Op 17 mei staan we wereldwijd stil bij IDAHOBIT – de Internationale Dag tegen Homofobie, Bifobie, Interseksefobie en Transfobie. Het is een dag die niet alleen herinnert aan het schrappen van homoseksualiteit uit de internationale lijst van ziekten door de Wereldgezondheidsorganisatie in 1990, maar die ons ook scherp houdt. Want hoewel er op papier veel is veranderd, de realiteit blijft weerbarstig.
In Nederland mogen we ons gelukkig prijzen met verworven rechten en vrijheden. Maar zelfs hier is de veiligheid en zichtbaarheid van LHBTIQ+-personen nog lang niet vanzelfsprekend. Discriminatie op straat, pesterijen op school, ongelijkheid op de werkvloer en haat op sociale media: het zijn geen incidenten, het is dagelijkse kost voor te veel mensen uit onze regenbooggemeenschap.
IDAHOBIT is daarom geen dag van louter symboliek. Het is een spiegel die we onszelf én de maatschappij moeten blijven voorhouden. Bijvoorbeeld vandaag bij de COC Speak in. In gesprek met diverse mensen uit de regenbooggemeenschap hoorde ik vooral veel bezorgdheid. Het bood mij als hoofdredacteur niet alleen de kans om verbinding te maken, maar ook om het net op te halen bij degenen voor wie wij schrijven: waar staan we écht? Welke verhalen worden nog niet, of onvoldoende gehoord? Welke groepen binnen onze regenbooggemeenschap – denk aan trans personen, intersekse mensen, bi+ personen en LHBTIQ+-mensen van kleur – blijven structureel onzichtbaar of onveilig?
En, ook niet onbelangrijk: welke blinde vlek heb ik zelf? Want activisme kan pas écht effectief zijn, als je regelmatig in de spiegel blijft kijken. En daarbij pragmatisch op zoek blijft gaan naar bondgenoten, in plaats van naar verschillen. Iets wat helaas -ook binnen onze regenbooggemeenschap- steeds vaker lijkt te gebeuren.
Tegelijk is het ook een dag van verbinding. We zien hoe activisten, bondgenoten, jongeren, ouderen en organisaties wereldwijd hun stem laten horen. Van kleurrijke protesten in steden waar dat met gevaar voor eigen leven gebeurt, tot stille herdenkingen in landen waar uit de kast komen nog steeds een daad van verzet is.
Bij Gaykrant geloven we in de kracht van zichtbaarheid. In het zélf vertellen van onze eigen verhalen. Met artikelen die niet alleen raken, maar ook aanzetten tot nadenken en verandering. IDAHOBIT herinnert ons er nog eens extra aan waarom we dit werk blijven doen. Niet alleen vandaag, maar elke dag.
Laten we opstaan tegen haat, onverschilligheid en uitsluiting – en blijven bouwen aan een wereld waarin iedereen zichzelf kan zijn. Zonder angst. Zonder schaamte. Met trots.
Samen zichtbaar. Samen sterk.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
