Nu wij weer parttime in Alkmaar wonen, willen wij graag de woonkamer in Alkmaar een upgrade geven en van dit huis ook ons thuis maken. Daarom wil Nadine graag een nieuwe stoel aanschaffen. Daarvoor gingen wij afgelopen zaterdag heerlijk shoppen. Voor de duidelijkheid, de opzet was een stoel, voor Nadine in Alkmaar. De dag erna brachten wij een bank voor Helen naar Wateringen. Huh?! Wat is er in vredesnaam gebeurd in die 24 uur, waardoor het originele plan meer dan 180 graden gedraaid werd?
Op zaterdagmiddag, na een terrasje met een kopje koffie, wandelden wij nietsvermoedend een Scandinavisch design georiënteerde meubelzaak binnen. Nadine had online een stoel gezien en die wilde ze graag uitproberen. Helaas was deze stoel niet op voorraad en werden we verwezen naar de bankversie van deze stoel. Gezellig ploften wij neer en genoten van het meubelstuk. Een doldwaze gedachte kwam bij Helen omhoog en voordat ze deze wilde ventileren, verzocht ze Nadine haar niet meteen voor gek te verklaren. Helens idee was de bank aan te schaffen voor in Wateringen en òòk de stoel te bestellen. Zo zouden we een complete set hebben die op termijn bij elkaar zal komen. In plaats van Helen voor gek te verklaren, verscheen er een grote glimlach op het gezicht van Nadine. Een prima deal en een afspraak de bank de volgende dag op te komen halen volgde. Zodoende stonden er krap 24 uur later 2 bankstellen in Wateringen.
Je zou denken dat dit geintje een eenmalig iets zou zijn en we daarna ons lesje geleerd zouden hebben. Niet dus. Helen had namelijk na de surfvakantie in Marokko besloten ook een surfboard te kopen. Onze volgende halte was dan ook een surfshop waar wij het ultieme board hadden gezien. Bij binnenkomst bleek het board ook nog eens in de aanbieding te zijn (wij houden van dit soort leuke verrassingen), dus het besluit was snel genomen: inpakken en afrekenen!
Nog geen 5 minuten later hadden we spijt. Grote spijt. Begrijp ons niet verkeerd, Helen was super blij met haar nieuwe board (al moet ze nog een paar dagen wachten voor ze ermee de zee in kan). Nadine was minder blij want het speet haar dat ze geen impulsieve aankoop had gedaan. Ze begon snel plannetjes te smeden hoe ze haar eigen tweedehands board zou verkopen en dan maar een klein bedrag hoefde bij te leggen voor het nieuwe board. Helen bewees in situaties van acute retail therapie geen weloverwogen klankboard te zijn, want nog geen minuut later hadden we de surfshop opgebeld en onze “fout” hersteld: onze tweede grote impulsieve aankoop van deze week was een feit.
Een compleet bankstel en twee surfboards verder, genieten wij volop van onze nieuwe aankopen. Al denken we dat in dit geval een spontaan ritje naar een psycholoog een goedkopere vorm van therapie zou zijn geweest.
Liefs,
Helen en Nadine
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
