Je kunt van je homoseksuele gevoelens afkomen! Tenminste, dat claimt de Nederlandse stichting Different. Zij bieden psychopastorale therapieën aan homoseksuele christenen. Dit moet hen leren hun gevoelens te onderdrukken. Homogenezingstherapieën bestaan al tientallen jaren in Nederland. In 2018 zijn ze nog steeds niet verdwenen.
Tekst: Stijn de Vries
Op mijn zestiende vertelde ik voor de eerste keer mijn grootste geheim. Ik val op jongens, en had de hoop om hetero te worden opgegeven. Vroeger vond ik ijshockey leuk, maar kon ik me ook prima vermaken met de Barbies van mijn zus. Als een grote verrassing kwam mijn coming-out daarom niet. Mijn vrienden en familie reageerden allemaal enorm positief. De reacties voelden niet als een warm bad – ze voelden als een warme oceaan. Ik zat in de luxe positie om anno 2015 uit de kast te komen, nu het merendeel van de maatschappij homoseksualiteit accepteert en tolereert.
Recentelijk stuitte ik echter op een opmerkelijk onderwerp. Hollywood komt met een nieuwe dramafilm, ‘Boy Erased’, over homogenezingstherapieën in Amerika. In de film wordt de zoon van een prediker gedwongen om deel te nemen aan een genezingstherapie. Geïntrigeerd als ik was, wilde ik weten of dit ook in ons land voorkomt. Na een aantal zoekopdrachten kwam ik bij een stichting die homoseksualiteit claimt te genezen. Op de site van Stichting Different zijn ervaringsverhalen van ex-homo’s te lezen. In deze verhalen wordt duidelijk dat homoseksualiteit absoluut moet afstammen van misbruik of een slechte relatie met je vader. Feiten en cijfers worden niet genoemd. Ik, als atheïst, kon de verhalen moeilijk serieus nemen. Na een belletje met de stichting werd het duidelijk dat ze mysterieus waren over de therapieën die zij verschaffen en dat ze niet willen meewerken. In 2012 kwam de stichting nog in opspraak. De genezingstherapieën werden destijds nog vergoed door de zorgverzekeraars. Dit is later afgeschaft na verschillende Kamervragen. De hulpverleners claimen dat ze dertig procent van al hun cliënten kunnen genezen. De stichting gebruikt het woord genezing overigens niet, ‘homoseksuele gevoelens leren onderdrukken’ is de benaming die ze prefereren. Niet heel veel jaren geleden bestonden homogenezingstherapieën nog volop en ze bestaan nog steeds. De vraag is of deze therapieën ooit gaan verdwijnen.
“Op de site van Different wordt duidelijk dat homoseksualiteit absoluut moet afstammen van misbruik of een slechte relatie met je vader.”
Ik zag homoseksualiteit als scheefgroei
In de jaren zestig werd homoseksualiteit door veel wetenschappers als ziekte gezien. Een psychische ziekte die verholpen kon worden met medicatie of therapie. Volgens meerdere psychologen waren homo’s neurotisch en merkten ze daarom zelf niet dat ze ziek waren. Genezing was mogelijk door in therapie te gaan. In de jaren zeventig konden homoseksuelen dit bij meerdere christelijke instanties doen. Cliënten werden gezalfd en er werden zelfs demonen uitgedreven. Alles werd gedaan om de seksualiteit te onderdrukken. Eén instantie waar dit gebeurde was de stichting Een Nieuwe Schepping. Onder leiding van Raphael Creemers werden homoseksuelen toentertijd geholpen hun seksualiteit te onderdrukken. Creemers, nu 58 jaar, was een ‘genezen homo’, trouwde met een vrouw en kreeg vier kinderen. Tegenwoordig is hij echter 25 jaar gelukkig met zijn vriend. Waarom was hij destijds overtuigd ex-homoseksueel?
