Voor Gaykrant sprak ik met voormalige Gaykrantmedewerker Ricardo Brouwer over zijn nieuwe functie als voorzitter bij COC Midden-Gelderland. Na jaren van uitdagingen, het verlies van de vaste locatie in Arnhem (de Roze Bunker), corona, persoonlijke omstandigheden van bestuursleden en de organisatie financieel gezond maken is het nu tijd om momentum te genereren.
Tekst: Maurits Huijbrechtse
Foto: Tirza de Goede
Voor Ricardo is het COC vanaf dat hij lid werd altijd met hem ‘meeverhuisd’: van COC Friesland via COC Nijmegen werd hij na zijn verhuizing naar Arnhem lid van het COC Midden Gelderland. ‘Toen ik in coronatijd in Arnhem kwam wonen was mijn voorganger net bezig om de vereniging terug te brengen naar de kern vanwege de financiële gezondheid van de vereniging. Daardoor werd ik als nieuw lid niet echt welkom geheten. Zichtbaarheid was in coronatijd sowieso moeilijk te organiseren omdat veel vrijwilligers afscheid namen.’
Uiteindelijk vond Ricardo een ingang bij de vereniging. Hij werd via een bekende uit de politiek – die secretaris is in het bestuur – gepolst om toe te treden tot het bestuur nadat de vorige voorzitter tussen de regels door haar vertrek aankondigde in de nieuwsbrief.
‘Het kwam voor mij nogal onverwacht, want ik had het bericht in de nieuwsbrief niet direct als een aankondiging van vertrek gelezen. Mijn eerste vraag was: ‘Wat voor versterking van het bestuur zoek je?’ Het antwoord laat zich raden. Er werd aan mij gevraagd of ik voorzitter wilde worden. Het bestuur zocht iemand met een groot netwerk en ingangen in de (lokale) politiek.’
Ricardo’s eerste speerpunt is zichtbaarheid. Zonder zichtbaarheid krijgt de vereniging ook geen nieuwe vrijwilligers. ‘Zoals bijna elke vrijwilligersorganisatie hebben we te weinig mensen. De eerste sollicitatiegesprekken met nieuwe vrijwilligers zijn al gepland. Hopelijk kunnen deze mensen uiteindelijk doorgroeien in de organisatie. Het aantal bestuursleden wil ik namelijk uitbreiden zodat er naast het bestuurswerk ook nog iets extra’s gedaan kan worden. Nieuwe mensen binnen de vereniging aantrekken werkt ook als goede rem op de neiging om te gaan navelstaren. Eerlijk gezegd heeft die houding in het verleden COC Midden-Gelderland nogal eens de wind uit de zeilen genomen.’
Het tweede speerpunt is een vereniging die zich in Midden-Gelderland faciliterend opstelt tegenover andere initiatieven die groepen binnen de regenbooggemeenschap ten goede komen.
‘Te vaak wordt nog gedacht dat het COC een club is die er alleen is voor de L en de H van LHBTI. Door zelf initiatieven te nemen en initiatieven van andere organisaties te steunen zorgen we ervoor dat we een vereniging zijn en blijven die de gemeenschap in haar volle breedte aanspreekt. Bijvoorbeeld door samenwerking tussen InDifferent (een Arnhemse stichting die zich inzet voor een inclusieve samenleving voor jongeren) en Jong&Out aan te jagen en door bijvoorbeeld Transistor – een ontmoetingscafé voor trans personen – onder de aandacht van onze leden te brengen.’
De politiek ligt Ricardo na aan het hart. Zeker omdat zijn naam onder het Arnhemse Regenboogstembusakkoord staat. Afgelopen gemeenteraadsverkiezingen was hij kandidaat voor de Arnhemse Partij van de Arbeid. Dat schept natuurlijk een extra verantwoordelijkheid.
‘Alle huidige coalitiepartijen in Arnhem (Volt, GroenLinks, Arnhem Centraal, Partij van de Arbeid, Partij voor de Dieren en D66) hebben het stembusakkoord ondertekend. In de aankomende periode ga ik het coalitieakkoord eens naast het stembusakkoord leggen om te kijken waar ik de Arnhemse politiek scherp op moet houden. Daarnaast zit ik in de landelijke politieke werkgroep van het COC. Over politiek gesproken, we hebben het eerste symbolische succes te pakken: als het goed is komt de Pride-fototentoonstelling die eerder in Almere is beklad naar Arnhem toe. Dat zou een mooi statement zijn.’
‘Mijn hoop is dat we de hele regio uiteindelijk lokaal kunnen gaan bedienen. Die olievlek begint alleen wel echt in Arnhem. We vergeten de 18 gemeenten buiten Arnhem niet. Zo heeft Barneveld sinds kort een regenboogakkoord. Dit is natuurlijk een mooie gelegenheid om de mensen te spreken die dit akkoord door de gemeenteraad hebben gekregen. Ook daar wil ik mij namens de vereniging faciliterend opstellen.
Bij de eerste editie van de Achterhoek Pride was onze vereniging ook zijdelings betrokken. Dit is een van de samenwerkingen die ik verder wil gaan uitbouwen. In september sluiten we voor het eerst aan bij een netwerkmoment met verschillende sociale- en zorgorganisaties in de gemeente Ede. Misschien gaan we ook nog wel buurten bij onze Duitse zusterorganisatie.’
Het opnieuw opbouwen van een gespreid voorlichtingsteam is daarbij ook een prioriteit. ‘In coronatijd zijn we onze voorlichters helaas kwijtgeraakt. Ik hoop dat we weer voorlichters aantrekken uit de verschillende groepen en gemeenten binnen onze regio. Onze nog uitstaande voorlichtingen worden op dit moment heel goed overgenomen door onze directe buren COC Midden -Nederland en COC Nijmegen.’
*
Maurits Huijbrechtse (1997) studeert geschiedenis aan de UvA. Voor Gaykrant schrijft hij regelmatig over LHBTI+geschiedenis, vaak in samenwerking met IHLIA. Hij neemt interviews af en schrijft over zijn eigen ervaring als deel van een dubbele minderheid: homoseksueel en lichamelijk gehandicapt. Naast zijn werk voor Gaykrant is hij actief bij Museum Engelandvaarders en binnen D66.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
