Ik ben Thijs Kersten, achttien jaar oud. Ik ben een dichter en schrijver, onder de naam T.P.H. Kersten, van de prijswinnende debuutroman ‘Negeer de Mogelijkheden’, een LHBT+ roman waarmee ik verschillende onderwerpen wil normaliseren en bespreekbaar wil maken. Verder heb ik ontwikkelingswerk gedaan in de Republiek Uganda om daar op te komen voor mensenrechten en te werken aan het oplossen van waterschaarste.
1) Wat zijn je belangrijkste karaktereigenschappen?
Ik ben serieus, ambitieus, en gefocust.
2) Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Vrij veel mensen. Als je genoeg oplet, heeft iedereen wel iets wat ze een voorbeeld maakt. Mijn grootste voorbeelden zijn enkele medeschrijvers, een vriendin die ondanks alles wat haar overkomen is blijft vechten, en mijn mentor op de middelbare school die altijd positief weet te zijn. Dat bewonder ik.
3) Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
Een familielid heeft me eens gezegd: “Je bent panseksueel tot het tegendeel is bewezen.” Ik ben cisgender en op het moment zie ik mezelf als biseksueel, maar ik ben jong en sluit niks uit. Het hoeft niet allemaal vast te staan.
4) Vind je het belangrijk om jezelf ook als zodanig te profileren naar anderen toe?
Nee. Ik vind het wel belangrijk om erover te vertellen als ik met een LHBT-er praat die er zelf moeilijkheden mee heeft. Ik merk dat veel mensen het lastig vinden om toe te geven dat ze twijfelen, maar dat is helemaal prima. Niks staat vast, dus dwing jezelf niet om dat wel te doen.
5) Wat vind je het meest aantrekkelijk in een andere persoon?
Het gaat er vooral om dat ik met iemand kan praten. We hoeven niet precies dezelfde persoonlijkheid te hebben, niet precies dezelfde interesses, niet dezelfde meningen, zolang we maar met elkaar kunnen praten over alles.
6) Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?
Dat ik een meisje kon helpen met uit de kast komen. Ook toen wist ik niet zeker hoe ik mezelf identificeerde – dit was tijdens het schrijven van mijn debuutroman – en was ik bezig met mezelf ontdekken. De roman begon als een wens om voor meer representatie te zorgen bij anderen, die ik, als gehandicapte, voor mezelf had gemist. Later was dit natuurlijk anders, maar toentertijd was de omgang van mijn hoofdpersoon met zijn seksualiteit zo een hulpmiddel voor dat meisje geweest dat ze uit de kast is gekomen door citaten uit mijn boek aan haar ouders te laten horen. Ik ben blij dat het gelukt is om haar te geven wat ze toen nodig had.
7) Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Het meest negatieve wat ik heb meegemaakt was tijdens mijn ontwikkelingswerk in Uganda, hoe ik van een gay jongen meekreeg dat hij niet voor zijn seksualiteit kon uitkomen vanwege vogelvrijverklaringen. Dat de situatie daar de laatste jaren erger was geworden, deels door een actie waar ook de Nederlandse overheid aan meedeed. Als ik het betrek naar juist mezelf is het meest negatieve hoe mijn antwoord op een interviewvraag werd veranderd. “Ben je LHBT?” Mijn antwoord, dat ik nog twijfel, werd veranderd naar een harde “Nee.”
8) Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBT+’ers te veranderen?
Dat mensen door krijgen hoe lang LHBT+-ers er al zijn. Dat het niet een nieuwe “rage” is om hier bij te horen, dat het niet iets is van deze tijd maar nu alleen meer besproken wordt. De Oude Grieken vonden dat je met homo- en biseksualiteit dichter bij het goddelijke kon komen. De Griekse god van beantwoorde liefde is ontstaan uit gayliefde. Er was een transgender Romeinse keizer. Negeer je verleden niet, daar liggen de antwoorden voor vandaag al klaar.
9) Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
Als iemand die mensen heeft geholpen om beter te voelen wat ze voelen.
10) Wat is je motto?
Laat jezelf zien. Dit gebruik ik voornamelijk als schrijversadvies, maar het werkt ook voor mijn gemoedstoestand. Als ik gewoon in het leven sta hoe ik wil, kom ik dichter bij waar ik wil zijn.
Marcel Proust kennen we onder andere van zijn beroemde vragenlijst (questionnaire) aan de hand waarvan een beeld van een persoon ontstaat in wat we vandaag de dag ‘soundbites’ zouden noemen. Door de jaren heen hebben verschillende beroemdheden de vragenlijst ingevuld. De Gaykrant bevraagt in ProfieLHBT+ aan de hand van een eigen variant op de vragenreeks steeds een persoon die zich onderdeel voelt van de regenboogcommunity. Beroemd of niet beroemd, rijk of arm, spierwit of pikzwart (m/v/x): alle LHBT-ers komen in aanmerking.
Ook meedoen? Mail dan naar info@degaykrant.nl
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
