Jafeth Jacobs | Queerlijke Kwesties 1

Naar mijn overtuiging hebben wij allemaal onze issues, omdat we allemaal een verhaal hebben. Deze column is ontstaan vanuit de gedachte dat het noodzakelijk is om onderwerpen aan te snijden waar we het normaal gesproken niet zo snel over hebben. We bespreken ze liever niet omdat deze kwesties vaak emoties oproepen.

Laten we eerlijk zijn: het opgroeien in een heteronormatieve maatschappij en in een omgeving die je niet accepteert, zijn de basis ingrediënten om tegen problemen aan te lopen. Problemen die we nu ervaren of die we ooit ervaren hebben.

Ik ben me natuurlijk bewust van het feit dat het mijn eigen verantwoordelijkheid is om deze problemen te verwerken. Om op die manier een beter leven te creëren voor mezelf en voor de mensen om mij heen. Daarom deel ik ook graag wat mij enorm heeft geholpen in dit proces en op mijn voortdurende reis naar de beste versie van mijzelf.

Ik ben opgegroeid in een evangelisch-christelijk gezin, waarin mij vanaf jonge leeftijd werd geleerd om zwart-wit te denken. Er was niet veel ruimte om te discussiëren of vragen te stellen aangezien er altijd heel duidelijke bijbelse antwoorden waren.

Voor de meesten van ons is religie meer kwetsend en beschadigend geweest, dan genezend en transformerend. Om die reden én omdat ik uit de eerste hand heb ervaren hoeveel schade religie kan toebrengen aan de geestelijke gezondheid van een persoon, volg ik momenteel de master ‘Peace, Trauma & Religion’ aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.

Mijn belangrijkste focus ligt op religieus trauma en de LHBT+gemeenschap. Daarnaast ben ik geïnteresseerd in het beantwoorden van de vraag hoe je -los van religie- zingeving kunt vinden. Ondanks dit alles geloof ik dat we nog altijd veel kunnen leren van de wijsheidstradities.

Er is veel onderzoek gedaan naar hoe religie trauma kan overstijgen. Naar hoe we kunnen genezen en bloeien dankzij religie. Tegelijkertijd is het interessant om te zien hoe weinig onderzoek er tot nu toe is gedaan naar hoe religie de oorzaak van trauma kan zijn.

Zelfs als je LHBT+ bent zonder religieuze opvoeding of een religieuze ervaring, is het goed om je bewust te zijn van het feit dat het door wetgeving met een religieuze oorsprong in 67 landen  nog steeds strafbaar is om LHBT+er zijn. En dat je in 11 landen de doodstraf hiervoor kunt krijgen.

Helaas worden religieuze redenen gebruikt om discriminatie en geweld tegen LHBT+’ers te rechtvaardigen. Dit laat zien hoe belangrijk dit onderwerp is. Veel mensen leven daardoor namelijk in onderdrukkende omgevingen waarin zij geen erkenning vinden en waar zij niet kunnen zijn wie zij willen zijn.

Onlangs las ik in een artikel dat zelfs in de landen waarin het niet gecriminaliseerd wordt om LHBT+’er te zijn, het niet automatisch betekent dat het daar voor hen makkelijker is om te leven. Het artikel sprak over hoe politie en criminele bendes online op LHBT+’ers jagen. Zodra zij dan zijn gepakt, worden zij vaak verkracht en mishandeld. Om hen daarna tot een bekentenis van immoreel gedrag of prostitutie te dwingen. Ik kan mij niet voorstellen hoe het is om in deze omstandigheden te leven. Tegelijkertijd realiseer ik mij hoe bevoorrecht ik ben om te leven in een land waar ik vrij ben om te zijn wie ik wil zijn, ook al is dat ook voor mij zeker geen makkelijke weg geweest.

Hopelijk, stap voor stap, zullen we verandering en verbetering zien in de omstandigheden van allen.

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.