Sao Ying en Ramona| Een Chinees en Javaans-Surinaams huwelijk

Ramona benaderde Gaykrant met de volgende mail: ‘Mijn vrouw Sao Ying is van Chinese komaf en ik ben van Javaans – Surinaamse komaf. Het is in onze culturen niet vanzelfsprekend dat twee personen van hetzelfde geslacht met elkaar een relatie aangaan of zelfs trouwen. Dat is ook de reden dat wij graag ons verhaal willen vertellen in de hoop mensen hiermee te kunnen bereiken.’ Gaykrant sprak met Ramona en Sao Ying. 

1. Voor de lezers die jullie niet kennen: wie zijn jullie? 

Sao Ying, 39 jaar geboren in Den Haag, jeugdverpleegkundige. Ramona, 40 jaar, geboren in Den Haag, recruiter. We wonen en werken in Den Haag. We hebben een hechte band met onze familie en vrienden. We besteden graag tijd met hun samen. Wij hebben vijf jaar een relatie en zijn getrouwd op de dag van onze vijfjarige anniversary. We hebben elkaar leren kennen via een datingapp. Op onze eerste date kwamen we erachter dat we elkaar al eerder tegen waren gekomen in het nachtleven. Destijds werkte Sao Ying bij de garderobe en Ramona was vaste klant, maar toen sprong de vonk niet over. Dat was de ijsbreker van onze eerste date. 

2. Jullie zijn onlangs getrouwd. Wat is er zo speciaal aan jullie huwelijk?

Sao Ying is van Chinese komaf en Ramona van Javaans – Surinaamse komaf. Het is in onze culturen niet vanzelfsprekend dat twee personen van hetzelfde geslacht met elkaar trouwen. Wij hebben het geluk dat onze families ons ondersteunen. Daarvoor zijn we ook zeer dankbaar. Om onze afkomst te eren, hebben wij ook traditionele Chinese en Javaanse elementen gebruikt tijdens onze bruiloft. Denk aan het dragen van traditionele kleding en het uitvoeren van de traditionele Chinese theeceremonie. Hierbij wordt thee geschonken en aangeboden aan oudere familieleden als een teken van respect. We voelden ons vereerd om dit te mogen uitvoeren, omdat dit voor zover wij weten niet eerder is gedaan met een bruidspaar van hetzelfde geslacht.

‘Wij willen graag hiermee anderen inspireren die een biculturele achtergrond hebben, om hen te laten weten dat liefde geen grenzen kent.’

Wij zijn ons ervan bewust dat dit niet vanzelfsprekend is voor mensen uit onze culturen. Daarbij kunnen wij vertellen dat het grootste deel van de genodigden hetero zijn. Ook waren er mensen aanwezig met zowel verschillende culturele als religieuze achtergronden, denk daarbij aan moslims, hindoestanen, boeddhisten en christenen. Er was zelfs familie vanuit Hong Kong speciaal voor de bruiloft naar Nederland gekomen. Terwijl een same-sex huwelijk in Hong Kong niet officieel erkend wordt.

3. Wat maakt het in deze twee culturen lastig om als twee vrouwen te gaan trouwen? Zijn er overeenkomsten en verschillen tussen de Chinese en Javaans-Surinaamse cultuur? En wat zijn de grootste verschillen met de Nederlandse cultuur op dit gebied? 

De sociale normen binnen beide culturen kan het lastig maken om als twee vrouwen te gaan trouwen. De sociale norm is de heteronormatieve standaard. Dit komt mede door cultuur en religie. Hierin hebben onze beide culturen een overeenkomst. Het verschil tussen onze culturen is het feit dat de Javaans-Surinaamse cultuur in Nederland, gezien de historie met Nederland, meer verweven is met de Westerse normen en waarden. De meeste van de eerste generatie Chinezen in Nederland houden zich meer vast aan eigen culturele normen en waarden.

Het grootste verschil met de Nederlandse cultuur is dat onze beide culturen zeer familiegericht zijn. Met familie wordt dan ook bedoeld tweedelijns en verder. Het respect naar oudere familieleden en voorouders staat op de voorgrond. Daarnaast speelt het hooghouden van familie-eer een belangrijke rol.

4. Hebben jullie last gehad van jullie coming-out? Hoe is die gegaan? Hoe is het proces van acceptatie verlopen?

Sao Ying is uit de kast gekomen bij haar ouders vijf jaar geleden toen wij een relatie kregen en die is met gemengde gevoelens verlopen. Haar moeder stond er verrassend genoeg niet heel negatief tegenover. Haar vader was in eerste instantie niet blij met het nieuws. Geregeld samenkomen en eten, wat cultureel gezien ook heel belangrijk is, is een verbindende factor geweest binnen het gezin. Het is nog steeds niet echt de bedoeling om onze relatie aan de grote klok te hangen binnen de Chinese gemeenschap.

‘Om onze afkomst te eren, hebben wij ook traditionele Chinese en Javaanse elementen gebruikt tijdens onze bruiloft.’

Ramona is twintig jaar geleden uit de kast gekomen voor de familie en die is niet geheel soepel verlopen. Een aantal familieleden hadden het er heel moeilijk mee en met sommige familieleden is er een jaar geen contact geweest. Dit is daarna langzaamaan weer hersteld. Ondanks dat een deel van de familie islamitisch is, heeft dat gelukkig geen rol gespeeld. De familie heeft Ramona altijd geleerd dat het gaat om een goed mens te zijn en andere mensen niet te schaden. Bij haar oma in Suriname is Ramona nooit uit de kast gekomen. Haar oma zei uit zichzelf tegen Ramona dat het oké is van wie je houdt zolang je maar gelukkig bent.

5. Jullie hebben een trouwclip gemaakt die jullie willen verspreiden. Waarom vind je het belangrijk deze boodschap van jullie huwelijk te verkondigen?

In de landen waar onze ouders, grootouders en overgrootouders zijn geboren (China, Hong Kong, Suriname en Indonesië) is het niet altijd vanzelfsprekend om een interculturele relatie te hebben volgens de heteronormatieve standaard en dan al zeker niet tussen twee personen van hetzelfde geslacht. Wij willen graag hiermee anderen inspireren die een biculturele achtergrond hebben, om hen te laten weten dat liefde geen grenzen kent. Dit kan zijn: het herkennen en erkennen van je eigen gevoelens, jezelf omarmen, jezelf kunnen zijn bij de mensen die je vertrouwt en bij wie je op je gemak voelt. Een nicht van ons heeft dit mooi voor ons verwoord in de volgende tekst:

Love has no boundaries

It thrives where commitment is rooted and exit strategies are abandoned.
Where selflessness is the discipline and honesty is the language.
Where fear is conquered and doubt doesn’t exist.
Love simply thrives where two people bloom together.

6. Gaykrant wenst jullie een heel gelukkig huwelijk toe. Wat zou je onze lezers nog willen meegeven? Hebben jullie een levensmotto?

Wij hebben niet echt een levensmotto. Wel staan wij altijd klaar voor anderen die hulp nodig hebben en helpen wij daar waar wij kunnen. Wij laten alle mensen die wij tegenkomen in hun waarde en zullen iedereen met respect en onvoorwaardelijk liefde behandelen. Wat wij graag willen meegeven is: wees lief voor jezelf en voor elkaar.

 

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.