‘Beneden hangen mijn halfnaakte mannen; de schilderijen die ik maak. Boven in onze slaapkamer is de sfeer meer ingetogen. Tot ik mijn beige fetisjkast-met-mans-hoge-spiegeldeur openschuif. Binnen is het zwart, niet obscuur maar pikkedonker. Ik adem diep in door mijn neus. De typische leergeur, die je zo goed ruikt in een nieuwe auto met lederen bekleding, wasemt me tegemoet. Het prikkelt.’
Tekst: Ranjith Postma
Foto’s: collectie Tio Lelieveld
Aan het woord is Tio Lelieveld, mister Leather 2022: ‘De reuk voert me mee naar hartstochtelijke escapades uit voorbije tijden. Sommigen duurden lang, sommigen kort, de meeste niet langer dan een nacht. Het ligt achter me maar op het moment dat ik mijn kleding ruik zijn ze voor even terug in mijn herinnering. Met mijn hand strijk ik over de gelooide huiden. Ik knijp erin. Het knerpt, het glimt en het is koud. Ik heb er zoveel mooie dingen in meegemaakt en wil oneindig veel meer bijzondere ontmoetingen hebben. Sociaal, sensueel, met leer kan alles. Mijn shirts, tuigjes en jocks hangen keurig aan de haak. Muir caps, dildo’s en cockringen liggen netjes op de plank. Mijn Mr. Leather 2022 sash hangt naast de kast, boots staan in een rij op de grond.
PiG party Berlijn is mijn favoriete fetisjfeest. Wat doe ik aan? Dit weekend ben ik onoverwinnelijk, heb zin om te sjansen. Het festijn is duister, grof, wild; daar ga ik voor. Ik pak zwarte kleding uit mijn kast; chaps, een jock en gloves. Mijn bodyharnas van leren riemen en metalen ringen draag ik vannacht over mijn naakte lichaam. Het is er fokking heet.
*
De beat dreunt genadeloos door mijn lijf, ik zit diep in de melodieuze techno. Mijn leer draag ik met trots, het laat mijn stoere kant zien. Ik sta op scherp, ben alert, de endorfine boost me omhoog. Het levert me geile blikken op van anderen, ze weerspiegelen die van mij. Ik wil dit, voel me glorieus, straal van hemelse heerlijkheid.
In mijn zwarte boots sta ik wijdbeens op de grond de kudde kerels te keuren. Mijn duimen in mijn riem gestoken, klaar voor wat er komen gaat, voor wie ik uitzoek. Anderen in leer zien, ze ruiken, ze voelen; het windt me op. Een andere leather superstar tegen het lijf lopen is the bomb.
De elektriciteit zingt door mijn lijf. Ik weet wat mijn leer met hen doet en zij weten wat dat van hen doet met mij. Flirten op party’s geeft een trilling die uitdaagt een stapje verder te gaan, wat het nog zinderender maakt. Mijn zintuigen staan op scherp, mijn poriën staan open. Met mijn ogen jaag ik, opzoek tussen al dat mannelijk vlees naar degene op wie ik aan wil haken, die aansluit op mijn verlangens, die klik zegt op het spirituele verbond dat de rest van onze nacht samen inluidt.
Zijn zwarte strakke lerenbroek weerkaatst de felle lichtbundels, de contouren van zijn harde billen benadrukkend. We tasten af. Hij een stapje richting mij, ik richting hem. Dan ik eentje terug, laat hem maar komen. Give and take tot we tegen elkaar opknallen. We zoenen meteen, op z’n Frans. Dit is het begin. Ik ga stomen vanavond. Het leer kraakt als we tegen elkaar aan schuren. Met mijn vingers glijd ik er over hem heen. Het voelt glad en warm, zijn huid lijk ik door het leer heen te voelen, zo nauw sluit het aan.
Een man in leer heeft genoeg aan zijn eigen geur. Transpireren moet. Zweet maakt het echt, mannelijk, rauw. Ik ruik hem en hij mij.
Anderen botsen tegen ons op, duwen ons harder op elkaar. We rijen tegen elkaar aan, pakken elkaar beet. Met mijn natte tong voel ik de structuur van het dierlijk materiaal dat hij draagt. Het wordt vochtig, ik voel de vorm van zijn lichaam met mijn precisie-instrument. Hij knielt. Zijn tong glijdt stevig over het leer dat om mijn benen zit. Hij adoreert me.
Ik hijs hem omhoog. We proeven elkaars dierenhuid, bijten erin, trekken eraan met onze tanden. Van de buitenste schil pel ik hem met mijn trefzekere vingers langzaam af. Vanaf het leer, via de levende huid, naar de jonge, licht behaarde man binnen in. Voor nu, hier, op dit moment, is er diepe donkerte, ruisende stilte. Zijn handen zijn overal. Ook daar en daar. Wij zijn samen, hij en ik, als beestachtige twee-eenheid.’
*
Lelieveld: ‘Een verhaal als dit deel ik alleen met Gaykrant. In mijn rol als Mister zoek ik naar verbinding met mensen buiten de leather en fetish scene. Ik ben er niet op uit om te choqueren. Het draait om acceptatie, de politiek, het sociale aspect.’
Tijdens dodenherdenking legde Lelieveld een krans. Hij probeert iedereen te vertegenwoordigen.
‘Dat mensen ons snappen, kan alleen door met ze in gesprek te gaan en je te laten zien. Op een dag wil ik door de stad lopen zonder uitgescholden te worden.’
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
