Eén van de dingen die aan het einde van het afgelopen jaar op de stapel zijn blijven liggen is mijn column. Natuurlijk heb ik een excuus.
Of is het een smoes?
Laat ik het positief benoemen: Ik heb een druk, maar goed jaar achter de rug.
Lekker veel gewerkt, ontzettend leuke dingen mogen doen. Heel veel mooie mensen ontmoet. Goed contact met vrienden en familie.
Mijn opdrachtgevers zijn over het algemeen om van te smullen. Mijn werkgebied ligt doorgaans in een gebied wat ik zou omschrijven als ‘buiten de lijntjes, maar binnen de perken’.
Als ervaringsdeskundige met een burn-out verleden weet ik dat daar ergens een valkuil schuilt, maar mijn spaarvarkentje heeft me toestemming gegeven om het een paar weekjes rustig aan te doen.
Lekker een poosje vooral goed voor mezelf zorgen. De stapel met oude verplichtingen wegwerken.
Waarschijnlijk ontstaat daaruit als vanzelf weer een stapeltje nieuwe verplichtingen, maar dat geeft niks. Het voorkomt dat mijn leven saai wordt.
Een saai leven is het allerlaatste wat ik mezelf gun.
Iedereen een fijn en levendig 2024!
Carine de Graaf (1961) is van beroep geluidstechnicus. In haar vrije tijd leest ze veel, luistert ze naar muziek en bezoekt ze graag musea. Daarnaast doet ze een deeltijdstudie psychologie. Carine heeft een transgendered achtergrond: in 2010 is ze van man naar vrouw gegaan.