Bianca Noomen | Bijzondere BABS

Roze Zaterdag is sowieso al iets bijzonders, zeker als het de eerste keer is dat dit evenement in de provincie Zeeland gehouden wordt. Maar voor Niels te Boekhorst en Marc Boscha werd de dag nog iets meer bijzonder; zij trouwden deze Roze Zaterdag! Het huwelijk werd voltrokken door Bianca Noomen. Gaykrant sprak met deze goedlachse spraakwaterval.

Tekst: Ronald Mol

Aan het enthousiasme van deze bijzondere Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand, oftewel BABS, zal het in ieder geval niet liggen. “Het is van een hobby uitgelopen tot iets waarvan ik nu moet uitkijken dat ik het niet teveel ga doen.” Zegt Bianca desgevraagd. “Maar ik wil het wel als iets bijzonders blijven zien, naast al het andere wat ik al doe. Want dat maakt dat ik er dan ook heel veel passie in kan blijven stoppen.”

Hoe ben je ertoe gekomen om BABS te worden?

“Ik ben zelf twee keer getrouwd en na mijn tweede huwelijk dacht ik: ‘Leuk, zo’n trouwambtenaar; dat ga ik ook doen!’ Maar door allerlei zaken komt het er dan niet van. Maar zo’n tien jaar geleden vroeg mijn beste vriendin of ik haar huwelijk wilde voltrekken, in haar eigen achtertuin. Tegelijkertijd kwam er ook nog een vacature voor BABS in Kapelle, waar ik woon, vrij. Toen vond ik dat ik het helemaal officieel moest maken en liet me beëdigen. Uit ongeveer 65 sollicitanten ben ik het uiteindelijk geworden. En dat bleek gewoon een schot In de roos. Ik heb nog nooit zenuwen gevoeld om een ceremonie te doen, het is echt helemaal mijn ding!”

Wat maakt volgens jou nou een ceremonie tot een goede ceremonie?

“Als je jezelf niet centraal stelt. Want dat is natuurlijk wat ik wat ik veel BABS-en zie en hoor doen. Eigenlijk is het een stukje persoonlijk theater waar je naar kijkt. Het moet natuurlijk wel echt zijn, hè? Maar het moet ook leuk, afwisselend en humorvol zijn. En er mag ook zeker een traan in zitten. Het moet afwisselend zijn en wat ik altijd terugkrijg is: ‘Nou, dit hebben we nog nooit meegemaakt. Van het begin tot het eind ben ik geboeid geweest’. Maar dat heb ik ook met mijn trainingen, want dat doe ik ook. Het is mijn ding om het van het begin tot het eind boeiend te houden. En dat heb je, of dat heb je niet. Dat is dan -denk ik-  een gave.”

De gave van het woord?

“Ja nou, de gave van het woord… Het moet ook charisma zijn. Het gaat erom welke woordkeuze je maakt. Welke stiltes je laat vallen, hoe je het grapje lanceert, of hoe je iemand weet te raken. Want daar gaat het natuurlijk ook om; dat je snel de kern bij een bruidspaar raakt. Ik heb nooit een standaard tekst. Ik maak dat echt voor ieder bruidspaar op maat en dan is het wel mooi als je precies de kern weet te raken. Dìt vinden zij belangrijk in elkaar. Dàt vinden zij belangrijk van hun dierbaren. Die dierbaren betrek ik er ook altijd bij, dus dat is al direct heel persoonlijk.”

Ja, maar als ik deze vraag aan een andere BABS had gesteld, dan denk ik dat die me ook zou zeggen dat het gaat om het bruidspaar en dat je het persoonlijk moet maken. Dus wat maakt jou in dat opzicht uniek?

“Ik denk toch een stukje charisma. Het is net als met een presentator van een televisieprogramma. Je hebt bijvoorbeeld een voorkeur voor Caroline Tensen, of niet. Ik noem maar wat hè, maar je kijkt gewoon graag naar bepaalde mensen. En al die paren kiezen mij als zelfstandig BABS om hun huwelijk te doen. Dat doen ze omdat ik hen aanspreek. Daardoor krijg je ook veel mond op mond reclame. Maar ik denk dat ik gewoon echt een hele wervelende… Nou, ik zeg wel: ‘ik denk’, maar ik weet het eigenlijk wel zeker. Ik zet gewoon een hele wervelende ceremonie neer. Dat is echt mijn ding. Heel liefdevol, heel onderscheidend. En ja, gewoon ook heel erg humorvol. Zeker als het paar ook een stel met humor is, hè? Ik trouw ook weleens stellen waar geen greintje humor in zit, dan moet ik het wel uit mijn tenen halen. Maar ook dat kan ik, na heel veel ceremonies, inmiddels wel, hahaha!”

