Ze gaan hun oranje shirtjes veilen, en het bedrag gaat naar de arbeidsmigranten in Qatar. Of naar de familie van. Want sommigen leven niet meer.
Ik heb ooit leuke shirts verkocht. Tweedehands, schoon, in goede staat. Het maximumbedrag wat ik hierop ooit ontving, was vijf euro. Meestal gaf ik ze na een paar weken weg omdat ik ze niet verkocht kreeg.
Wie wil nu zo’n bezweet, volgesnoten, modderig shirt, en daar ook nog grof voor betalen?
Tot ik op veilingsites ging kijken en verschillende filmpjes vond van trotse eigenaren van zo’n tweedehandsje. Zelfs een filmpje van een jonge vader die hevig geëmotioneerd was omdat zijn domme vrouw het gore shirt had gewassen zodat het nu weer fris rook.
Vol verbazing heb ik ze bekeken.
Blijkbaar moet een shirt vies zijn en ruiken naar angstzweet in combinatie met pure mannelijkheid. Het liefst met een bloedvlek van een mislukte kopbal. En uiteraard voorzien van een handtekening, die met watervaste stift op het shirt is gekalkt.
Er is een bloeiende handel in deze shirts en mensen tellen grof geld neer om er één te bemachtigen.
Een tijdje terug haalde Oranje ruim vijftigduizend euro op voor Oekraïne. Alleen door hun shirts te verkopen. Prachtig natuurlijk als dat nu ook weer zou lukken.
En toch… ik weet het niet.
De ruim zesduizend mensen die al zijn omgekomen, krijgen we er niet mee terug. Sterker nog, Qatar gaat gewoon door met haar mensonterende beleid. En vijftigduizend euro verdelen over zesduizend gedupeerde gezinnen? Er blijft net iets minder dan tien euro per gezin over.
Daar ben je, als partner van, je gouden bergen beloofde echtgenoot voor verloren. Daarvoor ben je alleen achtergebleven, en moet je nu de eindjes weer aan elkaar zien te knopen. Tien euro om je leven weer op te pakken. Ik zou het ronduit beschamend vinden als dat zou gebeuren.
En al helemaal uit de handen van een voetballer die al snel het honderdvoudige verdient.
Per seconde
Ook hoorde ik iemand zeggen dat het ten goede zal komen aan de mensenrechten daar.
Hoe dan?
Zolang de vergiftigde regering en gedachtenspinsels van de mannen in Qatar blijven bestaan, zullen vrouwen verpakte snoepjes blijven, de LHBTI+ gemeenschap geestesziek, en blijft slavernij de normaalste zaak van de wereld.
Dit vraagt niet om geld: daar heeft Qatar zelf genoeg van. En alsnog hebben ze flink op de kosten bespaard door arbeiders uit te buiten en dood te laten gaan.
Dit vraagt om een keiharde veroordeling en acties vanuit de voetbalteams en door de landen die door hen worden vertegenwoordigd.
Maar hé, koop vooral dat smerige tweedehandsje.
Het geeft je vast een goed gevoel.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
Mooi stuk Floor. Ik herken het dubbele gevoel.
We krijgen de mensen er inderdaad niet mee terug. Als het geld daadwerkelijk bij de gezinnen komt vind ik dat altijd beter dan wanneer het in de handen komt van de politiek leiders of andere personen.
Laten we vooral hopen dat een organisator als de FIFA in de toekomst beter nadenkt waar het dit soort evenementen wil gaan organiseren. En wellicht dat de KNVB zich anders opstelt dan dat het nu heeft gedaan.