Het is kennelijk een menselijke eigenschap om eens bevochten rechten te beschermen, waardoor er wellicht zonder opzet een exclusieve bubbel ontstaat. Onzichtbare omheiningen worden opgetrokken en iedereen die een bedreiging zou kunnen vormen wordt met nodige argwaan bekeken en is niet welkom.
We kennen in de LHBTI+ gemeenschap het gesteggel om de aloude regenboogvlag met de bekende regenboogkleurtjes. Nogal wat mensen van ‘de oude garde’, van het eerste uur zal ik maar zeggen, zijn niet blij met de kleuruitbreiding. En dat allemaal vanuit het argument dat de oorspronkelijke regenboogvlag iedereen al zou vertegenwoordigen. Daarover in discussie gaan lijkt zinloos. De voor- en tegenstanders van de nieuwe intersectionele LHBTI+vlag met extra kleuren voor o.a. trans, non-binair, intersekse en mensen van kleur, vliegen elkaar verbaal met enige regelmaat in de haren.
Maar er is meer aan de hand.
Dat indertijd nogal wat LHB mensen van het eerste uur niet erg blij waren met de toevoeging T in de community is geen nieuws. Je zou kunnen zeggen dat de liefde tussen LHBT onderling zo net na de Stonewall Riots in 1969 weer vrij snel over was. Immers, toen begin jaren ’70 van de vorige eeuw de eerste prideorganisaties ontstonden was de T al niet langer welkom in de persoon van trans vrouw en voorvechtster van het eerste uur Sylvia Rivera. Pride werd opgetuigd en neergezet als een Gaypride, een soort van exclusief LHB feestje waarin je soms een verdwaald trans mens kon ontdekken. Een trans mens dat door de omstanders sowieso als ‘gay’ werd aangemerkt, dus dat viel ogenschijnlijk niet eens zo erg uit de toon.
Het zal niemand zijn ontgaan dat trans en non-binaire mensen inmiddels hun plek hebben opgeëist in het grote geheel. Dat we ook vrij duidelijk uitleggen dat seksuele oriëntatie (LHB) iets anders betekent dan de T en de NB van genderidentiteit zorgt kennelijk voor wrijving. Gelukkig is die weerstand veelal onderhuids, maar toen was daar stichting De Roze Leeuw.
Ik lees op hun site: ‘Stichting De Roze Leeuw is er voor de vrijdenkende gewone, nuchtere homoseksuelen, lesbiennes en biseksuelen, de holibi’s.’
En laat je niet afleiden door de salonfähig-achtige woorden van de organisatie, want dit twitterbericht staat in schril contrast met een eerder bericht van De Roze Leeuw waarin werd opgeroepen om in actie te komen tegen het ‘verminken van meisjes’. En ik quote: “Meisjes die denken dat ze een jongen zijn en hun borsten laten verwijderen”, waartegen volgens de stichting met kracht moet worden opgetreden. Kijk op YouTube ook gerust eens naar eerdere opnamen en optredens van De Roze Leeuw, bijvoorbeeld. De Roze Leeuw vindt dat alles wat niet wit, holebi en rechts is hun manier van leven bedreigt. Of het nu een T is of een vluchteling. Volgens hen is de aandacht teveel gericht op zaken die er voor hen niet toe doen, zoals ‘identiteit- en symboolpolitiek’.
Juist ja.
Er was in Amsterdam even wat gekrakeel of De Roze Leeuw gisteren mocht meelopen in de Amsterdam Pride Walk, maar de organisatie had besloten dat De Roze Leeuw niet welkom is.
Wat ik persoonlijk vind van het uitsluitende tegengeluid van De Roze Leeuw?
Het past in het schuren, in het proces waarin de regenboogcommunity zich al langere tijd bevindt. Een proces dat volgens mij altijd maar door zal gaan. Want zoals ik mijn aanhef al schreef: mensen hebben de neiging om de eigen bevochten rechten te beschermen, en iedereen die vervolgens op de deur klopt met de nodige argwaan te bekijken.
Het zal u niet verbazen dat ik vandaag niet in Amsterdam ben, want ik ben wat uit-gepridewalkt. Mensen die feestjes willen organiseren omdat ze blij zijn met wie ze zijn moeten daar vooral mee doorgaan. Voor mij is en was Pride een Riot. Een actiedag.
Een organisatie als De Roze Leeuw is een schande voor de community. Men zou zich de ogen uit de exclusieve kop moeten schamen.
*
Jacky van Tongeren identificeert zich als vrouw met een transseksueel verleden. Ze heeft de volledige transitie doorlopen, en is inmiddels dus ook legaal ‘mevrouw’. Haar seksuele oriëntatie is panseksueel: ze valt op personen en niet op lichaamsdelen. Jacky is een multi-instrumentalist met als hoofdinstrument basgitaar. Ze schrijft muziek, arrangeert en is sessiemuzikante.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
