Iedereen die een klein beetje verstand van politiek heeft kan maar één conclusie trekken: Wilders en zijn PVV zijn bepaald geen straight allies. Niet van de regenbooggemeenschap, maar ook niet in het kabinet, zo is vandaag gebleken. En laat ik daar heel eerlijk over zijn: toen ik het nieuws over het opstappen van de PVV hoorde ging bij mij thuis de muziek een standje harder en de Pride-vlag uit.
Tekst: Ronald Mol
Ieder stukje nieuws waar ik vrolijk van word is welkom. Na het nieuws dat in Polen een anti-LHBTIQ+ president gekozen is, kon ik wel weer wat vrolijk nieuws gebruiken. We leven namelijk nog steeds in een tijd waarin gelijke rechten en sociale acceptatie voor de LHBTIQ+ gemeenschap allesbehalve vanzelfsprekend zijn. Sterker nog: het lijkt er inmiddels op dat we in een neerwaartse spiraal terecht zijn gekomen. Die Poolse president bijvoorbeeld, hij houdt er dezelfde ideeën op na als de vorige regering. Je weet wel: die PiS-regering waarbij een derde van het land werd uitgeroepen tot LHBT-vrije zone. De laatste daarvan werd dit jaar pas afgeschaft.
blijf kritisch!
Ik tel zeker ook mijn zegeningen en ben blij dat ik in het op drie na rijkste land van Europa ben geboren. Ik zie namelijk ook hoe anders het kan zijn voor mensen zoals ik. En juist daarom is het nu ook belangrijker dan ooit om dat te behouden. Om scherp te kijken naar de politieke partijen die daadwerkelijk opkomen voor inclusie en veiligheid. En om kritisch te zijn op de partijen die daar wel van alles over zeggen, maar er uiteindelijk níéts mee doen.
Van die laatste categorie is de “Partij” voor de Vrijheid (PVV) een goed voorbeeld. Ze profileren zich maar al te graag als de hoeders van “onze vrijheid”. Maar wie Wilders uitingen en stemgedrag onder de loep neemt, ziet een ander beeld: één van uitsluiting, ridiculisering en verdachtmaking van mensen die anders denken, of simpelweg zichzelf willen zijn.

Na beloven komt doen
Wanneer het geen verkiezingstijd is, wordt hier helaas net iets minder aandacht aan besteed. De standpunten van politieke partijen over LHBTIQ+ onderwerpen domineren het nieuws sowieso niet vaak. En dat is begrijpelijk: de gemiddelde kiezer heeft wel iets anders aan het hoofd. Het is veel makkelijker om aan te nemen wat er in een verkiezingsprogramma wordt beloofd. Als ze die überhaupt al lezen. Heel slim om van een verkiezingsfolder uit te gaan is het niet. Dan kom je sowieso bedrogen uit, ongeacht op welke partij je hebt gestemd. Dus in plaats van te luisteren naar wat politici beloven in verkiezingstijd, is het beter om te kijken naar wat ze doen zodra de stemmen binnen zijn.

Tijdens kabinet Rutte 3 en Rutte 4 stond de PVV bijvoorbeeld in de top drie van partijen die telkens weer tegen de belangen van de regenbooggemeenschap stemmen. Stevig op de eerste plaats staan ‘de mannenbroeders’ van de SGP, no surprise there. Maar verder bleven de christelijke partijen uit de top drie. Dus bij deze een tip voor alle politici: als je zegt dat je de regenbooggemeenschap wilt beschermen, doe dat dan ook. Telkens met de SGP mee stemmen biedt geen bescherming aan LHBTIQ+ personen.
Beleid? Welk beleid?
Helaas blijkt tussen zeggen en doen bij de PVV nogal een verschil te zitten. Wilders beloofde bijvoorbeeld het strengste asielbeleid ooit, maar zette zichzelf vandaag buitenspel door met ‘onnodige en onverantwoorde’ eisen aan te komen. De politieke kenner weet echter ook: Wilders schoot zichzelf eigenlijk al veel eerder in de voet. Dat deed hij door ‘de grootste prutser die ooit in vak K heeft gezeten’ op het ministerie van Asiel en Migratie te zetten.
