Woensdag 15 maart zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Daarom presenteert Gaykrant ook bij deze verkiezingen weer de rubriek ‘Uit de kast, in de Provinciale Staten’. In deze rubriek kunnen kandidaat-Provinciale Statenleden met een LHBTI+ achtergrond zich presenteren. Van links tot rechts, van queer tot trans: de regenbooggemeenschap is inmiddels binnen vrijwel het gehele politieke spectrum vertegenwoordigd. Deze keer: Ines Kostic nummer 1 op de lijst van Partij voor de Dieren in de provincie Noord-Holland.
U staat op de kieslijst van de Partij voor de Dieren, waarom deze partij?
Als kind ben ik gevlucht van de oorlog in Bosnië en Herzegovina. Daarvan heb ik geleerd hoe belangrijk het is je uit te spreken tegen onrecht en op te komen voor iedereen die wordt onderdrukt, gediscrimineerd en weggezet. De Partij voor de Dieren doet precies dat, voor mens en dier. Bij de PvdD zag ik eindelijk politici die het welzijn van mens en dier niet ondergeschikt maakten aan economische belangen. Politici die zich niet lieten verleiden door machtsspelletjes of de lobby van grote bedrijven.
De Partij voor de Dieren durft aangeleerde en ingebakken overtuigingen te bevragen en heeft het lef zich uit te spreken tegen onrecht, ook als een meerderheid van de politiek dat onrecht nog niet ziet of erkent. Queerpolitiek bij uitstek dus en dat houdt iedereen scherp. De partij laat zien hoe positieve verandering kan worden bereikt juist door vast te houden aan idealen. Als aanjager van positieve verandering, trekt de Partij voor de Dieren ook andere partijen mee: groener, diervriendelijker en socialer. Zo’n donkergroene aanjager is meer dan ooit heel hard nodig. We staan namelijk aan de vooravond van grote veranderingen. Ik voel de urgentie om de klimaat- en natuurcrisis op tijd op te lossen heel sterk. In plaats van rommelen in de marges en problemen door te schuiven waardoor ze zoals nu alleen erger worden, heeft de PvdD het lef om te doen wat nodig is.
Waarom wilt u de Provinciale Staten in, wat is uw persoonlijke motivatie?
Door mijn verleden heb ik een groot gevoel voor rechtvaardigheid ontwikkeld. Ik kan niet tegen onrecht, of het nu gaat om mensen of andere dieren. Vroeger geloofde ik niet dat we via de politiek iets konden doen aan dat onrecht, omdat ik zag dat politici als puntje bij paaltje kwam te vaak kozen voor eigenbelang of de korte termijn economische belangen. Bij Partij voor de Dieren zag ik een nieuw soort politiek, waarmee ze lieten zien dat je echt iets wezenlijks kunt veranderen.
Ik wil een wereld waarin compassie leidend is, waarin we elkaar en andere dieren een goed leven gunnen en waarin diversiteit als kracht wordt ingezet. De provincie kan een belangrijke bijdrage leveren aan oplossingen voor de verschillende crises die we hebben laten opstapelen: klimaatcrisis, natuurcrisis, wooncrisis, etc. Die crises kunnen we oplossen, maar niet met dezelfde soort politici die ze heeft veroorzaakt. We hebben meer politici met lef en hart nodig, die gaan voor eco in plaats van voor ego. We hebben politici nodig die zich niet laten leiden door het geld van grote bedrijven, maar verschillende groepen burgers helpen om hun stem te laten horen in de politiek. Voor een sociale economie binnen de draagkracht van de aarde. Voor rechtvaardig klimaatbeleid, waar vervuilers worden aangepakt. Voor een schone en gezonde leefomgeving. Voor meer natuur én meer betaalbare groene woningen. Voor vrijheid voor dieren én hulp aan boeren om over te schakelen naar natuurvriendelijke akkerbouw. Voor een inclusieve samenleving, waarbij gelijkwaardigheid en zorg voor elkaar centraal staan. Daar wil ik aan bijdragen.
Wat zijn de drie hot topics in uw provincie?
De provincie moet nu aan de slag met het bijdragen aan oplossingen voor meerdere grote crises en problemen.
De provincie moet onder andere werken aan:
1. Oplossingen voor de klimaat- en natuurcrisis,
2. Hervorming van de landbouw
3.Bescherming van gezondheid van inwoners, door striktere aanpak van grootvervuilers. En ook nog
4. Groen en betaalbaar wonen.
Wat heeft voor u persoonlijk de meeste prioriteit?