“Het is alweer veertig jaar geleden dat ik dacht genezen te zijn van mijn homoseksualiteit. Ik was erg gelovig, dus daar paste geen homoseksuele levensstijl bij. Op het moment dat ik daar vanaf meende te zijn dacht ik: fijn, nu kan ik een normaal leven leiden. Ik had tevens een eigen genezingstherapie ontwikkelt op basis van Amerikaanse therapieën. Ik zag homoseksualiteit als scheefgroei. Ongetwijfeld waren er mensen die me niet geloofden toen ik overtuigd was genezen te zijn, maar christenen die ik kende geloofden het. Net als ikzelf.” Creemers dacht genezen te zijn door de therapie. Wat hield die therapie dan in? “Ik moest psychologische lessen volgen. Daarnaast was het ook een kwestie van veel bidden. Er werden zelfs demonen uitgedreven en met olie gezalfd. Al die christelijke trucjes werden uit de kast gehaald.” Even is hij stil. “Zelf ben ik uiteindelijk in 1989 opnieuw uit de kast gekomen. Toen vertelde ik dat ik niet genezen was, maar dat ik mijn gevoelens had onderdrukt. Nu ben ik al 25 jaar samen met mijn vriend.”
Creemers vertelt dat meerdere gelovigen homoseksualiteit nog altijd als ziekte zien. “Het verdwijnen van een stichting als Different lijkt me daarom nog niet iets voor in de nabije toekomst. Dat is erg jammer. Het is namelijk godsonmogelijk dat iemand kan genezen van homoseksualiteit, door welke therapie dan ook. Ik ga graag de discussie aan met wie dan ook die beweert genezen te zijn. Je houdt jezelf voor de gek. Als iemand dat moet weten, ben ik het wel.”
Homodominee
Stijn van der Woude, 26 jaar, is homoseksueel én christen. Daarnaast is hij predikant in opleiding voor de Protestantse Kerk Nederland. “Homoseksualiteit en religie staan vaak haaks op elkaar. Er is een bepaalde spanning tussen de twee kampen. Als christen en homo sta ik er precies tussenin. Zelf heb ik nooit homogenezingstherapieën overwogen. De therapie die wordt aangeboden is niet gezond, volgens mij word je er enorm geprogrammeerd. Deelnemers houden zichzelf voor de gek. Vroeg of laat komen je ware gevoelens toch weer naar boven.”
“De therapie die wordt aangeboden is niet gezond, volgens mij word je er enorm geprogrammeerd.”
“Genezingstherapieën komen veel voor in evangelische bewegingen. Deze zijn groot en groeien nog steeds. Ik denk niet dat homogenezingstherapieën helemaal gaan verdwijnen. Officiële organisaties kunnen verdwijnen, maar het probleem is dat er ook individuele predikanten zijn die claimen dat je genezen kan worden. Een recent voorbeeld is de Ghanese Emmanuel Koney die in Amsterdam actief is. Predikanten kunnen echter beroep doen op hun recht van geloofsvrijheid, dat is lastig aan te pakken. Met de opkomst van evangelische kerken en individuele predikanten die claimen dat homoseksualiteit te genezen is, denk ik dat de therapieën in de toekomst blijven bestaan.”
Inclusieve liefde
Door bepaalde groepen die tegen homoseksualiteit zijn, kunnen stichtingen als Different blijven bestaan. Omdat zij geloven in genezingsmethoden, kunnen desperate homo’s bij hen terecht voor valse beloften. Met vijf grote locaties door heel Nederland laat Different zien dat acceptatie van homoseksuelen in bepaalde groepen er niet is. Sommige homoseksuelen blijken nog altijd de hoop te houden om aan een onmogelijk verwachtingspatroon te willen voldoen.
Liefde is mooi. Of dit nou tussen man en vrouw, twee mannen of -vrouwen is, hoort niet veel uit te maken. Door dure therapieën aan te bieden, die nog nooit wetenschappelijk zijn bewezen, lijkt het alsof homoseksualiteit niet is aangeboren. Meerdere onderzoeken tonen echter aan dat dit wél het geval is. Het volledig verdwijnen van de therapieën lijkt echter niet in de nabije toekomst te kunnen gebeuren. Van der Woude, “het is hoe je het wendt of keert gewoon discriminatie” en Creemers, “je houdt jezelf voor de gek”.
