‘Papa, waarom varen wij deze zomer met de bi-boot mee door Amsterdam?’ Ik heb net mijn dochter op de bar van de Sugar Factory gezet. Wij zijn er voor de kick-off van Pride Amsterdam. Ik leg het haar uit. Ze knikt en kijkt over de hoofden van de aanwezigen naar het programma op het podium. Als dat klaar is, trippelt zij tussen de mensen door en danst met de drags van House of Hopelezzz. Ze wil dat het snel zomer wordt want wij gaan eerst meevaren en dan op vakantie.
Ik heb mijn kinderen altijd verteld dat ik biseksueel ben. Zij zijn nog jong maar begrijpen het. Ik heb dat gedaan omdat ik niet wil dat zij er per ongeluk achter komen. Ik wil het hen ook niet pas als ze tiener zijn vertellen omdat zij dan ineens met heel andere ogen naar hun pappa kijken. Ik denk dat zij goed snappen wat het betekent om biseksueel te zijn: zij gaan er beter mee om dan veel ‘volwassen’ mensen in mijn omgeving.
Ik krijg vaak via Facebook vragen van biseksuele mensen. Op sommige heb ik een antwoord, op andere niet omdat ze net iets te persoonlijk zijn. Dan denk ik: zoek dat lekker zelf uit. Ik krijg af en toe een vraag over hoe als biseksuele ouder je kind(eren) op te voeden. Pas later zeggen of meteen? Ik denk: zodra ze het een beetje kunnen snappen. Ik heb in mijn opvoeding, net als velen, niet meegekregen dat je naast homo of hetero ook bi kunt zijn. Het zat simpelweg niet in mijn repertoire. Had ik het maar gehad. Net als biseksuele mensen die hun leven openlijk als bi leefden maar er niet waren.
“Mijn zoon zei: ik hoop zo dat ik later homo word!”
Om gewone dingen die ongewoon zijn in de ogen van de maatschappij gewoon te maken wil ik dat voorleven. Door niet geheimzinnig te doen; alsof mijn kinderen dat niet aankunnen of niet begrijpen. Door te zijn wie je bent voor je kinderen weten zij dat ook zij kunnen zijn wie ze zijn. Het resultaat van mijn keuze hoorde ik laatst toen mijn zoon zei: ‘ik hoop zo dat ik later homo word!’ Hij snapt het. Hij mag homo, bi, hetero of queer of wat dan ook zijn. Hij weet al aardig wat er mogelijk is en ook dat hij dat allemaal mag zijn!
Joshua Zandberg is voorzitter van het Landelijke Netwerk Biseksualiteit en elke week schrijft hij een column over zijn leven als bi-man.