Knuffeltekort: een nieuwe rubriek waarin LHBT+-ers schrijven over hoe zij omgaan met ‘het nieuwe normaal’. Over het al of niet missen van contact. Van aanraking. Van intimiteit. Over hoe om te gaan met afstand. Fysiek. Psychisch. Emotioneel. Een zoektocht naar het stillen van huidhonger en naar het compenseren van knuffeltekort. Vandaag deel 1 door Eduard Hoekstra.
Foto: Anna Shvets/Pexels
De allereerste periode, sinds mijn twaalfde, dat ik langer dan een week geen intiem contact met een man had, was in 1985/’86. De gedachte aan zoenen, knuffelen of gewoon platte seks maakte me misselijk. Ik had een paar kennissen verloren aan AIDS en mijn beste vriend destijds was doodziek en overleed na een dramatisch verlopen ziekbed. In de ‘rue de vaseline’ werd gedanst op de rand van een vulkaan en die vrolijkheid maakte dat ik bijna stikte van ongeluk. Maar goed, na een maand of negen begonnen de hormonen weer op te spelen. Inmiddels was duidelijk wat je wel en niet kon doen en vooral dat je het niet kreeg van knuffelen en dat safe-seks goed te doen was.
Heel anders was dat vanaf maart dit jaar. Ik werk als barkeeper in een populair café waar iedereen om elkaars nek hangt en men elkaar, hetero of niet, uitbundig begroet en zoent. Als alleenstaande man had ik, buiten een voor mij bevredigend seksleven, geen tekort aan lichamelijk contact.
Zestien maart was de dag waarop dat alles veranderde. De kroeg ging dicht en het spookbeeld van mezelf aan de zuurstof op een IC drong zich op. In eerste instantie was de angst voor het virus voldoende de anderhalve meter regel in alle contacten te respecteren. Maar het weer werd steeds mooier en de bijna naakte lichamen op straat en de helemaal naakte mannen op het naaktstrand maakten het me niet makkelijk.
Ik besloot contact op te nemen met een deskundige en het officiële advies voor alleenstaanden was: heb intiem contact met, niet tegelijkertijd, maximaal twee mannen, en houd het daarbij. Ik vond dat een raad waarmee ik goed kon leven, ik hoefde niet monogaam te worden, maar beperkte me wel tot intimiteit met twee mannen. Buiten mijn seksuele contacten, hield ik me volledig aan de regels, niet knuffelen of zoenen met anderen, anderhalve meter afstand op straat en een mondkapje op als dat niet haalbaar is.
Natuurlijk ga ik af en toe de mist in, maar dat is dan een op een en nooit met meerdere mensen op een hoopje. Ik mis het omhelzen van vrienden en vriendinnen en knuffelen van mijn kinderen, maar kom verder weinig tekort.
Wil jij ook een bijdrage leveren aan deze nieuwe rubriek? Mail dan naar gaykrantredactie@gmail.com
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
