Jafeth Jacobs: Queerlijke Kwesties 6

Naar mijn overtuiging hebben wij allemaal onze issues, omdat we allemaal een verhaal hebben. Deze column is ontstaan vanuit de gedachte dat het noodzakelijk is om onderwerpen aan te snijden waarover we het normaal gesproken niet zo snel hebben. We bespreken ze liever niet omdat deze Queerlijke Kwesties vaak emoties oproepen. In de komende columns zal ik dieper ingaan op mijn persoonlijke ervaring. Het is aan te raden om de voorgaande Queerlijke Kwesties te lezen om mijn verhaal beter te kunnen begrijpen.

Tekst: Jafeth Jacobs

In mijn vorige column gaf ik aan dat ik het zou hebben over vrienden die familie worden, oftewel: de voor de meesten van ons bekende Engelse term chosen family. Echter, ik wil eerst een ander belangrijk thema bespreken, dat nauw verbonden is met dit onderwerp: liefdesverdriet.

Het heeft me vaak beziggehouden waarom ik me al op jonge leeftijd zo aangetrokken voelde tot artiesten die zingen over liefdesverdriet, zelfs voordat ik zelf ooit een romantische relatie had ervaren. Opmerkelijk genoeg zag ik ook veel homoseksuele mannen om mij heen die een sterke band hadden met zangeressen die vaak over dit thema zingen.

familie

Hoewel liefdesverdriet een universele ervaring is, realiseerde ik me dat voor velen van ons het eerste echte liefdesverdriet vaak plaatsvindt binnen onze eigen familie of veilige omgeving. De pijn van afwijzing door je familie vanwege je seksualiteit of genderidentiteit is een van de diepste vormen van emotioneel leed. Dit omdat het leidt tot een intens gevoel van verlies en het gevoel niet geliefd of gewaardeerd te worden door degenen die onvoorwaardelijke steun zouden moeten bieden.

Tegelijkertijd zijn er binnen onze gemeenschap ook verhalen van mensen wiens familie geen probleem maakt van hun seksuele oriëntatie of genderidentiteit, maar die toch worstelen met zelfacceptatie en het omarmen van hun eigen identiteit. Het boek Confettiregen, waarin Splinter Chabot zijn persoonlijke ervaringen deelt over zijn zoektocht naar zelfacceptatie en zijn identiteit als queer persoon, is hier een treffend voorbeeld van. Logischerwijs kan afwijzing door de familie een extra laag van pijn toevoegen en de interne strijd die velen van ons ervaren, verergeren.

geïnternaliseerde homofobie

Dit kan leiden tot innerlijke zelfafwijzing en een voortdurende worsteling om ons authentieke zelf in overeenstemming te brengen met de verwachtingen van onze familie. De stress en emotionele impact van familieafwijzing kan bijdragen aan mentale gezondheidsproblemen zoals depressie, angst en zelfs suïcidale gedachten—problemen die ik persoonlijk heb ervaren omdat ik opgroeide in een niet-bevestigende omgeving.

Ik wil benadrukken dat elke ervaring uniek is. Hoe we reageren op familieafwijzing kan sterk variëren. Voor sommigen kan dit een keerpunt zijn dat persoonlijke groei en een reis naar zelfacceptatie op gang brengt. En voor anderen kan de pijn echter een blijvende bron van verdriet blijven. Voor mij was het een mengeling van beide. Enerzijds heeft de ervaring me geholpen om te groeien en heeft het me gemotiveerd om een pad van zelfontdekking en zelfacceptatie te bewandelen. Anderzijds was het ook pijnlijk en is het een wond die, hoewel deze met de jaren aan het genezen is, nog steeds invloed heeft op mijn leven.

chosen family

Gelukkig had ik mensen om me heen met wie ik mijn leven kon delen en die naar me luisterden zonder te oordelen. Dit maakte het voor mij gemakkelijker om te groeien en mezelf te accepteren, terwijl ik met mijn pijn omging. Het benadrukt de cruciale rol van gekozen familie binnen onze gemeenschap bij het creëren van een ondersteunend en accepterend netwerk.

Het is dan ook begrijpelijk dat velen van ons troost vinden in liedjes die onze ervaringen weerspiegelen. Ik denk dat liedjes over liefdesverdriet vaak deze intense emoties aanspreken en een manier bieden voor ons om onze eigen gevoelens te begrijpen en te verwerken. Tenminste, dat is mijn mening. Ik ben benieuwd naar jouw mening hierover; laat het vooral weten in de comments.

Zanger en Songwriter Jafeth Jacobs groeide op in een zeer conservatief gezin, waar hij leerde hoe het was om de wereld zwart-wit te zien. Toen hij ouder werd begon hij zichzelf vragen te stellen en ontdekte hij dat er een groot grijs gebied is. Hij moest vechten voor zijn vrijheid en vond zichzelf uiteindelijk via zijn muziek.