Deze keer in Remco Recenseert: Nata per Te. Het waargebeurde en ontroerende verhaal van Luca en Alba. Over een man die vader wil worden en een klein meisje dat geen vader kan krijgen.
Tekst: Remco van Dam
Vroege ochtend 2017 in Napels. Een meisje wordt geboren in een ziekenhuis. De moeder neemt de benen, haar baby’tje achterlatend bij de verpleegsters. Zij noemen haar Alba, naar de dageraad. Er volgt een zoektocht naar de geschikte ouder. Omdat Alba is geboren met het downsyndroom wijzen alle pleeggezinnen haar af. En zo komen ze uit bij Luca Trapanese.
Le regole sono regole (regels zijn regels)
Luca is homo, katholiek en alleenstaand. Hij houdt ervan mensen te verzorgen en werkt in een woongroep voor verstandelijk beperkten. En hij heeft een sterke behoefte om vader te zijn. Maar in Italië hebben alleenstaanden en homoseksuelen in praktijk niet dezelfde rechten als heteroseksuelen. Dus na een gesprek bij de rechtbank wordt hij afgewezen. Maar een ‘normaal’ gezin wil Alba niet adopteren. Dus gaat Luca de strijd aan om vader te mogen zijn.
de director’s choice
Over dit waargebeurde verhaal zou je verschillende films kunnen maken: een politieke aanklacht of een rechtbankdrama bijvoorbeeld. Maar regisseur Fabio Mollo richt de camera vooral op zijn hoofdfiguur. Hoe nobel Luca’s intenties ook zijn, Mollo schildert hem niet af als een heilige. In dit portret leren we hem kennen door zijn relatieperikelen, een grote jeugdliefde en zijn geworstel met het geloof. Maar ook in andere kwesties leren we Luca kennen.
Op een gegeven moment mag hij Alba tijdelijk verzorgen. En dan loopt ie tegen de kwesties aan die alle jonge ouders kennen. Hoe moet dit? Kan ik dit wel? En hij wordt beperkt door zijn eigen trots. Ondanks dat hij iedereen graag helpt, wijst hij zelf alle hulp stelselmatig af. Want hij moet zijn problemen alleen oplossen.
Regisseur Mollo noemt zich een queer explorer. Zijn studie naar Luca’s karakter is intrigerend en ontroerend. Helaas gaat dat ten koste van de compactheid van het verhaal van Nata per te. Na anderhalf uur gaat de film een beetje trekken en verzandt in getob, seksuele avonturen en herinneringen. Leuk allemaal, maar je denkt dan: hoe gaat het nu verder met Alba?
advocate als reddende engel
De film wordt gered door Luca’s advocate Teresa Ranieri, een komische rol van Teresa Saponangelo. De standsverschillen tussen Luca en haar vormen een interessante dimensie. Waar hij uit de gegoede burgerij komt, is zij geboren in een Napolitaanse volksbuurt. Dat is niet het enige verschil. Zij is een frisse, nuchtere wind in de emotionele woelwaterwereld van Luca. Zijn strijd voor adoptie wordt bemoeilijkt omdat hij van binnen nog altijd gelooft in het katholieke sprookje van de heilige (heteroseksuele) familie.
Ranieri confronteert hem met zijn minderwaardigheidsgevoelens aangaande zijn homoseksualiteit. En dat helpt hem verder. Want alle queer activisme en regenboogglitter ten spijt is dit in Italië nog altijd een heikel onderwerp. En zo maakt deze film toch nog een politiek statement.
Nata per te gaat vandaag in première.
Remco van Dam (Bodegraven, 1969) werkt als televisiemaker. Hij maakte programma’s als RTL Woonmagazine, RTLZ Beursinside en De Roze Supporters. Zijn passie is film: van Hollywood tot art house. Hij is niet alleen kijker maar werkt ook als vrijwilliger voor diverse festivals. Zo doet hij live interviews met filmmakers op de IDFA (International Documentary Festival Amsterdam) en de Roze Filmdagen.
Meer lezen van Remco? Klik dan hier!