Vandaag is mijn zoon 22 jaar geworden. Ja, dat is dat een reden om een column voor de Gaykrant te schrijven. Kennelijk was ik 22 jaar geleden een van de eerste, bewuste gay vaders. Echt, ik kende niemand die dat ook was. En dat in het zo geëmancipeerde Amsterdam. Althans, dat gold niet voor die combinatie: gay en vader. Die combinatie werd alleen geaccepteerd als je jarenlang een geheime homo was, getrouwd met een vrouw, en vervolgens kinderen kreeg, uit elkaar ging en natuurlijk nog steeds vader bleef maar nu openlijk homo was. Zo was ik dus niet. Ik had een relatie met een man (bij de geboorte van zoonlief welgeteld al 13 jaar) en samen met een vriendin werden we met z’n drieën ouders van een prachtzoon.
Hoon van de homo’s
De hoon was destijds niet van de lucht. Niet van hetero’s (hen moest ik alleen even wat meer uitleggen over de techniek), die hoon kwam van de homo’s en lesbo’s. Hoe ik het in mijn hoofd haalde: donorschap alla, maar volledig vader? Mijn keuze viel onder de noemer: overloper, niet geëmancipeerd, nep homo, nep hetero, nep biseksueel. Het was de tijd waarin er geen sprake was van ‘homo’ huwelijken. Het COC deed die strijd (voornamelijk door de De Gay Krant gevoerd) af als: burgerlijk. En bewust ouderschap? Dat bestond niet eens, tenminste volgens de door zichzelf benoemde belangenorganisaties.
“Belangenorganisaties die beweren een emancipatieagenda te voeren, worden bevolkt door mensen met een eigen agenda en eigen belangen”
Het persoonlijke is de grootste politieke kracht
Ach, tijden en opvattingen zijn aan verandering onderhevig. Tegen ware liefde kan namelijk niemand op. Inmiddels is het COC alweer jaren om en wordt het homohuwelijk gezien als het openbreken van het huwelijk als instituut, worden de rechten (!) van diverse vormen van ouderschap wettelijk beschermd en… is mijn zoon 22 jaar geworden. Met deze column probeer ik maar te zeggen dat emancipatie zich altijd in golven beweegt. Belangenorganisaties die beweren een emancipatieagenda te voeren, worden bevolkt door mensen met een eigen agenda en eigen belangen, slechts aangepast aan de tijdgeest. Het persoonlijke is de grootste politieke kracht. Los van welke agenda dan ook. Los van welke wet van ook. Los van welke schreeuwlelijk dan ook.
Leef je leven, zwem tegen de stroming en je zult zien… na een tijdje word je aan alle kanten gefeliciteerd… met de 22e verjaardag van je kind.
Bamber Delver
Bamber Delver is publicist, jongerencoach en algemeen directeur van de Nationale Academie voor Media en Maatschappij. Met partner Marcel is hij vader van zoon Mick (22).
Fotografie: Boy Hazes