Paarse vrijdag

Het is vandaag Paarse Vrijdag. 

De tweede vrijdag van december waarop scholieren en studenten door het dragen van de kleur paars op school hun solidariteit kunnen tonen met de LHBT+gemeenschap. 

Op zeventien mei van dit jaar overleed plotseling mijn vriend Saïd Zankoua, na een zwaar leven van uitsluiting, agressie en onbegrip, enkel en alleen omdat hij homoseksueel was. 

Ik denk vandaag nog meer aan hem dan ik op gewone dagen al doe. 

Terwijl ik zelf toen ik studeerde in de studieboeken las dat een school voor wat betreft leerlingen een ‘maatschappij in het klein’ dient te zijn. 

Ik denk aan de zin uit een van de interviews die Saïd gegeven had, en die me altijd is bijgebleven: “Ik heb op de basisschool helemaal nooit, en op de middelbare school amper iets over homoseksualiteit of over LHBT+ vernomen. En dat heb ik gemist.”

Ik had in mijn tijd er ook niets over vernomen. 

Of nauwelijks. 

Maar ik ben twintig jaar ouder dan Saïd. 

Het is haast onvoorstelbaar te moeten constateren dat in twintig jaar tijd – juist in een periode dat zoveel tweede- en derdegeneratiemigrantenkinderen hun weg naar basis- en middelbare scholen vonden – er  op het gebied van LHBT+ educatie helemaal niets was gedaan. 

Alsof de tijd had stilgestaan. 

Toen ik zelf les gaf – zowel op middelbare scholen als op een HBO-opleiding – waren scholen, opleidingen en besturen bolwerken van hoogopgeleide, autochtone, heteroseksuele volwassenen. En ik vermoed dat dat voor het merendeel daarvan nu nog steeds geldt. 

Terwijl ik zelf toen ik studeerde in de studieboeken las dat een school voor wat betreft leerlingen een ‘maatschappij in het klein’ dient te zijn. 

Paarse Vrijdag vieren op school is uiteraard mooi, maar er moet meer gebeuren dan ‘zo nu en dan’ aandacht besteden aan LHBT+ers. Pride. Coming-Outdag. Paarse Vrijdag. 

Wij zijn meer dan exotische extraatjes op het curriculum. 

Wij zijn een vast en niet weg te denken onderdeel van de maatschappij. Een onderdeel dat verankering in het gehele onderwijs verdient én behoeft. 

Zolang onderwijsgevenden en onderwijsmethoden het (verborgen) curriculum van ‘man-vrouw-twee kinderen en een hond’ blijven produceren (“Homo’s? Maar die zitten hier toch niet in de klas?” werd er nog niet zo heel lang geleden op een middelbare school gezegd toen iemand vroeg “hoe het dan met homo’s  zat”…) 

Zolang er geen Marokkaanse conrectoren of rectoren aangesteld worden die zowel islamofobie als homofobie bij leerlingen bestrijden. 

Zolang er in kinderopvang en in klaslokaal geen twee Barbies of twee Kens hand in hand naast elkaar mogen liggen. 

Zolang er schoolbesturen bestaan die kunnen instemmen met een Nashvilleverklaring of die aan ouders vragen een verklaring te ondertekenen waarin een homoseksuele levenswijze afgekeurd wordt. 

Zolang er lesmethodes gehanteerd worden waarin opgeroepen wordt homo’s te straffen, met een zwaard te doden of te stenigen. 

Zolang is de LHBT+ emancipatie niet voltooid. 

Wij zijn een vast en niet weg te denken onderdeel van de maatschappij. Een onderdeel dat verankering in het gehele onderwijs verdient én behoeft. 

Ik heb mijn weg door diverse scholen en opleidingen redelijk gemakkelijk kunnen vinden. 

Zonder grote blokkades op mijn pad. 

Zonder extreme uitsluiting. 

Zonder allesvernietigende pesterijen. 

Dat pad had Saïd ook moeten kunnen bewandelen. 

Dat pad moet elk kind in dit land kunnen bewandelen. 

Of het kind nu Kim of Malika heet. 

Paul of Mohammed. 

Khadisha of Saïd. 

Een pad dat loopt langs volledige acceptatie. 

En in volledige en dagelijkse zichtbaarheid. 

Ik wens alle scholieren en studenten een mooie Paarse Vrijdag toe.

*

Rick van der Made (Breda, 1968) is dichter, adjunct-hoofdredacteur en columnist bij de Gaykrant. Hij opent voor de lezer de wereld die hemzelf fascineert, ook als deze soms ‘lastig’ wordt. Hij maakt lezers deelgenoot van die (soms alledaagse) wereld, met teksten en gedichten die tegelijkertijd een meer diepgravend beeld geven van die werkelijkheid. En achter die schijnbaar nonchalante beelden liggen grote thema’s: seksualiteit, vluchten, lijden, redding, waanzin. En liefde.