Ik werk hard aan al die genoemde onderwerpen. Maar als ik moest kiezen, dan zou ik alles op alles zetten om de hervormingen in de landbouw te versnellen. Dat komt omdat we daarmee veel andere genoemde problemen veel sneller en goedkoper zouden helpen oplossen. Door de vee-industrie af te bouwen en ondernemers/boeren te helpen in de transitie naar biologisch telen (voor voedsel voor de mens en voor ecologische bouwmaterialen). Plantaardig voedsel is namelijk niet alleen beter voor het klimaat, maar kost ook minder grond dan dierlijke producten (vlees en zuivel), wat betekent dat door de transitie richting plantaardig, meer grond zou vrijkomen om terug te geven aan de natuur. De natuur kan zich dan herstellen en we kunnen een flinke bijdrage leveren aan de oplossing van de klimaatcrisis. Daarnaast zou er zelfs grond over zijn om mensen van betaalbare, groene woningen te voorzien.
Door die stappen te nemen worden ook problemen op het gebied van waterkwaliteit, watergebruik, droogte, luchtkwaliteit en gezondheid aangepakt. Minder vlees, eieren en zuivel produceren en consumeren, helpt om het kappen van tropische bossen voor veevoer te stoppen, om water te besparen, om honger te bestrijden en om de klimaatcrisis bij de bron aan te pakken. De kans op uitbraken van zoönosen (van dieren op mensen overdraagbare ziekten) en pandemieën neemt af. De transitie naar een meer plantaardig voedselsysteem bespaart bovendien talloze dieren een leven vol ellende.
Er liggen geweldige kansen om het tij in de landbouw nu te keren en daarmee meerdere grote problemen van onze tijd effectief aan te pakken. Door te investeren in alternatieven voor de gangbare landbouw, bieden we boeren echt perspectief.
Besturen of oppositie? En welke coalitie heeft uw voorkeur?
De obsessie met besturen is onderdeel van oude politiek. Ons team gaat het niet om machtsposities, maar om invloed hebben, ongeacht in welke positie je zit. De afgelopen vier jaar was onze fractie de meest invloedrijke oppositiefractie in Noord-Holland en een van de partijen die de meeste voorstellen door Provinciale Staten kreeg. We laten zien dat resultaten boeken ook kan als je in oppositie zit, vasthoudt aan je idealen, je dossiers goed kent en de andere partijen heel actief blijft meetrekken.
We veranderen de status quo: een aantal jaar terug waren politieke voorstellen als een krimp van de luchtvaart, afschaffing van de intensieve veehouderij en plantaardige catering als norm, volstrekt ondenkbaar voor andere partijen. De Partij voor de Dieren stond er zo goed als alleen voor, maar door aan te blijven jagen zijn er nu steeds meer partijen die zulke voorstellen hebben overgenomen. Onze unieke rol als de donkergroene aanjager, de haas in de marathon die het tempo bepaalt en de rest harder laat lopen, zorgt ervoor dat we al veel
invloed kunnen uitoefenen.
Ons doel is systeemverandering en dat betekent dat je geen genoegen neemt met nog meer gerommel in de marges waar problemen alleen maar mee worden verergerd en doorgeschoven. Het betekent dat we over alles willen praten, maar wel met de moed om eerlijk te zijn over wat nodig is zodat we straks nog een gezonde toekomst hebben. Voor een plek in een coalitie sluiten partijen te snel dealtjes, waarmee ze wat werkelijk van waarde is te snel weggeven aan de onderhandeltafels en ironisch genoeg juist aan invloed verliezen.
Maar ook in een coalitie zitten is een mogelijkheid voor ons. Dat doen we nu ook in sommige gemeenten. In Noord-Holland hangt dat af van de vraag of andere partijen klaar zijn voor echt nieuwe politiek. Of ze nu lef willen tonen en echt willen doen wat nodig is om Noord-Holland leefbaar te houden en om het welzijn van mensen en dieren voorop te stellen.
De coalitie van mijn voorkeur is een coalitie met politici die het lef hebben om te doen wat nodig is om deze aarde leefbaar te houden. Politici die het welzijn van onder andere LHBTI+ personen niet ondergeschikt maken aan korte termijn economische belangen.
In hoeverre speelt LHBTI+ zijn een rol in uw politieke werk?
Voor mij betekent queer-zijn de status quo en de heersende normen bevragen. Het bevragen van wat volgens de maatschappij ‘hoort’. Als queer en voormalig vluchteling heb ik altijd afgeweken van wat als de norm werd gezien. Dat heeft me scherper en empathischer gemaakt in mijn politieke werk. Mensen krijgen van kleins af aan overtuigingen mee die als vanzelfsprekend worden beschouwd, maar die niet kloppen. Ik kan zulke ingebakken overtuigingen eerder herkennen en collega’s helpen om er ook kritischer naar te kijken en verkeerd beleid aan te passen.
Ik heb geleerd nooit bang te zijn om me uit te spreken tegen onrecht, in welke vorm dan ook: het onrecht tegen LHBTI+ inwoners, het onrecht tegen omwonenden van Schiphol en van de giftige staalfabriek Tata Steel, het onrecht tegen mensen van kleur, het onrecht tegen de miljoenen dieren in de vee-industrie, het onrecht tegen de natuur, het onrecht tegen vele vluchtelingen die als zondebok worden gebruikt. De Partij voor de Dieren durft aangeleerde en ingebakken overtuigingen te bevragen en heeft het lef zich uit te spreken tegen onrecht, ook als een meerderheid van de politiek dat onrecht nog niet ziet of erkent. Queerpolitiek bij uitstek dus en dat houdt iedereen scherp.
