Columnist Eduard Hoekstra schrijft over alledaagse bijzondere dingen. Even bijpraten noemt hij dat. Ook deze zomer is hij de rode draad niet kwijtgeraakt. Dit keer wil Eduard even bijpraten over ouder worden en herinneringen.
Tekst: Eduard Hoekstra
Foto: Tuxyso
Ik ben weer op vakantie geweest en dat is een periode waarin gedachten opkomen en verdwijnen, puur op associatie. Als ik aan het lezen of wandelen ben, herinner ik me soms dingen uit mijn jeugd, die ik dacht vergeten te zijn.
Zo herinner ik me dat ik een tijd lang op zondagmiddag bij de dominee thuis met zijn zoon ging spelen, geen idee waarom, want ik was niet bevriend met zijn zoon. Dezelfde man vertelde me tijdens catechisatie dat hij er niet omheen kon dat in de bijbel stond dat homoseksualiteit een gruwel in de ogen van God was. Ik moest hem eraan herinneren dat er ook stond dat Gods liefde boven alles stond. Ik was zestien, onvergeeflijk toch? Ook heel erg, ik blèrde in de auto onophoudelijk Du van Peter Maffay, dat moet voor de andere inzittenden een hel zijn geweest.
Aan het Zeeuwse strand bewaar ik alleen goede herinneringen: de hele dag spelen, waterijsjes, krentenbollen, flessen Exota en lange wandelingen met mijn moeder naar Zoutelande. Mijn levenslust en optimisme konden niet stuk, en gelukkig maar.
Eduard Hoekstra (1956) is barkeeper/entertainer, psycholoog, journalist en schrijver. Hij woont in Amsterdam en heeft twee kinderen. Hij houdt van eilanden, lezen, pittig eten en zwemt elke dag. Meer lezen van Eduard? Klik dan hier!
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
