Kevin Gorczynski: mimespeler, acteur, danser én Pamela Anderson bij Hans Klok

Voor aanvang van de show vermaakt de mimespeler, een onhandige bell boy, de in de voortent aanwezige kinderen met zijn steekkarretje waar een aantal koffers op ligt. De koffers vallen van het karretje af. De kinderen gillen en lachen en helpen de mimespeler de koffers weer op het steekkarretje te krijgen.

Tekst: Rick van der Made
Foto’s: Arjan Bos Edits/visual Factory | Yacintha den Braven

Tijdens de show van Hans Klok (Hans Klok and Friends) blijkt de mimespeler ook op het toneel een niet onaanzienlijke rol als komiek te hebben. Als mimespeler, acteur en danser is zijn figuur zowel duidelijk aanwezig als ongrijpbaar: als zijn alter ego Kevinski is Kevin Gorczynski tegelijkertijd clown, danser, mimespeler én Pamela Anderson. Onze hoofdredacteur had een gesprek met de komische side kick van Hans Klok die met zijn show – in een circustent – door het land toert en die samen met zijn voltallige gezelschap gedurende de toer als echte circusartiest in caravans leeft.

‘We staan nu in Soest op het Gildeterrein en het is hier een natuursprookje,’ zegt Kevin als we elkaar via zoom spreken. Hij draait de laptop een beetje in het rond. In de verte zie ik de circustent staan, ik zie heel veel bomen en ik hoor vogels fluiten.

‘Corona heeft de wereld veranderd,’ gaat hij verder, ‘Er is een ander soort besef. Ook bij mezelf. Het is fijn om weer volle tribunes te zien, maar de afgelopen periode waarin ikzelf ook corona heb opgelopen, doet wel iets met je. En met het publiek. Ik had het opgelopen in Parijs en ik zou met Hans de Harbour Club Theater Show Vegas doen in Amsterdam. Ik had daar een seizoen gespeeld en toen het theater na corona weer open mocht, kreeg ik zelf corona. Ik kon dus een aantal dagen niet spelen. En als spelen alles is wat je graag doet, zelfs als je je niet helemaal fit voelt, en je mag dan niet optreden, doet dat veel met je. Lichamelijk en mentaal. ‘Ik moet blijven bewegen,’ dacht ik toen. Dat heb ik zoveel mogelijk geprobeerd.

Vorig jaar zijn we met deze show begonnen. Festivity King, de organisatie achter deze show, belde mij op. ‘We zoeken een komediant voor de show van Hans Klok die meer doet dan alleen maar grappig zijn.’ ‘Nou,’ dacht ik, ’Dan ben je bij mij aan het juiste adres.’

Er volgde een gesprek met Hans in Rotterdam. Hans had filmpjes van mij gezien en was enthousiast. Al snel viel alles op zijn plek. We hebben Hans met een aantal acts, we hebben de acts van de friends en daaromheen moest een verhaal gemaakt worden

‘Ik houd van verschillende stijlen. De cartooneske slapstick, bijvoorbeeld. En van ‘de Russische clown’: het verdrietige, het tragische, het: ‘Ach, het zit hem allemaal weer niet mee’ en daar dan toch met humor mee omgaan.’

Hans en ik improviseren ook op het toneel. Tijdens een illusie verdween er een assistente en kwam ik als ballerina-assistente tevoorschijn. In dit verhaal ging ik auditie doen bij Hans want ik wilde zogenaamd ook graag assistente van Hans worden. Nadat de act voorbij was en er applaus en gejoel van het publiek op ons afkwam, zei Hans spontaan: ‘Geweldig gedaan, jij mag mee op tournee! Je mag de koffers dragen!’ Het publiek reageerde met een meelevend ‘ahhhh’. Deze opmerking werd de inspiratie voor de volgende show, en nu speel ik dus bell boy, de kofferdrager van Hans Klok.

Hans en ik spraken een keer af in een Grand Café voor de show in IJmuiden. De ober kwam naar ons toe en die vroeg me wat mijn functie in de show was. Toen ik dat probeerde uit te leggen, zei de ober: ‘Oh, dus een soort van Pamela Anderson!’ Daar werd het idee geboren om iets met haar te doen. Het is inmiddels alweer zo lang geleden dat Hans en zij hebben samengewerkt, maar je merkt nog steeds hoeveel indruk dat op de mensen heeft gemaakt. Daar wilden we op een positieve manier gebruik van maken.

Hans en ik scheiden onze rollen. Ik blijf de fysieke acteur: de mimespeler, de komiek, en Hans blijft de illusionist. Tijdens een leuke meeting vorig jaar opperde ik een simpele goocheltruc te doen die bij mijn personage zou passen. Ik had eigenlijk de bedoeling om met Hans mee te denken. Hans zei toen dat hij de illusionist is en ik de komiek en dat in een show de rolverdeling altijd helder moet zijn. En dat je altijd je eigen krachten moet laten zien. Dat klopte helemaal.

Verrassend genoeg won ik na verloop van tijd steeds meer Hans’ vertrouwen en hebben Hans en Dann Stevens, zijn vriend en consultant of magic mij zelfs geholpen met een komische goocheltruc in de Harbour Club Theater Show Vegas.

