Lieve Bettine,
Sinds ik me als bi-vrouw meer met vrijwilligerswerk ben gaan bezighouden, krijg ik nogal vaak huwelijksaanzoeken van mannen. Nu ben ik bi, getrouwd met een vrouw en heb ik drie kinderen dus bedank ik deze heren vaak vriendelijk. Maar ik vind het soms gewoon sneu.
Nu ken ik de mannen vaak helemaal niet , maar ik ben zo’n beelddenker. Ik stel me dan zo’n man voor die met zijn laatste hoop eindelijk durft te vragen of ik wil trouwen. En dan wordt-ie afgewezen. Zo zielig!
Ik blokkeer ze niet. Ik ben uiteindelijk zelf vaak genoeg afgewezen.
Liefs Floor
__________________________________________________________
Lieve Floor,
Vreemd toch dat wat jou te vaak overkomt – een verzoek om te trouwen – mij, een delicate dame met uitermate veel verstand van huwen, nooit overkomt.
Terwijl de gemberthee wasemt door de cuisine en de apfelstrudel afkoelt na een reis van een klein uur in de oven, veeg ik met de vochtige theedoek over het aanrecht en buig ik me over de kwestie heen: waarom sturen mannen jou wel en mij geen huwelijksaanzoek?
Ben ik soms minder dan jij?
Bij het vergelijken van onze foto’s, welke zorgvuldig gekozen zijn voor Facebook, zie ik geen overeenkomsten tussen ons waardoor we concurrentie van of voor elkaar zouden kunnen zijn. En daarbij ben jij al gelukkig gehuwd. Misschien vind je het wel jammer niet met meerdere mensen (m/v/x) getrouwd te kunnen zijn. Daar zouden we ons eens hard voor moeten maken. De openstelling van het huwelijk voor ALLE soorten liefdesparen!
Maar goed, ik denk, lieve Floor, dat het toch jouw ongrijpbare zekerheid is die de mannen naar je toe trekt.
De dwingende blik in jouw donkere ogen, die niet rechtstreeks in de camera kijken, maken je tegelijkertijd indrukwekkend en mysterieus.
Vragen ze je in het verzoek wellicht mee naar de cinéma te gaan, naar een eclatant diner of naar een avond op rollerskates in Rotterdam? En dan reageer jij niet?
Vind je de mannen dan niet interessant genoeg om er als een goede vriendin verder mee om te blijven gaan en hebben ze je behalve small-talk niets te zeggen?
Of lieve Floor, zeg mij eens eerlijk…. bestaan deze verzoeken, voorzien van een fraaie pasfoto enkel uit lustige, erotische, zinnenprikkelende en opwindende (ik denk dan aan brieven in de stijl van Lady Chatterley en Daphne du Maurier) en ordinaire praat, waar zelfs ik niets mee kan? Ik zet even een raam open…..
In dat laatste geval wil ik daar best (puur voor jou) even naar kijken of er geen taalfouten in staan en de mannen daarop corrigeren zodat ze in de toekomst dezelfde fout niet meer maken. Stuur al deze dan maar per mail naar me door, allemaal, en ook de foto’s, goed? Zie het als een vriendendienst Flo!
Dan zullen we een zien wie er volgend jaar voor het altaar staat.
Nu even mijn buurvrouw Cora uitnodigen voor de gemberthee en de apfelstrudel.
Liefs, Bettine
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
