Tijdens het voorgesprek met Sylvia van der Gragt, één van de oprichters van Pink Parents, blijkt al dat dit een goed interview gaat worden: Sylvia praat wel. Als oprichter van dé webshop voor regenbooggezinnen en ervaringsdeskundige heeft ze genoeg te vertellen over een onderwerp dat voor heel wat mensen nog veel vragen oproept: Regenboogouderschap. Dat was bij Sylvia en Wendy trouwens niet anders, toen zij begonnen aan hun traject. Hun ervaring delen ze nu met anderen, want deze Pink Parents gunnen iedereen een mooi regenbooggezin.
Tekst: Ronald Mol
Wat hen daarbij vooral opviel was dat er weliswaar een groot aanbod aan kraamcadeautjes was, maar bijna niets dat inspeelde op hun situatie. Het idee voor een webshop was na de komst van hun dochter dan ook snel geboren. Met het inspelen op een specifieke groep, kwamen ook al snel specifieke vragen. Pink Parents groeide daardoor uit tot iets groters: een platform voor regenboogouders. Sylvia en Wendy delen informatie en ervaringen met queer (wens)ouders om ze verder te helpen tijdens hun kinderwenstraject of het regenboogouderschap.
Het begin
Wat was de aanleiding om te beginnen met Pink Parents?
“Het idee van de webshop ontstond toen wij Evy verwachten,” vertelt Sylvia. “We kwamen erachter dat er heel weinig kraamcadeautjes zijn voor gezinnen zoals dat van ons. Gezinnen met twee moeders of twee vaders, of welke niet-heteronormatieve samenstelling dan ook. Je krijgt bij een geboorte namelijk heel veel cadeautjes en dat is natuurlijk hartstikke lief. Maar er zat niets tussen dat specifiek gericht was op een gezin bestaande uit twee moeders met een kind. Dat verbaasde ons. Toen zijn wij zelf gaan kijken of er wel aanbod was. We zagen wel een enkel leuk rompertje, maar er was vrijwel geen keuze.”
Ze vervolgt: “Dat moet in deze tijd toch anders! Ik ben zelf grafisch vormgever, dus de eerste ontwerpen en opzet van de website waren snel gemaakt. Vervolgens hebben we een drukpers gekocht voor het bedrukken van de rompertjes en T-shirts. We zijn begonnen met Pink Parents door het maken van kraamcadeautjes voor regenboogouders. Het assortiment begon met enkele rompertjes en onze populaire “Homofiele doek”, een parodie op de bekende hydrofiele doek. Hierna volgde ‘Welkom klein wonder’, een herinneringen boek waar (aanstaande) ouders de komst van hun kleintje in kunnen bij houden. Deze is genderneutraal opgesteld en geschikt voor iedere gezinsvorm, ook voor pleegouders en adoptieouders.
In de webshop vind je inmiddels allerlei producten voor zowel wensouders als regenbooggezinnen met kinderen van nul tot ongeveer twaalf jaar. Denk hierbij aan informatieve magazines, een speciale Pride kids collectie, boeken, speelgoed en complete cadeaupakketten. We hebben de webshop zo inclusief mogelijk opgezet, zodat hopelijk iedereen er een passend product kan vinden. Je kunt bij ons bijvoorbeeld ook terecht voor Moederdag, een verjaardag of Vaderdag.”
Oei, ik groei!
Maar hoe ga je dan van webshop naar platform?
“Al snel merkten we dat steeds meer mensen ons wisten te vinden. Ze kwamen niet alleen voor een leuk cadeautje maar ook met allerlei vragen bij ons. Ze vroegen naar onze ervaring tijdens ons kinderwenstraject of stelden vragen over het ouderschap.
Het werd ons duidelijk dat er vanuit wensouders veel vraag is naar het uitwisselen van ervaringen. Je kunt online allerlei informatie vinden, maar bijvoorbeeld niet hoe een zelf-inseminatie in de praktijk gaat en wat dat persoonlijk met je doet. Een persoonlijke ervaring van iemand kan steun geven en je helpen jouw wensen duidelijk te krijgen. Via ons platform proberen we zo veel mogelijk ervaringen te delen.
En hoe doen jullie dat?
“We hebben inmiddels een aantal bloggers, waaronder bijvoorbeeld een draagmoeder die puur vanuit zichzelf haar traject beschrijft. Er staan persoonlijke verhalen van regenbooggezinnen en wensvaders op de site. Via onze bloggers krijg je echt een hele persoonlijke inkijk in hoe een kinderwenstraject verloopt. Of hoe anderen omgaan met vraagstukken over regenboogouderschap. Ook vind je in de webshop verschillende e-magazines met informatie en ervaringen.”
