Tanja | Toen en nu

Ik kwam als achttienjarige studente uit de kast. Het was 1972 en ik studeerde in Amsterdam. Voor velen lijkt dat net zo lang geleden als de middeleeuwen. Of als de Vietnamoorlog die toen nog gaande was. Ik had enkele malen tegen deze oorlog gedemonstreerd. De eerste homodemonstratie zou nog vijf jaar op zich laten wachten. Die protestmars vond plaats in Amsterdam op 25 juni 1977. Daar was ik niet bij aanwezig.

Tekst: Tanja Visser

Ik kan me met geen mogelijkheid meer herinneren waarom ik niet aanwezig was bij die protestmars. Misschien was ik niet in Amsterdam (ik studeerde daar, maar mijn ouders woonden in Enschede), misschien had ik het te druk met afstuderen, of misschien had ik gewoon geen zin om de straat op te gaan. Of was ik bang? Bang om uitgescholden te worden? Bang om als lesbienne bestempeld te worden? Bang om ontslagen te worden?

gemiste kans

Ik was aan het afstuderen en ik had net mijn eerste baantje als docent op een katholieke middelbare school gekregen. Nu waren zo’n beetje alle docenten op die school erg links en tegen de Vietnamoorlog, dus als student daartegen demonstreren was op zich niet zo vreemd, maar als 23-jarige beginnelinge vond ik het wellicht toch net wat te lastig om via een protestmars wat al te nadrukkelijk voor mijn geaardheid uit te komen. Achteraf gezien een gemiste kans. De homo’s en lesbiennes die daar toen liepen (we spraken nog niet over LHBTI+) hebben de loop van de Nederlandse LHBTI+-geschiedenis definitief veranderd.

Nu vraag ik me af waarom ik destijds niet gegaan ben. En vind ik het jammer dat ik niet gegaan ben. Ik heb daarna de schade wel ingehaald, maar net die ene, historische protestmars heb ik – opzettelijk of per ongeluk – gemist.

vecht mee

Dus, als je als LHBTI+-er wilt demonstreren, doe dan mee, is mijn advies. Je weet namelijk nooit wat de (historische) impact van die demonstratie kan zijn. En als je echt overtuigd bent van het nut van een demonstratie, laat dan niets of niemand je vertellen dat je het niet moet doen. Sterker nog, ik hoop juist dat meer LHBTI+-ers de straat op zullen gaan, want we hebben nog genoeg om voor te vechten.

En angst is een slechte raadgever.

Altijd.

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!