Deel 7: En toen werd alles anders

Stel je eens voor: je wordt tweeënveertig  en zegt je huis op. Je laat alles achter om meer dan tienduizend kilometer te reizen. En dit alles omdat je een heel leuke jongen hebt ontmoet. Alex Timmer deed het.  In deze serie lees je hoe dat verloopt.

Over plusminus 27 uur is het zo ver. Op Schiphol vertrekt er een vliegtuig naar Azië. Nu gebeurt dat wel vaker, maar in dit vliegtuig zit ik! Als je me dit twee jaar geleden had verteld, kreeg je waarschijnlijk een blik vol ongeloof (alhoewel Azië me altijd al leuk leek). Na ruim 18 maanden gaan we elkaar dan ein-de-lijk ontmoeten! Ik vlieg vanuit Amsterdam naar Bangkok. Hij vanuit Jakarta.

De laatste week was aangebroken. Alles was geboekt (een van de vereisten om überhaupt te kunnen gaan) en vervolgens in Thailand de QR-code aangevraagd om te mogen komen. Na bijna een week wachten kwam deze afgelopen zaterdag binnen met de goedkeuring. Tijd voor de laatste hoepel: de PCR test.

Je doet de test en ergens binnen 24 uur krijg je de uitslag. Een paar keer je mail controleren, maar helaas niets. En opeens is het er. Een mailtje met de link naar de uitslag. De zenuwen gierden door mijn lijf op het moment van klikken. Gelukkig is, zoals wel verwacht, de uitslag negatief. (En dat is superpositief!)

En zijn werk?

Misschien heb je de vorige blogs ook gelezen, daarin stond dat er wat gedoe was met zijn werk. In Indonesië gaat dat heel anders dan hier in Nederland. De vraag kwam of hij anders niet per 1 februari kon stoppen in plaats van 1 januari (zijn korte antwoord: “nee”.) Op maandagochtend precies 8 uur ging de telefoon. Zijn (ex?)werk: waar hij was en of hij nog kwam? Wat heen en weer praten later was het voor de andere kant van de lijn wel duidelijk: mijn vriend komt niet meer. Gesprek ten einde en tot vandaag niets meer van gehoord (en geen bericht vinden wij goed bericht).

Vanavond komen er nog allemaal lieve mensen doei zeggen. Ik lijk wel jarig: ik mocht zelfs kiezen wat we gaan eten! Over minder dan 24 uur sta ik op Schiphol en enige tijd later zit ik in het vliegtuig. Zodra ik het vliegtuig uitkom, weet ik eigenlijk niets meer (behalve wat ik de afgelopen 42 jaar gedaan heb). En dan is ineens alles anders. Je begrijpt waarschijnlijk wel: het kan niet snel genoeg gaan.

Deze post schreef ik nog in Nederland. De volgende post schrijf ik in Thailand.

Over twee weken deel 8.

*

Alex Timmer (Zaltbommel, 1979) is creatief en multi-gepassioneerd ondernemer. Geïnspireerd door zijn internationale liefde gaat hij op avontuur (en dat gaat niet altijd van een leien dakje).

*

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.