Dat ministerie — waar dus veel van werd verwacht — is nota bene speciaal voor ‘het meest rechtse kabinet ooit’ opgericht. Maar met Marjolein Faber kreeg het een minister die niet de politieke handigheid heeft om een meerderheid voor haar plannen te krijgen. Zij was immers ‘beleid’ en samenwerken met het parlement vond ze kennelijk onzin. Wat ze wel produceerde was vooral een grote uiting van politieke onkunde. Die ook nog eens zeer negatieve gevolgen voor LHBTIQ+ asielzoekers en hun partners bleek te hebben.
Stemgedrag: Pro-LHBT = Nee van PVV
Het is een patroon bij de PVV. Als het gaat over beleid dat goed is voor de regenbooggemeenschap, dan stemt de PVV waarschijnlijk tegen. Voor wie dat nu nog niet heeft gezien, is hier een (onvolledig) overzicht:
- Rechten van LHBTI’ers en gehandicapten in de grondwet? De PVV stemde tegen.
- Een Nederlandse delegatie naar de Pride in Boedapest? De PVV stemde tegen.
- “Homogenezing” bestraffen? De PVV stemde tegen.
- EU-subsidies voor Hongarije bevriezen nadat de Pride in Boedapest werd verboden? De PVV stemde tegen.
- Hongarije het stemrecht in de EU ontnemen vanwege de anti-homowetgeving? De PVV stemde tegen.
- Afzien van het uitsluiten van ongehuwde partners voor gezinshereniging — waaronder ook LHBTIQ+ personen vallen, die maar in 39 landen ter wereld kunnen trouwen? De PVV stemde tegen.
- Onderzoeken hoe er meer klinieken voor transgender personen geopend kunnen worden? De PVV stemde tegen.
- Het verbeteren van de positie van Roze in Blauw binnen de politieorganisatie? De PVV stemde tegen.
- Bescherming en bevordering van de mensenrechten van LHBTI’s in het buitenland? De PVV stemde tegen.
- Veiligheid verbeteren van LHBTI’ers in de crisisnoodopvang? De PVV stemde tegen.
- Jamaica (een land waarin lesbiennes en homoseksuelen tot tien jaar gevangenisstraf kunnen krijgen vanwege hun geaardheid) benoemen tot onveilig land voor LHBT-asielzoekers? De PVV stemde tegen.
- Het opschorten van het uitzetten van LHBT-asielzoekers uit Oeganda, totdat er meer duidelijkheid is over hun veiligheidssituatie in dat land? De PVV stemde tegen.
Een stem op de PVV is dus een stem tegen homoseksuelen, lesbiennes, biseksuelen, transgender personen, mensen met een intersekse conditie… Kortom; een stem op de PVV is een stem tegen iedereen die niet in Geerts witte, heteroseksuele hokje past.
‘Sociale’ media
Dat blijkt ook uit de uitspraken van Wilders op X (voorheen Twitter). Op 9 april 2025 juichte hij het mislukken van de transgenderwet toe met de woorden: “Weg met die woke waanzin!” Een wet die het voor transgender personen eenvoudiger zou maken hun geslachtsregistratie te wijzigen — zonder medische of juridische vernederingen — wordt door Wilders afgedaan als een bedreiging voor de samenleving. Geen woord over de mensen die hierdoor dagelijks met onbegrip, bureaucratie en geweld te maken krijgen.
Het is een terugkerend patroon. Op 8 februari 2025 stelde Wilders dat hij vecht voor “onze waarden, ons gezin en ons land” tegenover een “extremistische agenda van links”. Maar wat bedoelt hij precies met ‘onze waarden’? Want in de Nederlandse samenleving hoort liefde in alle vormen, diversiteit en zelfbeschikking er volgens mij óók bij. Of is die vrijheid waar Wilders het over heeft daar niet voor bedoeld?