Je bouwt een band op als je op deze wijze met elkaar samenwerkt en op een terrein samenwoont. Als ik ’s ochtends in mijn badjas mijn tanden aan het poetsen ben, klopt Hans op mijn deur. ‘Koffie!’ roept-ie dan en dan gaan we voor de caravan met wat collega’s samen koffiedrinken. Mijn collega’s zijn mijn vrienden, mijn opdrachtgever, mijn familie en mijn regisseur tegelijk. Ik zie hen meer dan het thuisfront.

‘Hans en ik scheiden onze rollen. Ik blijf de fysieke acteur: de mimespeler, de komiek, en Hans blijft de illusionist.’

Mijn moeder nam mij als kind mee naar het theater. In Polen was zij theatercriticus. Zij zat dus aan de theoriekant van het theater maar – uiteraard – wilde zij aan haar kind laten zien wat de theaterwereld zoal te bieden had. Ik weet nog dat ik een levend standbeeld zag. Hoe gefascineerd ik was hem te zien. En bij Cirque du Soleil zag ik een mimespeler die in zijn eentje heel Ahoy vermaakte. Het publiek werd door zijn verhaal meegenomen, was ontroerd, enthousiast en verwonderd tegelijk. Ook ik werd meegesleurd in zijn verhaal. Ik vergat school, ik vergat het proefwerk waarvoor ik nog moest leren. Ik vergat even de sleur van het dagelijkse leven. En ik dacht: ‘Eén iemand die al die emoties bij al die mensen oproept. Dat wil ik ook!’

Dat is je gelukt want ik was ook onder de indruk van je spel. Ik zag een mimespeler, maar ook een danser, een acteur, een clown en een komiek. Dat was verrassend. En heel goed.

‘Grappig dat je dat zegt, want Hans plakt zelf ook geen etiket op mijn rol. ‘Je bent Kevinski,’ zegt hij.

Ik heb zowel de dansacademie als een acteursopleiding gedaan met daarnaast nog heel veel opleiding tot mimespeler, zelfs tot in Australië. Beweging is de basis van acteren. Ken je de film The Artist? In deze Franse, stomme film uit 2011 gaat het over George Valentin die in Hollywood in 1927 furore maakt in de stomme film en door de opkomst van de geluidsfilm op straat belandt omdat zijn ‘grote’ manier van acteren ‘overbodig’ is geworden. De film is in zwartwit, zonder gesproken woord, behalve in de laatste minuut en wordt gedragen door suggestieve piano- en orkestmuziek. ‘Stil spel’ is voor mij de basis. Het is een universele taal.’

Voor aanvang zag ik hoe de kinderen op jou reageerden. En ik dacht toen inderdaad: ‘Zijn gespeelde onhandigheid is universeel’. Maar ik vond het ook mooi te zien hoe kinderen jou meteen wilden helpen de koffers weer op het karretje te krijgen.

‘Ja, kinderen reageren heel direct. Ik merk het ook als ik op het podium verschijn. Kinderen herkennen mij van de act die ik voor aanvang opvoer en dan wordt er geroepen. ‘Hé, die kennen we!’ Heel spontaan.’

Ik had dat gevoel van herkenning ook. Ik voelde me als volwassene ook geroepen om te roepen ‘Hé, die ken ik!’, dus dat geldt niet alleen voor kinderen.

‘Maar je hebt het inmiddels afgeleerd om te roepen.’

Ja.

‘Ik houd van verschillende stijlen. De cartooneske slapstick, bijvoorbeeld. En van ‘de Russische clown’: het verdrietige, het tragische, het: ‘Ach, het zit hem allemaal weer niet mee’ en daar dan toch met humor mee omgaan. De combinatie van tragiek en komedie. Ik zag ooit een optreden van een clown die maar aan een koord bleef trekken. En trekken, en trekken. Dat werd zo grappig. En na lange tijd verschijnt er aan de andere kant van het podium een andere clown met het andere uiteinde van het stuk touw om zijn nek gewikkeld. Zo tragisch. Zo geestig. Zo goed.’

Je blijft deze rol voorlopig nog spelen.

‘We staan nu in Soest, dan gaan we nog naar Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. In december hebben we het kerstcircus in Haarlem en in mei/ juni volgend jaar gaan we naar Duitsland. Naast dat ik in de show van Hans sta en zelfs met hem in een aantal tv-programma’s zal verschijnen, heb ik ook andere gigs en schnabbels. Ik sta op de Uitmarkt van Emmen, ik heb een eigen programma op een cruiseschip, ik word ingehuurd om mijn acts en shows te spelen voor bedrijven en evenementen, ik beeld verhalen uit met live orkesten, ik geef hier en daar les. Ik kijk wat leuk is om te doen. Ik moet in beweging blijven. Mijn doel is om zoveel mogelijk mensen te bereiken en ze uit te nodigen in de non-verbale wereld van Kevinski.’

*

Klik hier voor de website van Kevin Gorczynski /Kevinski

Klik hier voor de website van Hans Klok and Friends en om kaarten voor de show te bestellen.