Stress: je lichaam kan niet goed mèt, maar je productiviteit is ver te zoeken zonder. Een gezonde dosis spanning zorgt ervoor dat je in beweging komt, maar teveel spanning triggert een fight of flight response. Dat is handig wanneer je in de bossen moet rennen voor een grote bruine beer, maar hoe groot is die kans nou echt in de huidige tijd? Balans in de hoeveelheid spanning lijkt het antwoord, maar niemand die ons kan vertellen of dat ene graadje er nog bij kan of net teveel is. Daarbij komt ook nog eens dat stress niet het enige is wat inwerkt op je lichaam: intern en extern zijn er vele processen aan de gang, waarvan moderne wetenschap nog geen 10% begrijpt.
Als bedrijfsjurist staat Helen regelmatig onder stress. Niet alleen kan haar werk veeleisend zijn, ook vraagt ze veel van haar lichaam op het gebied van sport en uitdagingen. Regelmatig maakt haar nek geluiden die een 17 eeuws huis qua gekraak niet kunnen overtreffen. Gelukkig dat haar hoofd er nog niet vanaf gerold is, want zonder hoofd heeft ze weinig meer te zeggen. Het gekraak geeft in ieder geval aan dat het tijd is voor een afspraak: bij haar favo masseur.
Vlak bij haar werk, zit een Chinese massagesalon. Mooi paars en geel gekliederd en vol gezet met Chinese prullaria. Ook wordt elk uur standaard de Chinese versie van Celine Dion “My heart will go on” gedraaid. Op het eerste oog niet dè plek voor een professionele deep tissue en drukpunten massage. Op het eerste oog sowieso niet de plek waar je zonder kleding gevonden wilt worden.
Maar, wanneer je je vooroordelen opzijzet, word je enthousiast ontvangen en blijk je in goede handen. Enthousiast hoort Helen de masseur vanuit de andere kamer al roepen: hoe was je vakantie? Hij heeft haar stem al herkend aan de korte begroeting. Met een glimlach denkt Helen terug aan de eerste keer dat ze bij deze masseur kwam en hem een hand wilde geven. Verbaasd was ze dat hij deze straal voorbijliep om vervolgens tegen het krukje midden in de kamer op te knallen. Niet veel later probeerde hij haar provisorisch met een handdoek te bedekken, nogal onhandig. Een tweede blik op hem werpend, leerde Helen dat de masseur blind was. Laat dat handdoekje maar zitten.
Helen gaat op de tafel liggen en snel lopen zijn handen over haar lichaam. Ze hoeft niets meer te zeggen. Wat zacht gemompel en twee seconden later is het oordeel klaar: hij heeft “gezien” dat haar nek zit vast, ze nog steeds een litteken heeft op haar arm en bij haar schouder een spier vervelend doet. Hij gaat het wel even fixen. Helen knikt okay, en blijft rustig liggen.
Een uur later staat de Chinese thee voor klaar, zodat Helen even kan bijkomen van haar behandeling. In de tussentijd is ze gekneed, gerold en aan alle kanten ingedrukt. Soms heel prettig, soms een plaatselijke marteling. Meestal voelt Helen zich net brooddeeg wat even goed gekneed wordt. Klaar om afgebakken te worden.
Voor vertrek vraagt de masseur wanneer de mooie Nadine weer langs komt. Ad rem vraagt Helen hoe hij weet dat ze zo mooi is. De grijns op het gezicht van de masseur groeit wanneer hij gekscherend aangeeft dat dat is af te leiden van de vorm van Nadines billen. “Je zou haar eens moeten zien” reageert Helen met een grote glimlach voor ze de deur van de paars gele salon achter zich dicht trekt.
Zàijiàn!
Helen en Nadine
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
