Marion Mulder

Van 25 april tot 1 mei is het Lesbian Visibility Week. Daarin willen we onze solidariteit tonen met alle vrouwen die (ook) op vrouwen vallen. Gaykrant geeft deze week het woord aan zeven vrouwen uit de community die aan de hand van negen vragen een inkijkje geven in hun leven en vertellen wat hen drijft. Deze keer: Marion Mulder.

Redactie: Simone Claessen

1. Wat doe je in het dagelijks leven en wat doe je voor de community?

Ik help als zelfstanding ondernemer organisaties met design thinking en digitale transformaties. Momenteel werk ik interim als Manager Online. Daarnaast ben ik spreker, o.a. over gendervrije & inclusieve technologie. En de komende jaren wil ik mij meer gaan toeleggen op toezicht en besturen. 

Ik werk vanuit design. In essentie draait design om het verbeteren van de manier waarop je naar de wereld kijkt. Design gaat over het creëren van condities waarbinnen bedrijven groeien, bloeien en zich ontwikkelen in een situatie van onzekerheid en verandering. Uiteindelijk is design een krachtige benadering om naar de wereld te kijken en nieuwe kansen aan te boren om de wereld een stukje beter te maken.

Voor de community:

Van 2006 -2021 was ik medeoprichter en bestuurslid van Stichting Workplace Pride, the international platform for LGBTIQ+ inclusion at work. Mijn focus binnen de stichting was op zichtbaarheid van vrouwen, gender en LHBTIQ+ & gender binnen technologie.

Sinds begin 2022 ben ik de nieuwe voorzitter van stichting Gaykrant en heb ik heel veel zin in om me samen met het bestuur en de hoofdredactie bezig te houden met de bedrijfsvoering en toekomstvisie voor de Gaykrant.

2. Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?

Dat is eigenlijk iedereen die zichtbaar zichzelf is en iedereen die zich inzet voor onze LHBTIQ+ community. Speciaal de mensen die de weg vrij maken voor anderen door als eerste [vrouw, non-binair, trans, van kleur, vul maar in] iets doen en daarmee het beeld doorbreken dat [vul maar in] persoon iets niet zou kunnen of niet voor hen is weggelegd. 

3. Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?

She/Her (zij/haar) en lesbisch.

4. Vind je het belangrijk om jezelf ook als zodanig te profileren naar anderen toe?

Ja. Ik vind het belangrijk om zichtbaar mezelf te zijn.  Omdat ik het heel gewoon en normaal vind hoe en wie ik ben, dus waarom zou ik dat dan niet uitdragen. Natuurlijk weet ik dat niet iedereen zich in eenzelfde vrije positie bevindt, en daarom vind ik het extra belangrijk om dat wel te doen. Voorheen via Workplace Pride en nu vanuit Gaykrant kan ik daarmee soms ook een stem geven aan hen die dat zelf niet zelf durven of kunnen.

5. Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?

Zo rond 2004 vroeg David mij of ik mee wilde doen aan de oprichting van het roze netwerk van ING. Dat was er toen nog niet en er was een aanleiding om dat op te starten. Ik dacht toen, is dat wel een goed idee, wat gaat dit met mijn carriere doen? Maar het bleek een van de beste beslissingen in mijn loopbaan geweest. Naast alle mooie dingen die we voor de collegas konden doen, en daarna de oprichting van Workplace Pride. Maar ook omdat het me over de hele wereld heeft gebracht en ik daarmee zoveel mooie inspirerende mensen heb mogen ontmoeten. En als ‘gewone medewerker’ had ik ook opeens gesprekken met directies en HR mensen. Dat was aan de ene kant leerzaam en aan de andere kant kan je er ook mooie impact mee maken. 

6. Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?

Ik ben best bevoorrecht en heb eigenlijk weinig echt negatieve dingen mee gemaakt. Het zit ‘m dan meer in ongemak. Zoals je voorstellen bij een werk-dinner of meeting met allerlei mensen en iedereen die zich dan met man/vrouw en kinderen voorstelt. Die micro-momenten dat je even overweegt “wat ga ik zeggen”. Niet omdat ik me ergens voor schaam, maar omdat ik heb gemerkt dat het dan nog wel eens tot hele ongemakkelijke vragen leidt (zoals “ik ben samen met een vrouw en we hebben geen kinderen” al snel leidt tot uitleggen dat je geen IVF hebt gedaan of het zoeken van een donor of adoptie), of dat de focus van de rest van tijd dan enorm op LHBTIQ+ komt te liggen.

En reizen naar niet-LGBTIQ+-vriendelijke landen blijf ik nog wel lastig vinden. Als je dan samen bij de douane staat en ze vragen “zijn jullie familie” wat zeg je dan. Of bij hotels waar je met twee vrouwen aan de balie staat en je dan moet uitleggen dat je toch echt een tweepersoonsbed wilt. Of als je samen met je vriendin aan de bar zit, en er dan mannen komen die komen flirten. 

Inmiddels heb ik dat maar omarmd en maak ik er maar “educatie-momentjes” van….

7. Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBTI+’ers te veranderen en die van vrouwen  in het bijzonder?

Sowieso wettelijke bescherming in grondwetten in de hele wereld. En veel meer financiële steun naar organisaties die zich op LBT-vrouwen richten want die krijgen percentueel een schijntje in vergelijking met andere “mainstream” organisaties. 

De wereld is per default ingericht op mannen, dat gaat heel ver kijk deze video maar eens . Dus laten we zorgen dat we voor de andere 50% van de wereld (=vrouwen) gaan ontwerpen en ophouden om te zeggen dat dat niet economisch interessant genoeg is.

En als ik zeg “vrouwen” bedoel ik natuurlijk dat we überhaupt veel inclusiever moeten kijk naar alles en iedereen die niet onder blank-hetro-cis-man valt.

8. Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?

Als FutureMaker: ik hoop dat ik de wereld een beetje beter heb kunnen maken.

9. Wat is je motto?

Working on creating a world I want to live in.

*

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.