirurgie hiervan hoort tot het vakgebied van de algemene chirurgie. Het is een ingrijpende operatie die alleen door een algemeen chirurg dient te worden uitgevoerd en niet door een plastisch chirurg zoals bij Sebastiaan gebeurde.
*Op verzoek van betrokkene is uit privacy-overweging een pseudoniem gebruikt. Gaykrant heeft alle feiten en beweringen gecheckt op basis van gesprekken en alle beschikbare juridische documenten.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