Humor lijkt me ook belangrijk op de mooiste dag van je leven!

“Zo wordt het altijd aangeprezen, als ‘de mooiste dag van je leven’. Hou toch op. Ik zeg altijd tegen die bruidsparen die ik trouw: ‘Joh, de mooiste dag van je leven… Ik hoop toch echt dat er nog veel meer zullen volgen! En ach man, dan heb je wel eens van die bridal bitches, waarbij het van voor tot achter geregeld moet zijn… Zoveel stress en dat is dan de mooiste dag van je leven? Mijn Spaanse samenwerkingspartners, die zeggen dan ook wel eens: ‘Jezus, die stellen uit Nederland en België, die moeten alles zo tot in detail gepland hebben!’ In Spanje nemen ze het gewoon zoals het gaat. In Nederland gaan we rustig drie keer de hapjes voorproeven in het restaurant. Want: ‘Dat moet wel goed zijn’. Dat is heel Nederlands.”

Dus het trouwen op Ibiza, dat zijn dus Nederlandse en Belgische stellen…

“Ja, met het Wedding Platform Ibiza verzorgen wij inderdaad de Nederlandse en de Belgische huwelijken op Ibiza.”

Zie je dan nog een verschil tussen Nederlanders die in Nederland trouwen en Nederlanders die op Ibiza trouwen?

“Dat ligt eraan. Soms heb ik stellen die nog nooit op Ibiza geweest zijn. Die landen daar en gaan de dag daarna trouwen. Die hebben dan niet die Ibiza-vibe. Maar mensen die het echte Ibiza kennen en er voor kiezen om daar te trouwen, juist omdat ze die vibe zo lekker vinden… Die zijn veel relaxter. En je merkt het ook aan mensen die voor de tweede keer trouwen. Die nemen het niet meer zo nauw. Als je wat ouder bent, zo ergens in de veertig, dan denk je: ‘Joh. Hartstikke leuk allemaal; leuk feestje, maar het hoeft niet zo over de top’. Het zijn vaak de jonge meiden die nog heel erg dat idee van ‘mooiste dag van je leven’ hebben.”

En hoe pak je die aan?

“Soms vind ik dat nog wel eens moeilijk. Maar ik probeer me in te leven. Je kan mij bij iedereen neerzetten, maar het ene bruidspaar dat vind ik natuurlijk wel leuker dan het andere bruidspaar. Je hebt zo je eigen voorkeuren ook. Een paar dat zelf ook gewoon een beetje Joie de Vivre heeft. Die zijn toch het leukst. Als het allemaal zo strak in een schema geperst moet, daar word ik wel eens moe van. Dan pers je er net op tijd je laatste woord uit en dan staat er alweer iemand klaar: ‘Je moet nu facetimen met oma in Amerika’. Ik denk dan: mogen we ook even ademhalen?”

Volgens mij is het sowieso wel handig om in elk huwelijk wat ademruimte in te bouwen, toch?

“Dat vind ik wel. De bruidsparen die op Ibiza trouwen hebben daar meestal wel meer mee. Die zijn relaxter. De Nederlanders die daar zijn gaan wonen, zijn er allemaal om een bepaalde reden gaan wonen. Die zijn de drukte hier vaak ontvlucht. En ja; het duurt er allemaal wat langer. Daar heeft ‘Mañana, mañana’ nog wel betekenis. Als je iemand wilt bereiken voor een taartje, dan kan het een paar weken duren voordat je teruggebeld wordt. Het wordt wel geregeld, maar vaak net op een iets andere manier. Daar moet je wel een beetje tegen kunnen. En dat vertel ik de bruidsparen ook.”

Toevallig zat ik een paar maanden geleden een programma te kijken, over een stel dat ging trouwen op Ibiza…

“Was dat met een orchideeënkweker?”

