Rainbow Ride 2025 haalt ruim €120.000,- op voor een wereld zonder aids

Afgelopen zondag arriveerde de regenboog op de fiets in Amsterdam. Honderden fietsers sprongen op hun stalen ros voor de tweede editie van de Rainbow Ride: een fietsevenement waarbij liefde, solidariteit én actie centraal stonden. De deelnemers, jong en oud, legden 50, 100 of zelfs 200 kilometer af om geld op te halen voor het Aidsfonds. En het mooie aan deze actie is: er kan nog steeds gedoneerd worden!

Tekst en foto’s: Ronald Mol

377 deelnemers, 8 bedrijven en 3.372 donoren. Zomaar wat cijfers die de tweede editie van de Rainbow Ride heeft opgeleverd. Op alle fronten een prachtige stijging ten opzichte van de eerste editie. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om het sponsorbedrag dat werd opgehaald. En of ze nu op een opoefiets, een tandem of op een superlichte racefiets reden, ook op dat vlak overtroffen de deelnemers de resultaten van vorig jaar ruimschoots.

Mark Vermeulen, directeur van Aidsfonds – SOA Aids Nederland mocht samen met gastvrouw Coby van Dam en ambassadrice Solange Dekker een mooie tussenstand van maar liefst €120.851,- onthullen. Want gedurende de rest van de dag bleven de donaties ook nog binnenkomen. Uiteindelijk kwam de teller op de website op iets meer dan €123.000,- stil te staan. Maar ook nu kun je alsnog een bijdrage leveren aan een wereld waarin hiv en aids uiteindelijk tot het verleden behoren.

hiv en aidsbestrijding in zwaar weer

Vermeulen wordt heel vrolijk van het opgehaalde bedrag: “Het is een geweldig bedrag, waar we heel blij mee zijn.” Maar de reden waarom de Rainbow Ride juist nu zo belangrijk is, is allesbehalve vrolijk. Door het besluit van Donald Trump om de financiering van USAID, de grootste Amerikaanse hulporganisatie, stop te zetten, verkeert de wereldwijde hiv en aidsbestrijding momenteel in zwaar weer. Partnerorganisaties van Aidsfonds – Soa Aids Nederland melden dat klinieken hun deuren moeten sluiten, hiv-medicatie schaars wordt en testen simpelweg opraken.

In Sudan zijn zelfs al kinderen overleden door het ontbreken van noodzakelijke medicijnen. Ook andere landen staan op de rand van een gezondheidsramp. En dat zijn niet alleen Afrikaanse landen, aldus Vermeulen. “We zien al veel langer dat de hiv-infecties weer toenemen. En dat gebeurt met name in landen met restrictieve wetgeving rondom LHBTI-ers. Rusland is een heel dramatisch land, daar mag je geen voorlichting meer geven aan homoseksuele mannen. Dat staat namelijk gelijk aan het promoten van homoseksualiteit. En dat betekent dat er daar een hele generatie opgroeit die niet weet wat hiv is en hoe je je daartegen kunt beschermen.”

“Het kan daar zijn dat je naar een arts toegaat en dan te horen krijgt: ‘voor mensen zoals jij hebben we geen behandeling’.”

Maar volgens Vermeulen gaat het zelfs nog verder: “Het kan daar zijn dat je naar een arts toegaat en dan te horen krijgt: ‘voor mensen zoals jij hebben we geen behandeling’. Dat is gewoon heel schadelijk, niet alleen voor de mensen zelf, maar ook voor de algemene volksgezondheid in zo’n land. Het gaat in heel veel landen dus helemaal niet goed, als gevolg van die haat en onverdraagzaamheid.”

goede stappen

En dat terwijl er de afgelopen jaren juist zoveel goede stappen zijn gezet op het gebied van hiv en aidsbestrijding. Een van de initiatieven waarmee een grote bijdrage is geleverd aan deze strijd was bijvoorbeeld het President’s Emergency Plan for AIDS Relief (PEPfAR). Het programma, dat in 2003 door de voormalige Amerikaanse president George W. Bush werd gelanceerd, heeft 70 procent van de wereldwijde hiv-bestrijding gefinancierd. Dankzij het programma zijn naar schatting meer dan 26 miljoen levens gered. Ook heeft het programma ervoor gezorgd dat bijna 8 miljoen baby’s hiv-vrij zijn geboren.

