Cineast Nabil Ben Yadir: ‘Het is allemaal begonnen met een discussie met een vriend in een café. Ik was er een artikel aan het lezen over de moord op Ihsane Jarfi en hij zei tegen me dat het “gewoon een homo was die crepeert”. Op dat moment reageerde ik niet maar ik heb er de hele nacht over nagedacht. Ik vroeg me af waarom ik niet had gereageerd.
De volgende dag ging ik terug naar dat café, met dezelfde krant, op dezelfde pagina. “Maar waarom begin je opnieuw over dat verhaal?”, zei mijn vriend tegen me. En toen kwam het eruit: “Omdat ik er een film over wil maken”.
Later liet ik hem de film zien en vertelde ik hem dat hij in zeker zin de reden was waarom ik de film had willen maken. Hij was verbijsterd, geschokt door het geweld. Dat is precies mijn doel. Ik wil dat de toeschouwers, dat degenen die kunnen blijven kijken – ook degenen die deze moord hadden kunnen plegen – tegen zichzelf zeggen, “dit is te veel, niemand verdient zo’n moord”.
De kwestie van identiteiten en minderheden sprak me ook erg aan. Toen ik van deze moord hoorde, was het de eerste keer dat ik een Noord-Afrikaans klinkende naam in verband zag gebracht worden met homofobie en niet met racisme. Hoe ga je van de ene identiteit naar de andere? En wat is de plaats van de minderheden? Ik identificeer me met het slachtoffer omdat ik ook deel uitmaak van een minderheid. En “paradoxaal genoeg” hebben de meeste mensen een minderheid in zich waardoor ze zich met Brahim kunnen identificeren.
Ik wilde een ongemakkelijke film maken, iets laten zien wat je normaal niet wilt zien. Ik heb geen film gemaakt over een homofobe misdaad die je uitnodigt om nadien rustig iets te gaan drinken. Daar ben ik helemaal niet in geïnteresseerd. Het is ook niet mijn bedoeling om een derde deel te maken waarin ik de pijn van de families zou hebben laten zien. Het is aan de toeschouwers om zich daar een voorstelling van te maken, om er achteraf onderling over te praten.’
De film is vanaf deze maand ook op DVD verkrijgbaar. Animals vertelt het verhaal van Brahim: een jongeman, de oogappel van zijn moeder. Op een dag zal hij de liefde van zijn leven vinden. Hij zal een gezin stichten, iedereen zal trots zijn op hem. Op een dag zal hij volwassen en geslaagd zijn in het leven.
Op een dag…
*
Chronologie van de moord op Ihsane Jarfi:
De 32-jarige Ihsane Jarfi verdwijnt op 22 april 2012 in Luik. Op 1 mei wordt zijn lichaam gevonden in de buurt van Tinlot. Drie verdachten worden gearresteerd. Een vierde verdachte wordt op 4 mei aangehouden, de dag voor de begrafenis. De vier daders worden beschuldigd van moord, met als verzwarende omstandigheid homofobie. Drie van hen hebben een strafblad voor geweldpleging. Alleen de jongste heeft geen strafblad.
In november en december 2014 volgen de Assisenprocessen van de vier verdachten. Ze worden niet alleen beschuldigd van doodslag met een homofoob karakter, maar ook van andere aanklachten, waaronder foltering en onmenselijke en vernederende behandeling, evenals ernstige vernedering of ontering en willekeurige opsluiting.
Het vonnis: drie daders worden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf voor homofobe moord. De vierde krijgt 30 jaar voor doodslag met homofobie. De verzwarende omstandigheid van homofobie blijft voor alle daders gehandhaafd.
In februari 2013 treedt artikel 405 quater van het Wetboek van Strafrecht in werking, waarbij handelingen gemotiveerd door homofobe haat (of andere vormen van haat) zwaarder worden bestraft.
In 2014 wordt de Stichting Ihsane Jarfi opgericht door zijn vader.
Klik hier om de DVD te kopen.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
One thought on “‘Animals’ van Nabil Ben Yadir: over de moord op Ihsane Jarfi”