In deze Wijdekerk staat de LHBTIQA+ letter niet op de voorgrond!

In de aanloop naar mijn boekpresentatie en mijn Podcast IK kwam ik opnieuw in contact met de stichting Wijdekerk. Ik mijn boek heb ik ze ook genoemd. Een stichting die ooit als een heel klein zaadje geplant werd door Miranda Terpstra. Ze maakte zich hard voor lhbtiqa+ers die niet meer welkom waren in sommige kerken. Ondanks de vele visies die er zijn heeft ze diep geloof en hoop dat de muren tussen mensen binnen kerkelijk Nederland op een dag omgaan. En een ieder zal ervaren dat we werkelijk allemaal éen familie zijn en verbonden in Jezus Christus.

Tekst: Leon Augustijn

Belangrijk is dat er niet over hen gepraat en geoordeeld wordt, of zeg maar rustig veroordeeld werden. Gelukkig is dit kleine zaadje gaan groeien en bloeien. Het kreeg steeds meer wortels en er kwamen steeds meer mensen bij die deze geweldige plant gingen verzorgen en in de zon zetten.

Ik geloof er in! Waarom?

Een tijdje terug was er de jaarlijkse Wijdekerkdag. Geweldig! Op het moment dat ik het gebouw binnenstapte, voelde ik de warmte en de verbinding tussen de mensen. Iedereen was gelijk. Iedereen was aanwezig in het hier en nu. In een andere column schreef ik dat mensen zich te veel afsluiten. Dat was hier niet. Nee, niemand was bezig met de telefoon. Iedereen was in gesprek met elkaar. Veel mensen hoorde ik zeggen: ¨Wat fijn dat je erbij bent, Welkom!” Er werd oprecht doorgevraagd. Er waren verdiepende gesprekken. Mensen stelden zich kwetsbaar op en vertelden hun uitdagingen. Het was een dag waar je bij iedereen zag dat zich vrij en welkom voelde. Of het nu was tijdens de openingsviering, de lunch, theatervoorstelling of het schilderen. Iedereen was een belangrijk onderdeel van die dag. Een dag waar geen oordeel of veroordeling was omdat je anders bent dan de norm.

Tenslotte zijn we allemaal een onderdeel van de norm. Het doet me denken aan de film Jezus Revolution. In deze film is te zien dat anders zijn voor angst zorgt bij mensen die het niet begrijpen en daardoor over mensen gaan oordelen.

Voorbeeld

Nog te vaak krijg ik te horen dat Lhbtiqa+ mensen veroordeeld worden en uit de kerk worden gezet. Het maakt me erg boos. Jezus heeft het nooit zo bedoeld. Jezus had geen oordeel over mensen die anders waren. Nee, hij zocht ze op en gaf troost of legde zijn handen op iemands schouders. Wat mij betreft is de Wijdekerk een voorbeeld voor alle christelijke gemeenschappen. Neem je het op voor degene die anders is of die je niet begrijpt en zoek je de verbinding? Of kies je voor de makkelijke weg en loop met de rest mee en sluit je die ene persoon buiten die anders is. Jezus zou het eerste gedaan hebben, er zijn voor diegene die zich alleen voelt door de negatieve oordelen van anderen.

Waarom?

Iedereen heeft zijn eigen spirituele geloofsleven. Omdat iedereen zijn eigen reis en verhaal heeft. Daarom weten de mensen van de stichting Wijdekerk hoe ze uit liefde en verbinding er voor de ander kunnen zijn. Hier zijn mensen echt mens en is de letter niet op de voorgrond.

Iets wat groeit gaat bloeien en dat doet Wijdekerk! Nu is Wijdekerk zo ver gekomen dat ze een grote mooie boom in bloei is, met zoveel goede initiatieven. Maar zoals elke boom blijft ook deze nog lang groeien en over een tijdje is het niet meer één boom maar een heel bos.

Een luistertip is mijn Podcast IK waar mensen vertellen over hun angst voor afwijzing en waarom ze afgewezen werden.

Leon Augustijn is schrijver, motivator en spreker. Hij schreef zijn autobiografische boek met de wat pretentieuze titel ‘IK’. Niet als egodocument, maar omdat hij zichzelf niet meer wil ontkennen, niet meer wil verloochenen wie hij is. Een hele strijd, die hij niet voor niets op papier heeft gezet. Het is een doorlopend proces dat je kunt volgen door zijn columns of nieuwsbrieven. Zijn boek verscheen in 2023.

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!