Ik sluit me helemaal bij jullie aan.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
Als het zou komen door dat je vader je misbruikt zou hebben enzv. Dan was ik ook gay. Wat een enorme onzin wordt er vertelt. Je wordt zo geboren net zoals transsexuelen. Het zijn net zoals jij en ik mensen, individuelen.
Ooit ook therapie gehad en leren onderdrukken. Ben er bijna onderdoor gegaan. Nu bijna 20 jaar uit de kast en 15 jaar samen met mijn vriend
Gelijk hebben ze! Homo’s zijn ziek in hun hoofd. Gatver.
Als iemand niet ziek is, hoe wil je die persoon dan genezen???
En gevoelens onderdrukken werkt ook niet! Op geen enkel vlak.
Laat iedereen lekker blijven wat hij/zij is.
De enige die “ziek” zijn, zijn wat mij betreft de mensen die een ander niet in hun waarde laten!!
Daar waar liefde vooral onbaatzuchtig is, is seks het tegenovergestelde. Toch hebben de twee een sterke relatie tot elkaar. Uit liefde voor iemand zou je je kunnen onthouden van seks met die persoon. Geilheid onderdrukt de onbaatzuchtige liefde. Wij hebben allerlei regels en wetten die mensen moeten beschermen tegen nietsontziende baatzucht. De recentelijke publieke metoo veroordelingen, zonder dat er een ordentelijke rechtsgang heeft plaatsgevonden, en arbitraire leeftijdsgrenzen voor seksuele handelingen zijn daar voorbeelden van. Wat wij al dan niet als wenselijke vormen van concubatie beschouwen is toch vooral cultureel bepaald. We mogen er vanuit onze eigen culturele perceptie een oordeel over hebben, veroordelen beschouw ik als een ernstige vorm van intollerantie.
Weerzinwekkend dat dit in 2018 nog bestaat. Religie drijft kloven tussen mensen en voedt haat. Hoe kan het dat deze stupide praktijken nog bestaan? Omdat religie nog steeds een beschermde status geniet die het niet verdient.
Het is tijd om toe te geven dat volwassen mensen geen denkbeeldige vriendjes nodig zouden moeten hebben. Hoeveel kindermisbruikende leiders uit de kerk hebben we in de gevangenis gegooid? Hoeveel haatzaaiers? De meerderheid van deze criminelen komt ermee weg door bescherming vanuit hun kerk en een regering die bewust zijn verantwoodelijkheid ontloopt. Zo gaat het ook met anti-homo propaganda met een religieuze achtergrond. Het zou ondubbelzinnig veroordeeld en vervolgd moeten worden. Weg met die beschermende hand boven het hoofd als het om religie gaat!
Gisteravond was er een item in “M”over dit thema: gruwelijk en barbaars.
Margriet van der Linden heeft over haar eigen zoektocht een prima boek geschreven jaren geleden ” de liefde niet”. Komt zelf ook uit een eng milieu.
De hersenspoeling van mensen die menen te weten hoe het zit, is juist duivels.
Duivels is om mensen zó ver van hun ware natuur te duwen, zoals zij doen.
Ik vind het intens treurig, dat dit nog bestaat in Nederland en er nog steeds geen wetten en handhaving zijn in Nederland om dergelijke duivelse praktijken te sluiten. Dominees en aanverwante artikelen die deze behandelingen geven, projecteren juist hun eigen wezen en angsten op de hulpvrager en zijn zelf ziek. Blasfemie om dit met God te verbinden en menen te weten hoe deze denkt…..
Iedereen is een kind van God, onafhankelijk van je geaardheid.
Ik ben zelf streng katholiek opgevoed en heb het geloof definitief de rug toegekeerd in mijn jeugd. De kath. kerk is in mijn ogen een criminele organisatie, al eeuwen lang en vanaf de oprichtingsdatum.