En hoe wordt dat ontvangen? Loopt het storm bij jullie?
“Onze webshop en platform groeien. Daarnaast staan we ook steeds vaker op evenementen, zoals de informatiemarkt tijdens Pride in diverse steden. De reacties die je dan krijgt zijn ontzettend leuk, iedereen reageert zo enthousiast op onze producten! Ook spreken we veel mensen over hun kinderwens of regenbooggezin. Het is heel leuk om mensen iets te kunnen bieden wat ze missen.”
verrassende vragen
En zijn er nu nog vragen waarvan jij zegt: Goh, daar weet ik ook even geen antwoord op?
“Ja, natuurlijk! Ik heb zelf aardig wat verschillende trajecten onderzocht en meegemaakt, dat geeft een heel stuk ervaring en helpt me om me in te leven in anderen. Maar iedere situatie is anders en iedereen maakt daarin zijn eigen persoonlijke keuzes. Het gaat er ook niet om dat wij alles weten. We willen vooral een luisterend oor bieden en mensen aan het denken zetten. Dat doen we door vragen te stellen en vanuit verschillende invalshoeken ervaringen op ons platform te delen.
Anders kijken
Gebeurt dat vaak, dat mensen hierdoor toch ook weer op een heel andere manier naar iets kijken?
“De meeste mensen hebben aan het begin van hun traject een bepaald idee van hoe ze het wel of niet zouden willen. Een kritische vraag of toch een mogelijkheid onderzoeken waarvan je dacht dat die niet bij je paste, kan soms echt iets openen.”
Wat ons opvalt is dat ouders veel keuzes overdenken. Natuurlijk met de gedachte: hoe zou deze situatie voor het kind zijn? Toch houden veel wensouders daarbij onbewust ook rekening met hun eigen onzekerheden. Neem als voorbeeld een lesbisch stel waarvan de niet-biologische ouder twijfelt: ‘Ben ik dan niet het vijfde wiel aan de wagen als er een vader in beeld is, of gaat het kind mij wel als een echte ouder zien?’ Deze twijfels kunnen invloed hebben op keuzes die vooraf gemaakt worden. Het is echter vaak zo dat zodra het kindje geboren is, ouders veel meer vanuit het belang van het kind gaan denken. De vraag die je jezelf tijdens het traject steeds zou moeten stellen is dan ook: maak ik deze keuze vanuit een angst van mij, of is het in het belang van het kind?”
“We merken zeker dat er wensouders zijn die na een gesprek andere opties toch ook gaan onderzoeken. Ik zeg niet dat ze daar dan uiteindelijk ook voor kiezen. Maar door andere opties te onderzoeken krijg je meer inzicht en kennis, ook over jezelf. Je kunt bijvoorbeeld willen kiezen voor een voor jou onbekende donor. Als je daarnaast ook het traject van een bekende donor onderzoekt, kan het zijn dat je daar alsnog niet voor gaat, maar dat je wel iemand kiest die openstaat voor contact als het kindje daar behoefte aan krijgt.”
Maar het is in Nederland natuurlijk niet meer mogelijk om volkomen anoniem donor te zijn, toch?
“Dat is waar, een kind kan zelf vanaf het zestiende levensjaar informatie opvragen en bij een aantal klinieken is dat met toestemming van de ouders al mogelijk vanaf twaalf jaar. Maar dat is voor sommige kinderen alsnog best laat. Er zijn kinderen die daar eerder behoefte aan hebben. Dat is dus zoiets wat je vooraf veel overdenkt, want de keuzes die jij tijdens je traject maakt hebben invloed op het leven van je kind.”
actueel
Zijn er zijn er bij jou ook dingen geweest waarvan je echt zegt: daar had ik totaal niet bij stil gestaan, of dat vraagstuk zag ik echt niet aankomen?
“Ja, de keer dat ik even met mijn mond vol tanden stond was op het kinderdagverblijf. Het overviel me dat een kind van drie vanuit de zandbak vroeg: “Heeft Evy ook een papa? Hoe heet die dan?” Ik weet nog dat ik dacht: ‘Wow, die zag ik nog helemaal niet aankomen, hoe ga ik hierop reageren?’ Want onze dochter had daar zelf nog geen vragen over gesteld. We hadden ons vooral gericht op wat we Evy wilden vertellen. Ik had er niet bij stil gestaan dat andere kinderen in haar omgeving zo jong ook al vragen zouden stellen.”
Dat is op dit moment ook super actueel hè? Met Caroline van der Plas die zegt dat we die “gekkigheid” op scholen maar aan banden moeten leggen. Hoe sta jij daar als regenboogouder tegenover?