Ja, precies! Een zenuwenbruiloft en een recept voor plaatsvervangende schaamte!

“Die bruiloft heb ik gedaan. Maar zo gaat het dus niet hoor, als je daar trouwt. Het is een TV programma, dus er moet van alles fout gaan. Ik heb ondertussen een heel netwerk op Ibiza, maar ik mocht het bruidspaar niet helpen. Alles wat fout ging, is in scene gezet. Ik heb op een gegeven moment gezegd: ‘Als je nu doorgaat met dit spelletje, dan ga ik helemaal geen ceremonie meer doen!’ Met het bruidspaar heb ik een band voor het leven gekregen, alleen de productie was een drama.

En deze Roze Zaterdag heb je ook weer een bruiloft op de rol staan!

Jazeker, hier in Goes mag ik het huwelijk sluiten van Mark en Niels, uit Arnhem. Die konden een droomceremonie winnen. Die prijsvraag is in samenwerking met Goes is Goes en stichting Roze Zaterdag tot stand gekomen. Daar zijn een heleboel brieven op gekomen en uiteindelijk zijn zij als winnaar uit de bus gekomen.

En waarom juist Mark en Niels?

“Omdat Mark en Niels gewoon een fantastische brief hadden ingestuurd. Met een hele mooie motivatie over waarom ze wilden trouwen en hoe mooi ze het vinden dat we in een vrij land leven waarin er door paren van gelijk geslacht getrouwd kan worden. En dat hele verhaal sloten ze af met ‘Bianca, wil jij ons trouwen in Goes?’ Het is een heel steady stel; ze zijn al tien of elf jaar bij elkaar. We kregen ook heel veel brieven van jonge stellen, maar ik kan het me niet permitteren om er twee weken voor Roze Zaterdag achter te komen dat de relatie uit is geraakt.”

In 2021 was de twintigste verjaardag van de openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht. Toen hebben ze ook onderzocht welke paren nu de meeste kans op een geslaagd huwelijk na 10 jaar hebben. Als huwelijksprofessional, wat is volgens jou het geheim van een goed huwelijk?

“Tsja, de kers op de taart voor veel heterostellen is natuurlijk een kind. En wat gebeurt er als paren een kind krijgen? Dan gaan ze stoppen met man en vrouw zijn en dan gaan ze vaak ‘vadertje en moedertje’ spelen. Youp van ’t Hek omschrijft dat heel raak: ‘dat maakt een uitgeneukte indruk’.  Ik heb zelf ook kinderen maar het is wel mijn allergie geweest om zo’n indruk te maken. En de meeste homo’s hebben geen kinderen. Dat is de laatste jaren wel opgekomen -en gelukkig maar- dat homostellen meer met draagmoederschap bezig zijn en dat ze kinderen adopteren. Maar zo makkelijk is dat nog steeds niet. Dus doordat kinderen veel minder een rol spelen in hun leven en als dat wel het geval, dan is er goed over nagedacht. Daarom denk ik dat hun leven gewoon beter doorgaat. Ik heb het idee dat zij het leven veel meer omarmen, in alle facetten. Dat is waarom ik ook zo graag homo’s trouw. Double income, no kids hè, hahaha! En daar mag ik dan in mee: aankomen op de locatie in een helikopter en dan na de ceremonie nog met speedboten naar Formentera! Dat zie je niet heel veel, maar in de homoscene komt het nèt iets vaker voor dat er spectaculair uitgepakt wordt.”

Het mag nog maar relatief kort, dus maken ze er echt hun feestje van?

“Inderdaad. En dat doen ze goed; het leven moet je vieren!”

Tot slot: Wat voor huwelijk zou je nog een keer willen sluiten?

“Wat ik de laatste tijd een leuke trend vind, dat zijn die zogenaamde ‘Tiny Weddings’, waarbij je gewoon echt heel basic voor elkaar kiest. Dat mensen elkaar gewoon in een stuk prachtige natuur op Ibiza met een fantastisch uitzicht het ja-woord geven. Daar zit zoveel romantiek in, dat vind ik eigenlijk veel mooier dan wanneer je drie dagen gaat feesten. Dan denk ik: ‘Ja, je doet het toch eigenlijk voor elkaar en dat vind ik echt een heel mooi element. En ik wil nog een keer het huwelijk van een BN-er sluiten!”