Woensdag 16 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Gaykrant biedt met de rubriek Uit de kast, in de raad ruimte aan alle LHBTI+kandidaat-gemeenteraadsleden om zichzelf voor te stellen. Iedere deelnemer aan de rubriek beantwoordt dezelfde zes vragen, waarmee lezers en volgers van Gaykrant een goed beeld krijgen van ieder afzonderlijk kandidaat-raadslid en van diens ideeën en plannen. Deze keer: Nilab Ahmadi.
Redactie: Rick van der Made en Marene Elgershuizen
Foto: Studio EAB
1. Wie ben je, voor welke gemeente neem je deel aan de verkiezingen en voor welke partij? Kun je aangeven waarom je voor deze partij de gemeenteraad in wilt?
Ik ben Nilab Ahmadi, Afghaans, queer, en vrouw, en inmiddels 30 jaar oud. Ik neem deel aan de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam als de nummer 3 op de lijst voor BIJ1. Ik ben al zolang als ik me kan herinneren kritisch op de ongelijkheid in de maatschappij, ik vind het onbegrijpelijk dat we systemen hebben gecreëerd waarin het lijden en sterven van mensen die naar onze maatstaven gecategoriseerd worden als minder mens, zoals bijvoorbeeld vluchtelingen, genormaliseerd en zelfs aangemoedigd wordt.
Dat moét anders, iedereen verdient een menswaardig bestaan, zowel binnen onze grenzen als daarbuiten, en ik zie dat BIJ1 begrijpt wat de kernoorzaak van deze problemen is, namelijk het kapitalisme, dit durft te benoemen en durft te dromen van een betere wereld. Voor die droom wil ik vechten.
2. In hoeverre speelt je LHBTI+ zijn een rol in je politieke werk?
Ik ben opgegroeid met het idee dat ik als vrouw van kleur mét een islamitische achtergrond de tegenpool van de LHBTQI+ gemeenschap was. De framing in de media en maatschappij die mensen zoals ik demoniseert als de groep die ervoor zorgt dat de queer community niet veilig is heeft invloed gehad op hoe ik mijn eigen queer identiteit ontwikkelde.
Het voelde vervreemdend om enerzijds queer te zijn en niet te weten hoe je dat vorm moet geven binnen je eigen cultuur, familie en gemeenschap, maar anderzijds te voelen dat je uitgesloten bent van de queer community tenzij je je uitspreekt tégen je eigen gemeenschap.
Die vorm van verdeel en heers wil ik aanvechten en blootleggen om anderen in mijn positie te tonen dat je deel uit kan maken van beiden gemeenschappen zonder een deel van je identiteit te hoeven verloochenen. Moslims, mensen van kleur en de queer en transgemeenschap hebben allemaal dezelfde onderdrukker die ervoor zorgen dat we als minderwaardig behandeld worden in de maatschappij, discriminatie en racisme zijn verboden door de Grondwet en het bestrijden en uitbannen hiervan dient door de overheid te geschieden. Wanneer zij hierin tekort schiet worden burgers aangewezen als het probleem, maar de bestrijding van discriminatie is een overheidstaak. In plaats van elkaar te demoniseren, moeten we de werkelijk verantwoordelijke hierop aanspreken.
3. Stel, je komt in de raad: wat is het eerste dat je in jouw gemeente zou willen aanpakken?
Ik maak me veel zorgen over de wooncrisis en het repressieve kraakbeleid ondanks de enorme leegstand en dakloosheid in Amsterdam, maar ook over het feit dat duizenden vluchtelingen in erbarmelijke omstandigheden verblijven in kampen die als mensonterend worden gecategoriseerd door het College voor de Rechten van de Mens, gewoon hier in Nederland. De politiek spreekt zich daar nog te weinig over uit, en vluchtelingen blijven in het debat over gelijkwaardigheid en anti-racisme gemarginaliseerd.
Daarvoor wil ik me inzetten, die stem moet veel luider, vluchtelingen moeten als menswaardig worden behandeld en gezien. Ik wil dat het beleid rondom integratie, inburgering en opvang gestoeld wordt op menswaardigheid en adequate voorzieningen, dat betekent dat er ook voldoende toegespitste psychische hulpverlening deel van uit moet maken, zowel voor oudere generaties die hier al langer zijn, als voor de nieuwkomers.
4. Besturen of oppositie? En met welke partij(en) zou je wel een college willen vormen?
Zolang er geen garantie is dat mensen boven geld worden verkozen blijven we in de oppositie, maar wanneer dat anders zou zijn zie ik een samenwerking voor me met elke partij die zich helemaal wil inzetten voor het beschermen en verkiezen van mensenrechten en gelijkwaardigheid boven winstmaximalisatie.
5. Wat moet er nog gebeuren met of wat kan er nog verbeterd worden aan de LHBTI+ emancipatie in je gemeente?
In Amsterdam moet veel meer ingezet worden op het bestrijden van patriarchale normen waardoor de queer gemeenschap gevaar loopt, het verenigen van de queer gemeenschap met andere gemarginaliseerde groepen in de stad, en er moeten meer ruimtes komen waar queer en transmensen veilig kunnen sporten.
6. Wat hoop je in vier jaar te kunnen bereiken?
Ik hoop op een meer verenigd, humaner Amsterdam waar betaalbare woonruimte is voor iedereen, waarin werkelijk iedereen gelijkwaardig is, dus ook statushouders, ongedocumenteerden en mensen die hier naartoe zijn gevlucht. Ik hoop op meer aandacht voor de internationale verantwoordelijkheid die we dragen naar andere landen toe, meer politiek inzicht onder de burgers door inzet op het faciliteren van politiek engagement, maar vooral op meer draagkracht in de raad voor het kernidee dat mensen boven winst verkozen moeten worden.
Zodra dat goed zit, kunnen we de stad zien opleven.
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
