Mannenemancipatie

Biweekly

Nu al mijn grootouders sinds kort niet meer leven, gebeurt er iets dat ik vooraf niet had voorzien. Er wordt met weemoed over hun trekjes gesproken terwijl we met ons gezin er eerst met op mopperden. Mijn oma was erg. Maar opa, nou opa die kon zich pas opwinden. Mijn moeder heeft een koffer vol correspondentie over maatschappelijk onrecht van zijn hand op zolder staan. Zij bezit dezelfde opvliegendheid als haar vader. Zoals vorige week bleek toen zij ons gezin kwam melden dat een niet nader te benoemen bank mijn vader automatisch als hoofdhouder van hun creditcards had genomen. Ze zou er bijna een brief over geschreven hebben – want hoe patriarchaal werken die banken anno nu nog! – tot ze erachter kwam dat die bank het schijnbaar wel secuur had aangepakt.

Zoals dat in gezinnen gebeurt, geldt ook voor mij: de appel valt niet ver van de boom. Mij kun je op de hoogste kast krijgen met genderstereotype opmerkingen. Wanneer ik spontaan begin te praten over het patriarchaat dat ik ergens meen te bespeuren kijken mijn doorgaans heteroseksuele vrienden bedenkelijk en meewarig. Maar nu we het er toch over hebben, het patriarchaat, ik wil van de gelegenheid gebruik maken. Want ik zie het overal en nergens en moet moeite doen het niet te zien. Een kennis die vertelt dat ze lesbisch is, krijgt daar vragen over. ‘Ben je echt lesbisch, niet bi?’ ‘Wacht maar tot ik je zoen, dan zal ik je wel bekeren.’ Aldus de man die dacht dat hij haar wel in bed zou krijgen.

‘Ben je echt lesbisch, niet bi?’

‘Wacht maar tot ik je zoen, dan zal ik je wel bekeren.’

Dit is een ervaring die lesbische vrouwen en biseksuele mensen delen: dat er aan hun seksuele voorkeur getwijfeld wordt als die bekend wordt. Ik vermoed dat ik weet hoe dat komt: door een patriarchaal georiënteerde maatschappij die gericht is op het genot en dominantie van mannen. Op het moment dat daar (mogelijk) geen sprake van is, wordt vrijwel direct naar legitimiteit van de seksuele oriëntatie gegrepen. De voortgang van de emancipatie van biseksuelen en lesbische vrouwen wordt op die manier onder andere bepaald door hoe mannen zich maatschappelijk gaan bewegen en ontwikkelen. Ik heb het al eens eerder geschreven: mannen emancipeer! Net zoals de vrouwen dat eerder hebben gedaan. Als dat mijn koffer correspondentie op internet is die mijn (klein)kinderen zullen terugvinden dan ben ik tevreden.

Joshua Zandberg

Joshua Zandberg schrijft elke maand een column over zijn leven als bi-man.

Joshua Zandberg – foto: Moker Media

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.