Griekse toestanden, een vervolgverhaal in 26 afleveringen. Vandaag deel 20: Dimitris werkt in afwachting van een nieuwe identiteit als prostituee in Athene, maar besluit na een ontmoeting dat dit afgelopen moet zijn.
Door Eduard Hoekstra
Vanmorgen om tien uur word ik gewekt door de portier van het hotel waar ik voor 15 euro per nacht een kamer heb. Er is iemand voor me. Zo vroeg al een klant? Dat lijkt met sterk – de meeste van de geile mannen willen pas seks vroeg in de middag of begin van de avond. Ik trek snel een broek aan en loop naar de receptie. Daar staat Yannis, de man die mij een vervalst paspoort gaat geven in ruil voor de ID van Johan met bijbetaling mijnerzijds.
Het is af! Ik overhandig de ID en het geld en hij geeft me mijn paspoort. Vanaf nu heet ik Michaelis, ben ik 27 jaar oud en geboren in Thessaloniki. Ik stel geen vragen en neem het paspoort aan. Hiermee kan ik me in heel Europa vestigen en werken. Ik heb geen strafblad wegens mishandeling meer; ik kan een nieuw, vrij leven leiden!
Over vijf dagen komt mijn Nederlandse klant/vriend weer hierheen en kan ik overleggen of ik inderdaad welkom ben en een tijdje bij hem kan wonen. Ik zie op tegen de komende dagen; ik zal toch nog een paar mannen moeten bevredigen, want voor niets gaat de zon op.
Ik begin vandaag in het nationale park bij de parlementsgebouwen, daar willen ‘s morgens nog weleens geile toeristen rondlopen in afwachting van hun transfer naar het vliegveld. Vanaf Syntagma gaat de directe metroverbinding, maar ook de goedkopere busverbinding vertrekt daar vandaan naar het vliegveld.
“Ik zal toch nog een paar mannen moeten bevredigen, want voor niets gaat de zon op”
Ik haal een ijskoffie tegenover de ingang van het park en loop drinkend uit een rietje het park in. Eerst wandel ik naar de openbare toiletten vlakbij de schildpaddenvijver, maar daar zijn twee vrouwen bezig het sanitair schoon te maken. Vervolgens maak ik een rondje door het park, ‘geile manke’ loopt rond, een oude man met één been, hij wordt door alle bekenden vertroeteld aangezien hij nooit geld heeft; hij woont op straat.
Dan kom ik de andere Dimitris tegen; hij is halverwege de veertig en speelt nog steeds de hoer. Hij pijpt voor vijf euro en wordt geneukt voor tien. Verderop staat Georgos, die is achttien heeft een beetje overgewicht, maar verdient het meest van ons allemaal. Hij komt uit een keurig gezin, maar heeft geen geld genoeg om zijn dure hobby’s, kleding en schoenen te betalen; hij is gemiddeld twee keer per week in het park. Hoeren zijn er genoeg dus, maar geen klant te bekennen.
Dan kan ik nog naar de pornobioscoop in Odos Kotopoulo, niet ver van mijn hotel, maar daar is het nog te vroeg voor. Dan maar een half dagje vrij. Lopend van Syntagma via de Plaka naar Monastraki, geniet ik van de stad. Tussen de laagbouw door kan ik af en toe de Acropolis zien. De toeristenstroom is al op gang gekomen. Vanaf Monastraki loop ik omhoog naar de Acropolis, maar bijna op de top ga ik niet naar links, naar het monument, maar naar rechts, naar de rots waar Socrates zijn leerlingen onderwees.
Vandaar heb je een prachtig uitzicht over Athene en kun je ook de zee zien. Even genieten van deze opzienbarende stad; ik zal hier nog een paar dagen of weken zijn, maar daarna zal ik er langere tijd niet meer komen. Weemoed overvalt me, had ik het zo slecht op Myconos? Slecht niet, maar ik was altijd ontevreden en agressief en daar heb ik nu al een tijdje geen last meer van. En dan besef ik dat ik hier een gewone Griekse hoer ben, die nooit een fatsoenlijke baan zal krijgen en die misschien ook wel op zijn veertigste nog de hoer speelt. Dat nooit! Ik ga weg, maar waarheen? En wat ga ik daar doen?
Volgende week: aflevering 21
Eerdere afleveringen kan je teruglezen door hieronder op de tag “Griekse toestanden” te klikken:
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