“Des te minder voorlichting, hoe onbekender het wordt. Hoe minder kinderen meekrijgen over de verschillende gezinsvormen, genders en seksuele voorkeuren, hoe ‘vreemder’ ze er dan tegen aan kijken. Zij [Van der Plas] heeft echt geen idee hoe slecht het is voor de acceptatie van mensen zoals wij.
laat ze de wereld zien
Sylvia vervolgt: “Daarom zeggen wij bijvoorbeeld ook: leer kinderen van jongs af aan over verschillende gezinsvormen en genders. Dat geldt zowel voor LHBTIQ+ gezinnen als voor hetero gezinnen: laat je kinderen andere situaties zien. We wonen hier met z’n allen op een kleine planeet en we moeten het met elkaar regelen. Dan is het fijn als je verschillende samenlevingsvormen kent en verschillende mensen ziet. Je hoeft niet per se hetzelfde te zijn of te doen; als je elkaar maar accepteert.”
Jullie hebben nu ondertussen al heel wat mensen op weg kunnen helpen. Zijn er dan nog momenten bij waarvan je zegt: ‘Kijk, hier doe ik het voor’?
“Absoluut. Ik vind het elke keer bijzonder als mensen ons in vertrouwen nemen. En heel gaaf als we ze bij bepaalde keuzes verder kunnen helpen.”
voor de papa’s
Jullie zijn een regenbooggezin met twee moeders. Maar wat kunnen jullie bijvoorbeeld nog meegeven aan aankomende vaders?
“Als je een kinderwens hebt: ga ervoor. Het is voor mannen misschien lastiger dan voor vrouwen, maar er zijn wel degelijk mogelijkheden. Bereid je erop voor dat je een traject in gaat waarin je wordt geconfronteerd met keuzes en veel ups en downs. Dat is pittig, dus zorg goed voor elkaar en zoek vooral ook steun en support.”
Als je kijkt naar de dingen die in Nederland nog niet goed geregeld zijn, wat frustreert jou dan nog het meest?
“Wat ik heel jammer vind, is dat het voor regenbooggezinnen – en vooral de mannen – zo slecht geregeld is. Een mannenstel mag bijvoorbeeld geen oproep plaatsen om een draagmoeder te zoeken. Dan denk ik: hoe dan? Je hebt de optie van een draagmoeder, maar je mag die niet actief gaan zoeken? En daar houdt het niet bij op. Want als de ouders een getrouwd lesbisch stel zijn, dan is ook de partner die het kind niet heeft gedragen automatisch voor de wet een ouder.
Dit in tegenstelling tot twee getrouwde mannen. Als ze uiteindelijk- via een draagmoeder die geen ouderrol vervult -een kindje krijgen, dan moeten ze alsnog een jaar wachten voordat ze het adoptieproces mogen regelen. Ik denk dat zoiets anders kan in Nederland. Dat je een vrouw niet voor het draagmoederschap mag betalen, zoals in het buitenland vaak gebeurt, dat vind ik logisch. Maar er moet toch een makkelijkere manier zijn om een draagmoeder te vinden? Er zijn genoeg vrouwen die dat wel willen.”
wens en droom
Ik kan me voorstellen dat zulke mensen wel bij jullie bekend zijn, omdat ze zich misschien juist ook met zo’n vraag als wensouder bij jullie melden?
“Nou, we hebben geen bestand van donoren of draagmoeders. We proberen iedereen wel de mogelijkheid te geven om hun persoonlijke verhaal te delen. Je mag niet zo duidelijk zeggen; ‘We zoeken een draagmoeder’. Maar je mag wel vertellen over je onvervulde kinderwens. Wij maken op onze site ruimte voor ervaringen van zowel ouders als wensouders.”
Wat is jullie droom met pink Parents?
“We hopen dat Pink Parents een begrip wordt in de regenboogcommunity. Als je een kinderwens hebt, er is een kindje op komst of je bent regenboogouder; dat je dan weet: je moet bij Pink Parents zijn. Dat we niet alleen dé webshop zijn voor de leukste cadeautjes, maar ook hét platform voor al je informatie en ervaringen. We hopen nog heel veel wensouders en regenboogouders op weg te helpen en blij te kunnen maken.”
Wat zou de laatste tip zijn die je onze lezers zou willen meegeven?
“Ik hoop vooral dat jullie lezers een kijkje nemen op onze website en ons laten weten wat ze van Pink Parents vinden. Ook als mensen nog iets missen, horen we het graag, dan weten we waar we verder mee aan de slag kunnen!”
Pink Parents is ook te volgen op Facebook en Instagram
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
