Mijn Instagram stond afgelopen week vol met reacties op Dahmer, de nieuwste misdaadserie van Netflix. Bijna unaniem kwamen mensen in opstand tegen serie die gebaseerd is op de slachtoffers van de (homoseksuele) seriemoordenaar Jeff Dahmer.
Dahmer richtte zich voornamelijk op LHBTI+ en BIPOC-mannen. In totaal werden 17 mannen methodisch gedrogeerd, verkracht, uiteengereten en vervolgens opgegeten. Geen wonder dus dat de families van de slachtoffers 30 jaar na dato het verleden liever niet meer naar boven halen.Reacties deze week waren onder meer het onder druk zetten van Netflix om de LHBTI-tag op de serie te verwijderen (een opmerkelijke TikTokker verklaarde “het is technisch waar, maar niet de representatie die we zoeken”) en oproepen om de show helemaal te annuleren, omdat de slachtoffers ‘zwak’ leken (opmerking voor degenen die nog niet eerder gedrogeerd zijn: dat is waarom verkrachters je verdoven).Zoals we weten, gaan gezinnen elke dag door de mediamachine. Ervaringen worden blootgelegd voor het openbaar bewustzijn, waardoor mensen zich bewust worden van gevaren. Veranderingen kunnen in gang worden gezet. Hoe zouden we over Jeffrey Epstein weten als de media ons dat niet hadden verteld? Ja, slachtoffers moeten absoluut worden beschermd, maar er is een hoger doel om het verhaal van Dahmer naar buiten te brengen. Wat me opviel toen ik naar Dahmer keek, waren de overeenkomsten in de praktijken tussen deze psychopathische massamoordenaar en de roofdieren die op vrijdagavond nog steeds risico’s vormen binnen onze gemeenschappen. Charmant duiken ze op in bars, lokken het slachtoffer terug naar hun eigen huis en verdoven hen. Het enige dat verschilt, is dat de meerderheid van de mannen die andere mannen verdoven, ze niet vermoorden. Maar sommigen doen dat wel: Stephen Port is de Britse Grindr killer en vermoordde tussen 2016-2018 vier mannen met GHB in Londen. En wie weet hoeveel andere verdachte omstandigheden gemakshalve zo worden bestempeld zonder verder politieonderzoek.Net als bij Stephen Port reageerde de politie niet adequaat genoeg op Dahmer, waardoor er meer slachtoffers konden vallen. Net als Port werd de seksualiteit van de slachtoffers van Dahmer gebruikt als ‘rechtvaardiging’ voor zeer verdachte sterfgevallen. En net als Dahmer ‘verstopte’ Port zich middenin publieke ruimtes.Tegen degenen die van de serie Dahmer af willen, zeg ik dit: slachtoffers zijn zwak als ze gedrogeerd worden. Dat maakt deel uit van de wreedheid van dit alles. Ze kunnen niet voor onszelf opkomen en dragen die hulpeloosheid nog lang met zich mee. En op de een of andere manier krijgen mannen, inclusief homo- en biseksuele slachtoffers, minder snel de erkenning die andere slachtoffers wel krijgen. Er verandert dus weinig en er komt geen ondersteuning.Dahmer heeft het onderwerp van ons eigen gemeenschapsgeweld naar voren gebracht. Door dat gedrag het zwijgen op te leggen, verandert er niets.
*
Thomas Garrod-Pullar (31) is de oprichter en voorzitter van MenAsWell, de organisatie die opkomt voor de belangen van mannelijke slachtoffers van seksueel geweld.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