De financiering van Pepfar droeg daarnaast in grote mate bij aan onderzoek naar een remedie voor hiv. Dat onderzoek is echter eerder dit jaar stopgezet. Onderzoekers vrezen dat de bezuinigingen de vooruitgang met meerdere jaren zullen vertragen. Volgens een studie die werd gepubliceerd in het toonaangevende medische tijdschrift The Lancet kan het stoppen van stabiele financiering voor Pepfar-programma’s tussen 2025 en 2030 leiden tot ruim tien miljoen nieuwe hiv-infecties. Daarnaast brengt het wegvallen van deze programma’s tussen de 770.000 tot 2,93 miljoen hiv-gerelateerde sterfgevallen met zich mee. De inzet van Aidsfonds – SOA Aids Nederland blijft daarom keihard nodig. Want het is nog altijd mogelijk: een wereld waarin hiv en aids tot het verleden behoren.

gevolgen voor Aidsfonds – SOA Aids Nederland

Op de vraag in hoeverre Aidsfonds – SOA Aids Nederland zelf getroffen wordt door de politieke ontwikkelingen antwoordt Vermeulen: “Wij kunnen als organisatie gelukkig dankzij de steun van onze donateurs gewoon doorgaan, maar we zien in heel veel landen waar we werken en organisaties ondersteunen, dat er geen behandeling meer mogelijk is. Dat betekent dat mensen geen medicijnen meer krijgen, weer ziek worden en weer overlijden aan de gevolgen van aids. We kunnen het gewoon niet alleen, we moeten met andere partijen samenwerken, dus het heeft zeker een impact op datgene wat we doen.”

Alsof de situatie nog niet schrijnend genoeg is, heeft ook de Nederlandse minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp Reinette Klever (PVV) aangekondigd te gaan bezuinigen op ontwikkelingshulp. De wereldwijde regenbooggemeenschap komt daardoor nog meer onder vuur te liggen, want Nederland droeg juist in grote mate bij aan een positief geluid over LHBTIQ+ personen. De Nederlandse bijdrage aan de bestrijding van hiv en aids blijft volgens Vermeulen weliswaar in tact, maar als de voorlichting over LHBTIQ+ personen wereldwijd minder wordt, heeft dit alsnog een negatieve impact op de strijd tegen hiv en aids.

“We kunnen het gewoon niet alleen, we moeten met andere partijen samenwerken, dus het heeft zeker een impact op datgene wat we doen.”

Nieuwe tactiek

Deze nieuwe werkelijkheid vraagt dan ook om een nieuwe tactiek, waar Aidsfonds – SOA Aids Nederland een bijdrage aan levert: “Wat wij proberen te doen is om te kijken wat landen zelf kunnen doen,” zegt Vermeulen. “Zuid-Afrika en Kenia, landen die wat meer draagkracht hebben, zetten die stappen inmiddels ook. En vorige maand hebben we zelf bijvoorbeeld heel veel activisten uit heel veel Afrikaanse landen bij elkaar gebracht, zodat ze samen konden kijken wat zij zelf, in hun eigen regio kunnen doen.”

