Zo zou je een groot deel van mijn leven in Amsterdam wel kunnen omschrijven. Van 1999 tot 2018 heb ik in Amsterdam mogen wonen. Een leven dat ik achteraf beschrijf als seks, drugs en rock and roll, en dan gaat het vooral om de eerste tien jaar.
Ik was 27 jaar toen ik van Deventer naar Amsterdam verhuisde, een wens die ik al heel lang had. Opgroeien als homoseksueel in de Noordoostpolder was het niet voor mij. En ook merkte ik dat ik in Deventer niet volledig vrij durfde te zijn. Nadat ik ‘uit de kast’ was gekomen tegenover mijn adoptieouders, voelde ik aan alles dat ik snel naar de hoofdstad moest verhuizen omdat het daar allemaal gebeurde, tenminste, dat dacht ik toen. En toen het zover was dat ik woonruimte in Amsterdam had gevonden, kon ik mijn geluk niet op.
Ik kwam te wonen in de E-buurt van Amsterdam Zuidoost, en vond een baan bij het callcenter van KPN. Ik combineerde dat met een stage bij de PAAZ in Zaandam. Doordeweeks werken en stagelopen, in het weekend uitgaan. Vooral dat laatste was voor mij werkelijk een openbaring. Drie dagen op rij omringd door andere homo’s, heerlijk vond ik het.
Al vrij snel kwam ik erachter dat ook dit leven een keerzijde kende. Het geld dat ik verdiende gaf ik ook snel weer uit. Twee keer in de week naar de Thermos sauna, en iedere vrijdag- en zaterdagavond dansen in de EXIT, hakt er financieel flink in. Iedere week uitgaan betekende ook, voor mij tenminste, dat ik veel nieuwe kleding nodig had. En hoewel ik toentertijd mijn kleding bij H&M kocht, ging het best snel. Ik dacht dat het ook belangrijk was om er goed uit te zien als je erbij wilde horen.
Doordat mijn salaris er snel doorheen ging, en mijn gedachten van ‘met nieuwe kleding en spullen tel je mee’, de enige waarheid begon te worden, kwam ik geld tekort. Het hielp ook niet mee dat ik een zogenaamde comfortcard ging aanschaffen en dingen op afbetaling ging kopen. Dat maakte het probleem alleen maar erger. Om snel aan extra geld te komen besloot ik op aanraden van een kennis escortwerk te gaan doen. Dit bleek lucratief te zijn, er waren veel mannen die wel met mij seks wilden hebben, en die daarvoor wilden betalen. Om dit alles vol te kunnen houden zocht ik naar hulp, die vond ik in het gebruik van drugs. XTC slikken en cocaïne snuiven werd in het weekend onderdeel van mijn leven.
Na een half jaar besefte ik dat voor geld naar bed gaan met vreemde mannen mij een onbestendig en ‘vies’ gevoel gaf. Ik besloot ermee te stoppen. Hierdoor kwam ik wel weer meer in de financiële problemen en leefde ik in onrust. Dit probeerde ik te verdoven door nog meer te gaan slikken en snuiven. Ik had de ‘mazzel’ dat ik toen met iemand bevriend was die hier ook niet vies van was. Uiteindelijk ben ik gaan inzien dat dit niet langer zo door kon gaan. Met behulp van echte vrienden heb ik uiteindelijk kunnen stoppen. Ik vond een baan waarmee ik meer kon verdienen, en het lukte mij ook mijn schulden wat af te lossen.
Een jaar voordat ik mijn man leerde kennen, had ik mijn leven weer min of meer op de rit. En vanaf het moment dat ik verkering kreeg met mijn man kwam er ook een eind aan de drugs en rock and roll in mijn leven. De seks bleef, zij het nu in combinatie met de liefde!
Vandaag de dag kijk ik met een goed gevoel terug op die periode. Die periode heeft mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. Ja, het heeft me veel geld gekost, en ook mijn mentale en fysieke gezondheid heeft eronder geleden. Toch ben ik er sterker door geworden. Dit komt mede doordat ik later ben gaan inzien waardoor ik mij toen zo gedroeg. Met de nodige coaching, therapie, zelfhulp en sociale steun weet ik nu meer dan ooit wie ik ben, en waarom ik doe wat ik doe. En ik kan nu in mijn rol als queercoach anderen, met name lhbti+’ers die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt, beter ondersteunen. Het leven kan grillig zijn, maar het gaat er dan vooral om hoe jij daarmee omgaat. Weet dat je daar niet alleen in staat
*
Niels Lam (Heveadorp, 1973) is een ietwat eigenzinnige levenscoach (voor LHBTI+’ers en geadopteerden) en heeft zijn eigen praktijk ‘Gewoon Niels’. Naast de liefde voor zijn man en hun twee Maine Coons, houdt hij van zingen (bariton bij homokoor ‘Het Herenakkoord’ in Arnhem). Hij leeft, zo goed als hij kan, volgens de Afrikaanse filosofie Ubuntu – Ik ben alleen maar omdat jij bent.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
