Tot voor kort woonde ik in Haarlem, maar inmiddels ben ik verhuisd naar Amsterdam. Toen ik net in Haarlem kwam wonen, zocht ik als adjunct-hoofdredacteur van deze krant vaak naar queer plekken om af te spreken. Wat me verbaasde, was dat er geen queer bar was. Dat had ik niet verwacht, zeker niet in Regenboogstad Haarlem. Dus toen ik hoorde dat Haarlem een Pride én een queer bar krijgt, moest ik natuurlijk op onderzoek uit.
Tekst: Lilly Akuma
Banner foto: Jasper van Staveren
Foto’s: Pride Haarlem Organisatie
Er is een mooie samenwerking ontstaan tussen Pride Haarlem en Queer Haarlem. Waar Pride Haarlem groots wordt gevierd op 14 September, trapt Queer Haarlem al eerder af met een vol programma op 5 september. En dat loopt door tot 15 september. Ja, je leest het goed: tien dagen lang een vol programma!
laten zien dat liefde liefde is
Voor dit artikel sprak ik Dallas Angel, een Haarlemse dragqueen die deel uitmaakt van de organisatie. “Met Pride Haarlem willen we bewustwording creëren bij een veel breder publiek, daarom zijn er zowel binnen- als buiten-evenementen. Door middel van de buitenfeesten maak je het mogelijk om mensen in aanraking te laten komen met Pride die dit normaal gesproken misschien niet zouden opzoeken. We willen laten zien dat liefde liefde is.”
“Met Pride Haarlem willen we bewustwording creëren bij een veel breder publiek”
Dallas Angel
Om het een breed gedragen feest te maken, werken Queer Festival Haarlem en Pride Haarlem samen. Op die manier wordt verdieping aan het inhoudelijke programma gegeven. De opening wordt gevierd in de Lavender; de nieuwste plek voor en door queers in Haarlem. Maar ook de rest van de week staat vol met activiteiten op het gebied film, kunst, theater, muziek, dans, en diverse talks en events. Het programma biedt onder andere de theatervoorstelling Becoming Fluid in De Schuur, ‘Dit Lichaam van Ons’ in de Nieuwe Vide, ‘DrekManor XL’ in Theater de Liefde, Miss Fucksia’s Drag Bingo in de Koepel, Club F*cked in Lavender, en ‘Fuck the Cistem’ in Club3.
the next drag angel
Het eerste weekend wordt afgetrapt met een van de grootste dragcompetities van Nederland: The Next Drag Angel. Twaalf dragartiesten strijden om de titel van The Next Drag Angel 2024 en een hoofdprijs van €2.500,-. Met twee hosts en een jury van experts wordt de winnaar die avond bekendgemaakt.
Misschien denk je: ‘een dragcompetitie, waarom?’ En dat vroeg ik me ook af, dus vroeg ik Dallas hier naar.
Dallas: “Ik doe aankomende februari tien jaar drag, zowel in binnen- als buitenland. Als er in de regio Haarlem wordt gedacht aan drag, dan word ik vaak gevraagd. Omdat ik zoveel kansen heb gekregen, wil ik mijn kennis graag overdragen op een creatieve manier.”
blijven leren
Wat Dallas vertelt herken ik zelf ook; als het om drag gaat ben je eigenlijk nooit uitgeleerd. Er zijn zoveel verschillende facetten waarin je beter kunt worden, dat je zelfs na dertig jaar nog steeds iets nieuws kunt leren. Dat weet ik dankzij mijn vele gesprekken met dragqueens, want zelf kom ik nog maar net kijken in dragland. Voor mij is dit ook één van de redenen waardoor ik zo ontzettend blij word van drag in mijn leven. Voor Dallas is het een reden waarom ze altijd nee heeft gezegd tegen zogenaamde dragdochters. Dat zijn protegees die door de dragqueen in kwestie aan de hand worden genomen bij hun eerste stappen op hakken.
Toch wil Dallas haar kennis graag op een leuke manier overdragen en een platform geven aan drags die dat zoeken. “Ik wilde een competitie opzetten waarin iedereen iets wint, niet één die alles wint,” legt Dallas uit. “Daarom zijn er vier hoofdprijzen en een kleine prijs voor iedereen. De jury is heel divers, niemand in de jury doet een vergelijkbare vorm van drag.”
Deze diversiteit maakt mij als redacteur van Gaykrant natuurlijk heel blij. Lokale drag is toch echt anders dan wat je op tv ziet. Drag is een groot onderdeel van de stem van de LHBTIQ+. Deze diversiteit is belangrijker dan ooit, om ervoor te zorgen dat iedereen binnen onze community een stem krijgt.
drag
Pride is een protest, zo is drag. Hoe langer ik erover nadacht, hoe logischer het werd: Drag en Pride horen samen. Maar hoe passen pageants, oftewel verkiezingen, dan in dit geheel? Daarvoor moeten we even terug naar de oorsprong van dragpageants. Die begonnen in het begin van de 20e eeuw in Harlem, New York. De dragballs waren onderdeel van de ballroomcultuur in New York.
Deze balls in de jaren 1920 en 1930 waren belangrijke evenementen. Deelnemers werden beoordeeld op hun uiterlijk, elegantie, en vermogen om een personage te belichamen. Ze waren niet alleen maar bedoeld als vermaak, maar belichaamden ook verzet tegen gendernormen en de raciale discriminatie van die tijd. Deze geschiedenis heeft de dragpageants gevormd tot de evenementen we die nu kennen.
“Pride is een protest, zo is drag.”
Lilly Akuma
peageants
In de jaren 1950 en 1960 kregen de verkiezingen hun huidige vorm. De Jewel Box Revue, een van de eerste dragrevues in de Verenigde Staten, speelde een grote rol in de popularisering van drag. Deze revue toerde door het hele land en bracht drag naar een breder publiek. Dat leidde tot de oprichting van dragpageants die waren gemodelleerd naar traditionele schoonheidswedstrijden, maar de focus bleef op de kunst van drag.
Dragpageants werden snel een belangrijk fenomeen binnen de LHBTIQ+ gemeenschap. Ze boden dragqueens erkenning en respect, en bevorderden gemeenschapszin en solidariteit. En dat is iets wat we nu meer dan ooit nodig hebben. Haarlem zet dan ook een grote stap door een evenement te organiseren dat niet alleen een feest is, maar ook een educatieve en creatieve week, die draait om verbinding.
Wij kunnen niet wachten om jullie tijdens deze dagen van Pride & Queer in Haarlem te zien!
Lilly Akuma
Wil je meer informatie over Pride Haarlem, dat vind je hier: https://pridehaarlem.com/
Meer informatie over Queer Haarlem vind je hier: Queer Haarlem
Wil je kaartjes kopen voor The Next Drag Angel?: Koop ze hier
Lilly Akuma is onze Adjunct-Hoofdredacteur. Ze is een drag artiest die zowel als drag king als queen schittert, afhankelijk van het verhaal dat ze wil vertellen. Haar optredens combineren theater, muziek en expressieve kunstvormen, waarbij ze diverse thema’s belicht en de grenzen van gender en identiteit op een uitdagende manier verkent. Onder haar motto “Drag is de kunst van protest” zet ze zich in voor diversiteit.