Pogroms. Kristallnacht. Jodenvervolging. Na het volledig uit de hand gelopen bezoek van de Maccabi-fans aan Amsterdam, kwamen allerlei vergelijkingen met nazi-Duitsland voorbij. En daarmee allerlei waar- en onwaarheden waar ik eigenlijk geen zinnig woord over kan zeggen. Ik was er niet bij.
Tekst: Rick van der Made
Wat ik wel weet, is dat de Amsterdamse LHBTI+gemeenschap al jaren gebukt gaat onder geweld en pesterijen van puberjongetjes met jassen met bontkraagjes op scooters en van taxichauffeurs. Van regenboogvlaggen die van gevels afgerukt en in brand gestoken worden. Van drags die door uber-chauffeurs niet worden meegenomen. En van homo’s die in elkaar geslagen worden.
Daar was ik zelf een keer bij.
prik
Ik zou Halsema, haar wethouders en het voltallige gemeentebestuur willen adviseren eens te gaan praten met de eigenaren van gay bar Prik in de Spuistraat, waar je als bezoeker ‘s zomers op het terras grote kans loopt bespuugd, uitgescholden of gemolesteerd te worden.
De Maccabi-rellen in Amsterdam noopten de burgemeester tot het uitspreken van de woorden ‘gitzwarte dag’. Toen ik haar zag spreken, dacht ik terug aan de toespraak die ze onlangs hield over 750 jaar Amsterdam. Hoe vrolijk ze toen keek.
Halsema’s toespraak over deze viering is wellicht tekenend voor de huidige positie van de LHBTI+gemeenschap in Amsterdam. Ze sprak wel over kerken, synagogen en moskeeën die er door de eeuwen heen gebouwd werden, maar ze sprak met geen woord over de invloed van de LHBTI+gemeenschap van – pak ‘m beet – de laatste honderd jaar op onze hoofdstad.
gay capital
Vanaf ongeveer de jaren ‘70 van de vorige eeuw is Amsterdam jarenlang de gay capital van de wereld geweest. De IT was the place to be, het allereerste ‘homohuwelijk’ werd er gesloten, en Pride is inmiddels het grootste buitenevenement van ons land geworden.
In de afgelopen vijftig jaar heeft onze regenbooggemeenschap Amsterdam en daarmee ons land misschien wel meer echte en oprechte tolerantie, vrijheid en liefde laten zien dan alle eeuwen van Amsterdamse kerken, synagogen en moskeeën bij elkaar.
Maar we worden niet genoemd.
Nu joden opnieuw door de straten van Amsterdam opgejaagd worden, spreekt heel de wereld er schande van. En terecht. Elk geweld is abject. In Gaza. Op een muziekfestival in Israël. In Libanon. In de straten van Amsterdam. En op het terras van café Prik.
Terecht dus dat de burgemeester sprak over een gitzwarte dag. Dat was het ook. En dat terwijl de NCTV-coördinator eerder had gemeld dat er omtrent de voetbalwedstrijd geen concrete dreiging was.
Wij als regenbooggemeenschap weten inmiddels wel beter.
risicovol
Onder Halsema’s burgemeesterschap is het immers steeds risicovoller geworden om ergens in de stad nog een regenboogvlag uit te hangen. Als ze toekomstige risico’s voor de stad wil inschatten, moet ze voortaan niet de NCTV-coördinator raadplegen, maar liever met de terrasbezoekers van café Prik gaan praten.
Zij weten namelijk precies wat er speelt in haar stad. Zij weten dat als je wegkijkt als de regenboogvlag in brand staat – als je dan je mond niet opentrekt – je niet raar moet staan te kijken als andere vlaggen ras zullen volgen.
Maar de burgemeester zwijgt ons liever dood.
Met alle gevolgen van dien.
Rick van der Made (Breda, 1968) is oud-hoofdredacteur van Gaykrant. Hij is ook dichter en columnist. Rick woont met zijn huisgenote Pascale en hun twee katten Boris en Klaas in Hooge Zwaluwe.