Ook in Europa wordt dat gesprek gevoerd, laat Vermeulen weten: “Over twee weken is het Amsterdam diner. De dag daarvoor brengen we allerlei donoren en afvaardigingen van Europese regeringen samen om te kijken wat we vanuit Europa, naast de programma’s die we nu al hebben, nog meer kunnen doen. Om te kijken hoe wij in dat gat kunnen stappen dat Trump heeft laten vallen.”

drijfveer

“Op een dag als vandaag is het natuurlijk belangrijk dat er een mooi sponsorbedrag opgehaald wordt,” aldus Vermeulen. “Maar de solidariteit die je voelt vandaag is net zo belangrijk. De mensen hier voelen dat ook: het raakt ons namelijk allemaal.” Maar is dat gevoel van solidariteit eigenlijk wel vast te houden terwijl een stad als Amsterdam hard op weg is naar nul nieuwe hiv-infecties per jaar? “Voor een deel van de mensen is het inderdaad een ver-van-je-bed-show en dat is ook een groot goed; het is fijn dat het in Nederland zo goed gaat.”

“Ik merk dat er een nieuwe generatie binnen onze community opstaat die iets wil doen tegen dat onrecht. […] En dat geeft mij hoop.”

Voor Vermeulen is die bevoorrechte positie juist een drijfveer, vertelt hij: “Ik leef zelf met hiv en voor mij komt het juist heel erg dichtbij. Ik besef heel goed dat ik in Nederland een heel gezond leven kan leiden met die ene pil per dag, maar dat dit voor iemand in een ander land, met hetzelfde virus, niet het geval is. En hij is gelukkig niet de enige met dat besef: “Ik merk dat er een nieuwe generatie binnen onze community opstaat die iets wil doen tegen dat onrecht. Of dat nu tegen hiv is, of tegen de uitsluiting van mensen omwille van wie ze zijn: je ziet echt een nieuwe generatie opstaan die zegt: ‘Nee, dat is niet oké.’ En dat geeft mij hoop.”

samen vanuit solidariteit

En met die drijfveer kwamen afgelopen weekend dus maar liefst 377 fietsers in actie tijdens de Rainbow Ride. Alleen of samen met vrienden, familie of collega’s. Om kilometers te maken en donaties op te halen voor een wereld waarin iedereen zichzelf mag zijn én de zorg krijgt die nodig is. Onderweg werd er gelachen en gezongen, maar zeker ook gezweet – want de deelnemers wisten als geen ander: deze dag gaat ergens over. De Rainbow Ride was niet alleen sportief, maar ook verbindend. Deelnemers reden met regenboogvlaggen op hun rug, gaven elkaar mentale steun en deelden verhalen over wat deze strijd voor hen persoonlijk betekent.

Ook ambassadrice van het Aidsfonds, Solange Dekker, laat weten dat ze haar bekendheid maar al te graag inzet voor dit goede doel. Want ook zij voelt die solidariteit: “Ik ben met hart en ziel ambassadeur van het Aidsfonds, want ik ben zo blij met datgene wat ze allemaal bereiken. We zijn toch allemaal mensen, ongeacht afkomst, huidskleur, wie je bent of van wie je houdt. En we moeten het uiteindelijk toch samen doen op deze wereld. Als we het alleen hadden moeten doen, dan hadden we nooit zo’n mooi evenement gehad vandaag. Ik ben dan ook heel blij met de solidariteit van vandaag!”

niet gefietst, maar wel geraakt?

Dan is er goed nieuws: je hoeft geen zadelpijn te krijgen om te kunnen helpen. Elke euro maakt namelijk een verschil, elke bijdrage redt levens. En laten we eerlijk zijn: in een wereld waarin het overlijden van kinderen door een tekort aan hiv-medicatie realiteit is, mogen we niet werkeloos toekijken. Dus ook als je nu pas over de Rainbow Ride hoort: jij kunt nog steeds meehelpen. Steun Aidsfonds -SOA Aids Nederland en draag bij aan een wereld waarin gezondheid, liefde en vrijheid vanzelfsprekend zijn – voor iedereen. Draag bij aan een wereld zonder hiv en aids. Uit liefde voor alle liefdes. Doneer daarom nu op rainbowride.nl