De Gaykrant was onlangs op Curaçao om te onderzoeken hoe het gaat met de LHBT+ gemeenschap. In de twee vorige delen spraken we met Frank Holtslag – voorzitter van Curaçao Pride – en met David Wever, schrijver van een in september ingediend wetsvoorstel tot openstelling van het burgerlijk huwelijk voor mensen van gelijk geslacht. Deze keer praten we met Marnix van Thiel (17). Op de openingsavond van de Pride overhandigde hij het voorstel aan de minister van Onderwijs en hield daarbij een bevlogen speech. “Het geloof is de grootste tegenstander”
Tekst: Paul Hofman
Alles in de jonge Marnix straalt de Caribische vrolijkheid uit. Als kind van een Nederlandse moeder en Zuid-Afrikaanse vader werd hij in 2001 geboren in de hoofdstad van het tropische eiland Willemstad. Momenteel zit hij nog op de middelbare school waar hij in de laatste klas atheneum zit. Naast zijn opleiding is hij zeer actief binnen de gay community. Niet zo lang geleden was hij kandidaat voor het jongeren Koninkrijksparlement. Hij werd het net niet. De ambitie spat er vanaf als we hem spreken. “Leraar, politicus of journalist staan hoog op mijn lijstje.”
“Leraar, politicus of journalist staan hoog op mijn lijstje.”
Hoewel hij niet meewerkte aan de totstandkoming van het wetsvoorstel, mocht hij het toch overhandigen aan de minister. Het was een bijzonder moment die eerste avond van de Pride op het centraal gelegen Wilhelminaplein in de hoofdstad. Bijna duizend enthousiaste LHBT+-ers luisterden ademloos naar zijn bij vlagen emotionele toespraak. Aan het eind ervan barstte een oorverdovend gejuich uit. “Ik heb de speech die ik moest uitspreken een echte ‘Marnix’-draai gegeven.
Wat houdt die eigenlijk in?
“Vooraf kreeg ik een speech van één van de organisatoren. Van hem mocht ik de toespraak helemaal herschrijven op mijn eigen manier. Ik aarzelde natuurlijk geen enkele seconde. Ik mist in de tekst een verwijzing naar recente ontwikkelingen rondom het homohuwelijk. Ik wilde aantonen dat Curaçao achterblijft terwijl de rest van de wereld enorme vooruitgang boekt als het om homorechten gaat. Eigenlijk wilde ik ook een paar krachttermen verwerken in de speech omdat ikzelf best vulgair ben in mijn uitingen, maar de organisator vertelde mij dat het beter was om deze woorden weg te laten. Ik stemde toe. Je kunt immers niet alles hebben in het leven.”
Hoe kijk je terug op de tropische Pride?
“De Pride was mijns inziens zeer succesvol. Niet alleen vanwege het wetsvoorstel, dat binnenkort wordt voorgelegd aan het parlement van Curaçao, maar ook vanwege het ontbreken van tegendemonstraties. Ik kan me nog goed herinneren hoe demonstranten de Pride van vorig jaar probeerden te verstoren met religieuze leuzen. Ik wilde erop ingaan, maar mijn zus hield me gelukkig tegen. Ik kan heel slecht tegen mensen die andermans plezier proberen te verpesten vanwege een meningsverschil. Goed, die drang om in te grijpen was er dit jaar dus niet.”
Wat verwacht jij dat de politiek zal doen?
“Dat is een lastige vraag. Ik heb vernomen dat de enigszins liberale Partido Alternativa Real (PAR) in zekere zin voor het voorstel is. De sociaal-democraten, waarvan McWilliam (de parlementariër die het voorstel in ontvangst heeft genomen, red.) ook lid is, staan volgens mij ook wel open voor de legalisering van het gelijke huwelijk. Er zijn zeker ook partijen waarvan ik zeker weet dat ze minder positief tegenover het voorstel staan. Denk hierbij aan de religieuze Progressieve Beweging (ik weet dat de naam heel tegenstrijdig klinkt) en Curaçao van ons allemaal1. Beide partijen hebben reeds aangegeven niets te zien in gelijke rechten voor leden van de LHBTI-gemeenschap.”
“Wij zijn gewend te vechten voor onze rechten”
Hoe is het wetsvoorstel ontvangen op Curaçao door de de bevolking en politiek?
“Volgens mij wel positief. Ik zie nu nog steeds posters op Facebook met foto’s van bekende Curaçaoënaars die hun steun uitspreken voor het homohuwelijk. Het is de bedoeling dat deze posters laten zien dat burgerrechten voor iedereen zouden moeten gelden. Ik hoop dat de sceptici zo uiteindelijk overstag zullen gaan. Er is helaas ook een grote keerzijde: een groot deel van de Curaçaose bevolking houdt stug vol dat het huwelijk een verbintenis dient te zijn tussen man en vrouw. Een goed voorbeeld van deze stugge opstelling is het artikel dat de voorzitter van een christelijke vereniging onlangs in de krant plaatste. In dit artikel worden homoseksualiteit, pedoseksualiteit en incest over één kam geschoren. De desbetreffende voorzitter werd vervolgens wel stevig aan de tand gevoeld door goedgebekte radiopresentatoren, maar mijn angst is dat zijn volgers de krankzinnige vergelijking klakkeloos zullen overnemen.”
“Homoseksualiteit, pedoseksualiteit en incest worden over één kam geschoren.”
Wat is jouw droom?
Lang hoeft hij niet na te denken. “Dat het homohuwelijk gelegaliseerd wordt, natuurlijk! Als het parlement het voorstel verwerpt, dan gaat de strijd gewoon door. De homobeweging is het gewend om te vechten voor haar rechten. Een afwijzing zou heus niet de eerste teleurstelling zijn, en zeker ook niet de laatste. We gaan desalniettemin stug door, want stugheid is niet een eigenschap die alleen bij de conservatieve tegenstanders hoort.”