Dus in hele brede zin heeft mijn queer-zijn veel invloed op mijn werk. Maar ook heel direct als het gaat om LHBTI+ beleid en een provincie waar iedereen zich welkom moet kunnen voelen. Door het delen van mijn persoonlijke ervaringen kan ik de provincie de goede kant op trekken op dit onderwerp. Toen ik benoemd werd als volksvertegenwoordiger (Statenlid), moest ik formulieren invullen waar ik alleen kon kiezen tussen de hokjes m en v. Dat heb ik ter plekke aangepast, waardoor ik als eerste Statenlid niet mevrouw of meneer werd genoemd, maar simpelweg “Statenlid Kostic”. Zo hadden daarna meer (nieuwe) volksvertegenwoordigers ook de vrijheid gekregen om zichzelf te zijn in de provincie en kozen steeds meer andere Statenleden voor de gender inclusieve aanspreekvorm “Statenlid” in plaats van meneer/mevrouw. Nu zijn de formulieren van de provincie officieel aangepast.
Op welke manier heeft uw partij in het verleden het verschil gemaakt voor de regenboog-community in jouw provincie?
Door ons PvdD-team zijn de formulieren van de provincie zo veranderd dat er meer is te kiezen dan alleen m of v. We hadden liever dat er überhaupt niet naar gender wordt gevraagd, maar met deze stap hoeven volksvertegenwoordigers in de provincie in ieder geval niet meer alleen ‘meneer’ of ‘mevrouw’ genoemd te worden en kunnen ze kiezen voor de genderinclusieve term “Statenlid”. Een unicum in de provincie.
Provincie Noord-Holland noemt zich mede door ons voorstel nu Regenboogprovincie. Samen met andere partijen hebben we succesvol voorstellen ingediend voor sterker Regenboogbeleid van de provincie, door onder andere in te zetten op het stimuleren van gemeenten om meer te doen voor LHBTI+ gemeenschap, het uitdragen van inclusief werkgeverschap en het opzetten van een interne LHBTI+ ambtenarennetwerk.
Ons PvdD-team heeft binnen de provincie steun uitgesproken voor de wijziging van de Transgenderwet en de Tweede Kamer opgeroepen dat ook te doen. Aanpak van racisme en discriminatie van LHBTI+ personen zijn mede door de inzet van ons team onderdeel gemaakt van provinciaal sportbeleid.
De PvdD heeft gepleit voor actieve inzet van de provincie om trans en non-binaire personen te ondersteunen op de arbeidsmarkt, gezien het feit dat ze bovengemiddeld te maken hebben met discriminatie, geweld en uitsluiting op de arbeidsmarkt. Er moet nog veel meer gebeuren voor de LHBTI+ gemeenschap in Nederland, bijvoorbeeld als het gaat om de toegang tot zorg. Daar heeft de provincie geen bevoegdheden over, maar ik zal er altijd voor vechten dat de provincie er is voor haar LHBTI+ inwoners wanneer zij dat nodig hebben.
Wat moet er nog gebeuren met de LHBTI+ emancipatie in uw provincie?
De provincie vult haar rol als Regenboogprovincie nog te beperkt in en dat wil ik met ons team veranderen. De afgelopen vier jaar hebben we laten zien dat we ook met drie zetels en vanuit de oppositie verandering kunnen aanjagen. Voor de komende verkiezingen hoop ik dat we nog groter worden, om op het gebied van LHBTI+ beleid in ieder geval het volgende te kunnen doen: een apart budget voor provinciaal Regenboogbeleid, betere samenwerking met LHBTI-organisaties en inwoners, om provinciaal Regenboogbeleid te versterken, intersectionele discriminatie tegen te gaan en veiligheid en inclusie te versterken, de LHBTI-gemeenschap moet actief worden betrokken bij beleid, meer inzet op het ondersteunen van (kleinere) gemeenten om intersectioneel LHBTI-beleid te versterken, in provinciaal aanbestedings-, inkoop-, en sponsorbeleid en bij subsidieverstrekking actief LHBTI+ inclusie en acceptatie bevorderen, voldoende en veilige kleinschalige opvang van dak- en thuisloze LHBTI+ jongeren en van asielzoekers die vanwege LHBTI+-vervolging zijn gevlucht, ondersteuning van inclusieve LHBTI-activiteiten, met meer aandacht voor extra kwetsbare groepen, meer provinciaal inzet op arbeidsmarkt en onderwijs, waarbij de provincie ondernemers en onderwijsinstellingen stimuleert om inclusief onderwijs en werkgeverschap te bieden. Hierbij wordt extra aandacht besteed aan trans personen, die in ernstige mate te maken hebben met discriminatie en uitsluiting op de arbeidsmarkt.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