Geloven in God kan men ook prima in zijn eigen hart, zonder zo’n maffia.
Mijn ouders zijn Jehovah’s Getuigen.
Toen ik 15 jaar was vroeg mijn moeder of ik misschien op jongens viel. Ik stond op het punt om het te vertellen dat dit zo was, tot mijn moeder er achteraan zei: “als dat zo is dan kunnen weer wel wat aan doen.”
In die tijd( 1990) wist ik al van anderen, dat Jehovah’s Getuigen je niet expliciet naar een “homo genezer”sturen, maar er was toen een lijst met zgn psychologen en psychiaters die veilig waren en het gedachtegoed van Jehovah’s Getuigen ondersteunden.
Ik ben ook later naar zo’n psycholoog gestuurd, voor andere problemen, die uiteraard wel voortvloeiden uit het onderdrukken van en het dubbele leven dat ik moest leiden( waarschijnlijk omdat mijn ouders sterk het vermoeden had en wist dat ik inderdaad homoseksueel ben).
Deze psycholoog bleef hinten en vragen naar mijn seksuele oriëntatie en na twee keer ben ik niet meer gegaan niets tegen mijn ouders gezegd. Toen ze daar achter kwamen toen heb ik gezegd dat ik totaal geen klik had met deze psycholoog.
Ik weet niet of dit nog steeds gebeurd, maar ik heb een vermoeden van wel. Als je hun website bezoekt en filmpjes bekijkt over hoe ze over homoseksualiteit denken dat is echt ronduit walgelijk.
Kleine kinderen worden al geïndoctrineerd om bijvoorbeeld aan hun klasgenoten, met twee pappa’s of mamma’s te vertellen dat dit niet mag( echt waar!) volgens god.
Als je als homoseksueel opgroeien in deze omgeving is echt verschrikkelijk.
Het is ook vreselijk moeilijk om uit de kast te komen, als je dat namelijk wel doet, dan wordt je “uitgesloten”zoals ze dat noemen wat betekend dat niemand binnen hun gemeenschap inclusief je familieleden meer met je om mag gaan en je wordt dus verstoten.
Zou mooi zijn as hier eens wat kamervragen over gesteld zouden worden.
Als leerkracht ben ik werkzaam in het basisonderwijs en als ik bij de kinderen vooroordelen bemerk, ga ik daar rustig op in. Ik kies mijn woorden altijd zeer zorgvuldig, want ik werk op een christelijke school (ben zelf niet van die club en dat was ook geen vereiste). Mijn school is protestants, dus niet gereformeerd: van die refo’s die vrouwen verbieden een broek te dragen en homo-leraren niet mogen praktiseren. Ik zou daar nooit willen werken, volkomen uit de tijd.
Ik schrik soms op mijn school hoe klein de kinderen zijn, soms nog kleuters en al duidelijk zijn geprogrammeerd met hele bekrompen ideeën over liefde tussen mensen van gelijk geslacht. Na mijn uitleg merk ik vaak, dat de kinderen mijn visie wel aannemen: dat God van iedereen houdt, anders was het God niet! en dat twee mannen/vrouwen prima van elkaar kunnen houden, trouwen. Andere vormen zijn nog te gecompliceerd voor deze jonge kinderen en hun ouders komen vaak uit culturen die heel dogmatisch zijn. Ik heb nog nooit klachten gehad, dat wil ik ook niet, maar zie in de praktijk dat het prima te doen is om kinderen op andere gedachten te brengen. Ik zie dat ook als een missie. Vaak komen kinderen er later nog op terug en ontstaan soms de mooiste gesprekken. Predik je haat of predik je liefde? denk ik dan!
Hopelijk draag ik een steentje bij aan die kinderen, die later ontdekken dat ze op iemand vallen van hetzelfde geslacht en dan terugdenken aan die juf, die vaak uitlegde dat dat ook mooi is en zoals God het bedoeld heeft.