Met Black Panther is nu de eerste solofilm van een zwarte superheld in het Marvel Cinematic Universe op het witte doek. Maar hoe doen Marvel én concurrent DC het op het vlak van LHBT+ representatie? In een eerste artikel kreeg je al een stand van zaken bij Marvel, nu nemen we concurrent DC onder de loep.
Tekst: Elien Valcke
Ook het filmuniversum van DC telt ondertussen een arsenaal aan personages. DC spiegelt zich aan concurrent Marvel ook op het vlak van LHBT+ personages: slechts eentje is niet-hetero. Niet toevallig hebben we het dan ook over de superheldin die een van de hoogtepunten van 2017 was: Wonder Woman. Opnieuw is haar seksualiteit niet officieel bevestigd door de makers van de film. In de comics wel, maar actrice Gal Gadot is zeker voor een biseksuele Diana van Themyscira gegaan. Impliciet en met wat verbeelding krijgen we die bevestiging in de film, want Diana vertelt Steve immers dat ‘het vleselijk genot’ haar niet vreemd is. Relaties zullen daar ook wel bijhoren, als we zien hoe harmonieus de maatschappij in Themyscira wel is. Benieuwd of we daarover iets meer te weten zullen komen in Wonder Woman 2.
Films: it’s a white man’s world
Ook in de aankomende films van het DCEU (DC Extended Universe) zien we weinig veelbelovends. Aquaman, Shazam, Cyborg, Green Lantern Corps, Flashpoint, The Batman, … Zoals we eerder al vermeldden, is een recente versie van Green Lantern homoseksueel, dus is er een kans dat ze dat verwerken in de film. Blijven hopen. Dankzij zijn rol als The Flash werd Ezra Miller de eerste niet-hetero man die de hoofdrol heeft in zijn eigen superheldenfilm. Vooruitgang? (De legendarische Ian McKellen als Magneto kwam voor die titel helaas niet in aanmerking.)
Daarom is er in het DC-universum ook geen tekort aan ships (term voor het verlangen van fans dat al dan niet fictieve personnages een relatie zouden starten, afgeleid van relationship) Veruit de populairste slash ship is Bruce Wayne/Clark Kent, Batman/Superman. Hun verschillende persoonlijkheden als mens en superheld geven een interessante dynamiek die velen verder willen uitdiepen. Ook Batman/Robin bestaat al zolang de personages te zien zijn, net als Poison Ivy/Catwoman. Voor die laatste bestaat er nog een kans: Gotham City Sirens is in ontwikkeling bij DC. In de film zullen de twee antiheldinnen de hoofdrol spelen samen met Harley Quinn.
DC doet het op filmvlak dus nog minder goed dan Marvel, maar ze hebben voorlopig ook wel drie keer minder films. Hopelijk grijpen ze nog in en diversifiëren ze hun door mannen gedomineerde line-up op een aantal vlakken.
Televisie: de redding dankzij één man
De televisietak van DC scoort het hoogste van de klas. We komen nog even terug op Wonder Woman, want in 1976 had de serie over de superheldin al een lesbisch personage, Fausta Grables. Zij was een gereformeerde dubbelspionne die later trouwde met een andere spionne. Ook Smallville had twee LHBT+ personages en in Gotham is de vrouw van Jim Gordon bi en zijn The Penguin en The Riddler een koppel. Over krachtige keuzes gesproken. Maar DC heeft die pluimen vandaag vooral te danken aan de showrunner van het Arrowverse, Greg Berlanti. Hij is zelf onlangs getrouwd met zijn vriend en wil de wereld zoals die vandaag is ook op het kleine scherm gereflecteerd zien. Daarom scoort DCTV ook goed op het vlak van diversiteit.
“De mooiste en meest complete LHBT+ verhaallijn konden we zien in Supergirl.”
Sara Lance (Caity Lotz) verhuisde na een aantal seizoenen van Arrow naar haar eigen serie, Legends of Tomorrow, waarin ze onthulde dat ze biseksueel is. Eerder wisten we ook al van antiheldin Nyssa Al Ghul (dochter van gekende Batman-slechterik Ra’s) dat ze op mannen en vrouwen valt. Curtis Holt, de collega van Felicity, is homoseksueel, net als Barry Allens baas in The Flash, David Singh. Beiden hebben in de serie vermeld dat ze een man hebben. Ook Captain Cold uit Legends of Tomorrow (Wentworth Miller) heeft een relatie met een man, maar tot nu toe helaas enkel in een alternatief universum. Ten slotte is er nog Black Lightning, de nieuwste DC-serie, waarin een van de hoofdpersonages lesbisch is.
Maar de mooiste en meest complete LHBT+ verhaallijn konden we zien in Supergirl. Alex (Chyler Leigh), de zus van Kara/Supergirl, beseft in het tweede seizoen dat ze gevoelens heeft voor Maggie, de politieagente met wie ze samenwerkt. Maar ze is bang voor de reactie van haar collega’s, vrienden en vooral haar zus en ouders. Haar besef, de weg naar aanvaarding en haar coming-out, het is allemaal heel respectvol en genuanceerd verteld.
Meer ruimte en kansen voor LHBT+representatie, graag
Over het algemeen zien we een duidelijke trend: de tv-series van de giganten doen al het zware werk van de films. Maar is dat ook een bijproduct van het genre en het medium? In een opinieartikel dat verscheen na Thor: Ragnarok haalt filmrecensent David Ehrlich aan dat seksualiteit amper een onderwerp is in de superheldenfilms. Er is in zo goed als elke film veel te veel gaande om het nog even terloops te hebben over relaties, laat staan om een diepgaand gesprek te hebben over geaardheid. Hier hebben de tv-series dan ook een streepje voor. Daar komt nog bij dat de filmstudio’s met hun films ook kinderen willen bereiken. Bij PG-13-films mag je bij wijze van spreken nog geen blote schouder laten zien of de film krijgt de rating Kinderen Niet Toegelaten. Het is geen verrassing dat geweld in de wapenminnende, maar conservatieve VS meer getolereerd wordt dan een uiting van liefde. Neem nu Tony Stark en Pepper Potts: de twee Marvel-personages zijn nu al enkele jaren een koppel, maar voor meer dan een vluchtige kus op de mond is er geen plaats in het Marvel Cinematic Universe.
Al die factoren zijn geen excuus voor de non-representatie van LHBT+ personages. Wat als The Flash/Barry Allen nu enkel beste vrienden blijkt te zijn met Iris West, en hij interesse heeft in haar broer Wally? Zou de wereld plots ophouden met draaien? Ik denk het niet. Star Trek toonde met Beyond in 2016 nog aan dat een homoseksueel personage zonder al te veel moeite aan het canon kan toegevoegd worden. Het succes van het Arrowverse toont aan dat er niet meer nodig is dan een paar kansen voor LGBT+ showrunners en schrijvers. Hoog tijd dus dat Marvel en DC volgen.
Elien Valcke is tijdens de werkuren technical writer en erna schrijft ze haar mening neer over alles wat leeft in de popcultuur.
Dit artikel verscheen ook op Zizo.
Illustraties:: Michiel Van Thillo