Het leven van een punkrock vlinder
De saaiste rupsen kunnen in de wonderlijkste vlinders veranderen. Zo was Merrill Nisker in de jaren 90 een keurige kleuterjuf. Maar haar liefde voor muziek dwong haar een ander pad in te slaan. En inmiddels gaat zij door het leven als Peaches; een electroclash punkrock zangeres en feministisch icoon.
Tekst: Remco van Dam
Haar bijzondere metamorfose is nu te zien in de documentaire Teaches of Peaches. Nou hoor ik je denken: waar kan ik haar van kennen? Wikipedia meldt dat dit Canadese fenomeen doorbrak begin 2000 met albums als Fatherfucker en Teaches of Peaches.
Op de laatste staat haar signature song: Fuck the Pain Away. Verschillende fims en series gebruikte haar alternatieve muziek, zoals: Mean Girls, L is the word, Lost in Translation, Sex Education en Southpark. Ze had in 2004 bijna de GLAAD media awards (grote Amerikaanse lhbti prijs) gewonnen in de categorie muzikanten, maar verloor van Rufus Wainwright.
De documentaire begint met haar voorbereiding op een jubileum tournee in 2022, 20 jaar na haar doorbraak. We leren haar entourage kennen: haar muzikanten, haar dansers, haar partner en zelfs haar kapper. Daarnaast zien we haar ontwikkeling van muzikale kleuterjuf via allerlei bandjes tot een eigenzinnige popzangeres.
Te sexy
Peaches weigert in een vakje te passen en doet alles onder het kopje zelfexpressie. Ze is queer en questioning in optima forma. Alhoewel, ze zat even bij Sony en trad zelfs op bij het Britse Top of the Pops. Het werd een grote flop. Haar act was te heftig en sexy voor het grote publiek. Daarnaast wilde Peaches niet aan de verwachtingen van de platenmaatschappij voldoen. Ze was niet meisjesachtig genoeg en praatte liever over haar schaamhaar. Dus ging ze haar eigen, anarchistische weg.
De documentairemakers zijn duidelijk grote fans. Teaches of Peaches zit bijvoorbeeld vol met haar muziek. In de songs combineren ze verschillende optredens, van vroeger en nu. Dat pakt soms goed uit, soms ook niet. Dan wordt pijnlijk duidelijk dat de jonge punk chick nog een boosheid en rauwe kracht uitstraalt die de gearriveerde Peaches mist. Anno nu is haar optreden eerder entertainment dan een statement, met gekke kapsels, hoedjes in de vorm van vagina’s en harige jurkjes. Daar veranderen verhaaltjes over schaamhaar of een pro choice T-shirt niets aan.
Glutenvrije Macaroni
Een groter pijnpunt van deze lange documentaire is dat het vooral aan de oppervlakte blijft. De bewondering van de makers voor Peaches wreekt zich. In de interviews weten ze amper tot haar door te dringen. Een nummer als Fuck the Pain Away bijvoorbeeld, dat schreeuwt om de vraag: wat was de pijn die deze song inspireerde. De makers gaan daar aan voorbij. Zij laten liever iemand aan het woord die zegt dat het nummer zo geweldig is.
Qua persoonlijke diepte moeten we het dan hebben van de interviews met haar man. Hij vertelt af en toe wat fun facts. Zo hebben ze niet vaak seks en houdt Peaches van uitslapen, natuurlijke wijn en glutenvrije macaroni. Helaas niet heel spannend. Deze punkrock vlinder blijkt toch een keurig meisje gebleven.
Teaches of Peaches draait nu in de bioscoop.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