Op 24 januari 2025 herhaalde Wilders instemmend de woorden van Donald Trump: “Er zijn maar twee geslachten.” Deze uitspraak wordt gepresenteerd als gezond verstand, maar is een regelrechte ontkenning van de realiteit van intersekse mensen en de beleving van non-binaire en transgender personen. En van de biologische en medische wetenschap, die aangeven dat mannelijkheid en vrouwelijkheid zeker geen zwart-wit kwestie is. Door dat af te doen als ‘extremistisch’ ‘indoctrinatie’ of ‘woke-waanzin’, ondermijnt Wilders niet alleen de feiten, maar ook het bestaansrecht van tienduizenden Nederlanders.
Pride Voor Vrijheid
Zelfs tijdens Pride, hét moment waarop de LHBTIQ+ gemeenschap zichtbaar viert dat ze er mogen zijn, liet Wilders op negatieve wijze van zich horen. “Kappen met dat woke gedram!” tweette hij op de zaterdag van Amsterdam Pride 2024. In augustus 2022 noemde hij ‘woke Nederland’ iets dat thuishoort in een psychiatrische kliniek. In 2021 vroeg hij zich af of iemand die zich een kameel voelt straks ook een “K” in het paspoort krijgt.
Het is geen incident, maar onderdeel van een bredere, internationale strategie waarin de LHBTIQ+ gemeenschap structureel in verband wordt gebracht met “gekkigheid”, “indoctrinatie”, of erger. Op basis van dezelfde argumenten werd in Rusland de ‘internationale LHBT-beweging’ op de terrorismelijst gezet. Geen losse grappen dus, maar systematische pogingen om minderheden belachelijk te maken, een vijandbeeld te creëren en om angst en verwarring te zaaien. Om zo echte stappen richting gelijkwaardigheid te saboteren.
Wilders beweert vaak dat hij LHBTIQ+ mensen wil beschermen tegen conservatieve religieuze invloeden van buitenaf. Maar bescherming zonder respect is hol. Je kunt je niet presenteren als beschermer van een gemeenschap die je tegelijkertijd uitmaakt voor “woke-gestoorden” of afschildert als bedreiging voor de samenleving. Het is alsof je zegt: “Je mag bestaan, zolang je je mond houdt en je niet zichtbaar maakt.”
Eigen kringen
Helaas zijn er ook binnen de regenbooggemeenschap mensen die zichzelf maar al te graag in de eigen voet schieten door toch op de PVV te stemmen. Volgens hen is Gaykrant een onderdeel van de mainstream media (dat zouden we graag willen!) Of worden we betaald om “dE pRopAgAndA vAn De LiNkSE KeRk!!1!” te verspreiden. Als dat zo is, naar wie kan ik de rekening van deze column sturen? We doen dit vrijwillig, maar hebben ook onze kosten. Alle hulp wordt daarom zeer op prijs gesteld!
Deze — laten we er nou niet omheen draaien — over het algemeen witte, cisgender homo- of biseksuele mannen schuren graag tegen de achterban van de PVV aan. Maar diezelfde achterban brengt hun homoseksualiteit binnen no-time in verband met pedofilie, als Wilders weer eens een tweet over Pride de wereld in slingert. Helaas lijken deze homo’s dat liever te negeren, hun haat voor ‘de ander’ zit blijkbaar diep.
Vrijheid is een werkwoord
De geschiedenis leert dat vrijheid nooit vanzelf komt. Die wordt bevochten, en telkens opnieuw verdedigd. Politici die systematisch minderheden ridiculiseren, tegenwerken of uitsluiten, horen daar niet bij. De vrijheid waarvoor Geert Wilders zegt te vechten, is een vrijheid die niet voor iedereen geldt. Zeker niet voor LHBTIQ+ personen.
Laten we dus niet in de val trappen van schijnzekerheid en selectieve empathie. De LHBTIQ+ gemeenschap verdient bondgenoten, geen politici die hun bestaansrecht ter discussie stellen met elke tweet. Wilders en de PVV zijn geen straight allies voor wie gelooft in gelijkwaardigheid, menselijkheid en échte vrijheid voor iedereen. Hopelijk komen zijn voormalige coalitiegenoten daar ook nog achter.