Lieve Bettine #17

Lieve Bettine,Corona is weer voorbij en dat is goed te merken want ik word overspoeld met allerlei berichten over allerlei Prides. Alkmaar, Utrecht, Groningen, Rotterdam, Amsterdam, Luxemburg, Antwerpen. Ik vind het allemaal hartstikke gezellig maar ik hoor ook opmerkingen van: “Moet dat allemaal nou zo open en bloot?” (terwijl er volgens mij bij al die prides allang geen blote bips meer te bekennen valt) en “Zo’n Pride werkt alleen maar contraproductief voor de regenbooggemeenschap.”Enfin, wat vindt u er allemaal van en viert uzelf Pride en hoe doet u dat dan? En vind u dat zo’n pride ook in kleinere gemeenten zou moeten komen? Liefs van Dorian uit Zaltbommel

Foto: Utrecht Pride
Lieve Dorian,
De zon bruint op dit moment mijn decolleté en lange slanke benen en ik schrijf je vanaf mijn balkon met een zelfgemaakte Mojito binnen handbereik.  Enorm bedankt voor je brief waarin je je bezorgdheid uitspreekt over de opmerkingen die de Prides met zich meebrengen.
Ik ben de eerste jaren vaak naar de Pride in Amsterdam geweest. Samen met mijn twee zussen Désirée en Margaux heb ik meegevaren (ik was uiteraard de ster van de boot) en ik werd overdonderd door de enorme mensenmassa die aan de kade naar me stond te wuiven. Ik voelde me heel even prinses Beatrix in de Gouden Koets (die ook niet meer mag rijden en inmiddels een mooi plekje in het museum heeft).
Voor de sluizen lagen boten (toen nog niet zo gesponsord als nu) met de kleurrijke verscheidenheid van onze regenbooggemeenschap. Eenmaal door de kanalen voer een zwartgeverfde boot van een Amsterdamse cruisebar met stoere mannen in strak, zwart leer waarvan ik overwegend de bilpartijen beloerde. Mijn twee zussen genoten van de zon en de rosé, terwijl ik in vuur en vlam naar de plecht tippelde om nog meer van die billen te zien.
Mijn zussen zwaaiden naar de roze boot achter ons met daarop swingende meiden die lieten zien waar ze voor stonden. Mijn zussen en ik in onze Tirolerkleding en met koekoeksklokken in ons haar verwerkt hadden het reuze naar de zin. Hier nog een foto uit en van de oude doosch.
Wat waren we trots! Kunnen zijn wie je bent!
Dus even terug naar de oorsprong van Pride. De eerste Pride werd in 1970 gehouden in New York naar aanleiding van de Stonewall rellen in 1969. Na jaren van treiteren door politie in gay bar ’the Stonewall’ waarin de bar steeds werd ontruimd, was voor bezoekers de maat vol en werd door de LHBTI+ gemeenschap teruggevochten. Sindsdien is de jaarlijkse Pride hét evenement om te laten zien wie we zijn en waar we voor staan.
Jaren later stond ik ook aan wal en keek met genot naar wat voorbij kwam op het water. ‘Open en bloot’ hoort daar wat. mij betreft ook bij. In deze tijd waarin de kleinste opmerking opgeblazen wordt tot een landelijk debat gaat mij allemaal wat te ver. En je wil niet weten hoevaak ik in mijn leven al gecanceld ben, lieve Dorian. Affreux.
Voor je het weet worden we zo weer een Calvinistische Staat en durven we niets meer te zeggen en te tonen. De braafheid op de Nederlandse televisie (‘pyjama-shows’, ‘Ik hou van Holland’, enzovoorts) aan de ene kant en de agressieve rap-cultuur aan de andere kant maken ons zowat onzichtbaar. En dan, tijdens Pride, komt heel Nederland kijken hoe divers we zijn, en spreekt zich vervolgens negatief uit wanneer een borst, bil of meer te zien is. Dan is het natuurlijk schrikken geblazen en is iedereen in rep en roer. (Overigens ben ik de laatste jaren niet meer geweest want Amsterdam werd afgesloten – ook voor moi – vanwege de drukte).
Dat de LHBTI+ cultuur onzichtbaar wordt, ligt ook aan onszelf. Gay clubs verdwijnen en wanneer je er eenmaal eentje gevonden hebt en binnen staat, zit iedereen met een mobiel in de hand te appen. Gezelligheid is dan ook ver te zoeken, en wanneer de ooit zo homo-iconische Madonna een post van zichzelf plaatst vrees ik dat we van haar ook nog weinig kunnen verwachten op LHBTI+ gebied.
We moeten het dus zelf doen, ook jij Dorian.
Probeer eens wat van de grond te krijgen in jouw woonplaats Zaltbommel. Wellicht is daar een jaarlijkse markt waar je een podium kunt organiseren om te laten zien wat er op regenbooggebied in jouw gemeente zoal gebeurt. Samen met mijn zussen heb ikzelf ook in kleinere gemeenten zoals Terheijden en Etten-Leur opgetreden voor een uitgesproken hetero-publiek. En wat reageerden zij enthousiast!
Lieverd, mijn glas is leeg en mijn benen olijfbruin door de zon.
Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen en laat me weten wat je gaat doen.
Hartelijke groet,
Bettine
(Overigens, wat was ik blij met de keuze van prinses Amalia om Claudia de Breij het boek over de eerste 18 jaren van haar leven te laten schrijven).
*
Lieve Bettine: in deze rubriek beantwoordt vrolijke, exotische en toch nette Bettine Wouterse (Breda, 24 juni, 19??) vragen over liefde, levensstijl, gender, prangende kwesties, etiquette en dilemma’s waar u dagelijks mee rondloopt of waar u wakker van ligt. Heeft u een vraag voor Bettine? Stuur deze naar: lievebettine@gaykrant.nl

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.